26 en 27 juli
We gaan op de fiets naar St Cirq Lapopie, over de ‘chemin de halage’, het schepentrekkerspad. Er is heel wat moeite gedaan om het de schepen mogelijk te maken stroomopwaarts te varen. Het pad is over 300 meter uitgehakt in de rotsen, 2 meter breed en 2 meter hoog. Het is aangelegd in 1845. Paarden trokken de schepen, komende vanaf Bordeaux, stroomopwaarts. Stroomafwaarts, een gevaarlijke tocht over deze onberekenbare rivier vervoerden de schepen, lokale producten, zoals Cahors wijn, gedroogde pruimen en bijvoorbeeld ook de houten afsluitkraantjes voor wijnvaten, gedraaid door de vaklieden van deze streek. We zijn niet de enigen die over het pad naar St Cirq gaan, het is tamelijk druk. Het is maar een kilometer of 4 maar het is al vroeg behoorlijk warm, 31 ° op Frits zijn tellertje, en naar boven naar het dorp klimmen doen we niet, we hebben het al eens gezien, erg toeristisch met overal kleine boetiekjes. We fietsen en lopen de afstand weer terug. De Lot is in 1926 gedeclasseerd als vaarweg door de aanleg van het hier in Frankrijk zeer uitgebreide spoorwegnet. In 1990 is besloten de Lot zoveel mogelijk geschikt te maken voor pleziervaart. Heel veel sluizen zijn opgeknapt. De spoorlijn langs de Lot is ergens in de 60er jaren in onbruik geraakt. Alle bruggen en bijna alle rails liggen er echter nog, een prachtige kans voor een mooie fiets-/ wandelroute vinden wij, wie weet komt het er nog eens van.
Onderweg passeren we weer een sluisje en nu kan ik een foto maken van (de onbewoonde) sluiswachterswoning model 2, zoals ook gezien in Vers (ook leeg) en in St Gery (deze was bewoond).
Verder zijn we deze dag lui. Het is zo warm dat het zweet je al uitbreekt als je een stokbrood in stukken snijdt. Er is hier op ons plekje genoeg te zien, voorbijvarende boten in alle soorten en maten, honden en mensen die verkoeling zoeken in het water, kajaks die hier vlakbij de oever op getrokken worden, kortom fauna kijkdag.

Vandaag, 27 juli, onze laatste dag hier. 's Morgens nog een fietstochtje, we hebben op de kaart een plaatsje gezien wat Condat heet. Het blijken twee huizen te zijn, een kasteeltje in ruïne en 2 schuren.
We kijken ook nog of we de samenkomst van de Lot en de Célé per fiets kunnen bereiken, langs een smal pad zien we als we goed kijken tussen de struiken inderdaad de stromen bij elkaar komen.

Vanmiddag rijden we ongeveer 70 kilometer richting huis, naar de camperplaats in MAUROUX, wel vaker ons laatste station. Zo kunnen we morgenochtend om 9.00 u. thuis zijn. Er vallen 's nachts drie druppels regen en het is zowaar bewolkt, wel even lekker na de laatste tropische dagen.
Op de plekjes waar we deze reis gestaan hebben was altijd schaduw en vaak een beetje wind (dat noemen ze geen 'Vent' maar "Courant d'air")

Geschreven door Fritsenhanoppad