Het was heerlijk rustig op de camping en we hebben tot half negen geslapen. Na het douchen liep ik van het sanitair terug naar de camper en zag in het gras een vogeltje zitten. Toen ik het beter kon zien zag ik dat het een puttertje was, een vinkje met een rood gezichtje. Leuk dat ik steeds meer vogels ga herkennen. Na het ontbijt op pad, we wilden weer ongeveer driehonderd kilometer rijden. In de jaren tachtig van de vorige eeuw heb ik een seizoen in Lloret de Mar gewerkt. Daar heb ik Karin leren kennen, die daar ook als hostess werkte. Zij heeft er haar man Enrique leren kennen en is daar blijven wonen. Door de jaren heen hebben we elkaar af en toe gezien en dat was altijd gezellig. De laatste keer dat wij elkaar gezien hadden is een aantal jaren geleden toen hun zoon Koen, die in Nederland woont en werkt als zanger/gitarist, een concert gaf in Amsterdam. Ik had Karin een berichtje gestuurd dat wij in de buurt zouden zijn en zij had geantwoord dat ze gingen lunchen bij familie maar dat ze het leuk vond om daarna iets af te spreken. Wij hadden een camperplek gevonden in Vidreres, tien kilometer van hun huis. Om ongeveer twee uur kwamen we in Vidreres aan, op de grote parkeerplaats waren vijf ruime plekken voor campers. We hebben eerst een lunch gemaakt met de overgebleven paella van gisteren. Met wat extra groenten erbij was het voldoende voor ons tweeën. Na de lunch is Frits zijn tukje gaan doen en heb ik wat rondgewandeld door het plaatsje, waar een zondagse rust heerste.
Karin en Enrique wonen in het achterland van Lloret de Mar, om er te komen moet je over een slingerend bergweggetje, niet ideaal met een camper dus Karin had aangeboden om ons op te halen. Om een uur of vijf kwam ze en zijn we naar hun huis gereden. Het huis ligt op een prachtige plek met uitzicht over Lloret en de zee. Rondom het huis staan veel fruitbomen: sinaasappel, citroen, vijgen, pruimen en kersenboom en ze hebben een moestuin met diverse groenten. Het grote probleem momenteel is water, er is al heel lang geen regen gevallen en de bewoners krijgen een restrictie voor wat waterverbruik betreft. Per persoon per dag is er een quotum dus zijn ze heel creatief geworden, ze vangen bijvoorbeeld het spoelwater van de wasmachine op in een ton en gebruiken dat dan om de wc mee door te spoelen. We hebben op het terras gezeten en versgeperst sinaasappelsap gedronken. Daarna nog een wandelingetje gemaakt door het bos dat praktisch bij hun voordeur begint en de rest van de avond gezellig bijgepraat en kregen nog een heerlijke broodmaaltijd voorgeschoteld met fuet (droge worst), diverse kaasjes, sla uit de moestuin en vers fruit.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie