Wat een weelde om na een week weer te kunnen douchen en haren wassen. Onze camping lag zeven kilometer van Salamanca en je kon er op de fiets naar toe. Dus fietsen uit de garage gehaald en op pad. Het pad liep langs de rivier, het eerste deel van het pad was onverhard en hobbelig, met hier en daar natte, glibberige stukjes. Links was de rivier, rechts waren volkstuintjes. Op een gegeven moment werd het paadje wel erg smal, twee Spaanse dames adviseerden ons een stukje om te rijden. Helaas ging het toen snel verkeerd, we kwamen op een grote rotonde met autoverkeer terecht. Na nog wat vragen toch het verharde fietspad gevonden en na een uur kwamen we in het oude centrum van Salamanca aan. We hebben de fietsen bij de Romeinse Brug neergezet en zijn te voet verder gegaan. Ik was al eens in Salamanca geweest, Frits nog nooit en had niet verwacht dat het zo’n mooie stad was. Hij was zeer onder de indruk van de oude gebouwen en de grootsheid van de kathedraal. Op het grote plein hebben we koffie gedronken en Frits heeft voor het eerst in zijn leven churros gegeten. Na de koffie via een andere route teruggelopen naar de fietsen. Nu wisten we beter de weg, zijn toch over het smalle paadje gereden en waren in ruim een half uur weer op de camping. Spullen ingepakt, broodje gegeten, wc-cassette en vuil water geloosd, watertank gevuld en op weg, we hadden 148 kilometer te gaan. Onderweg merkte ik dat het eten niet goed gevallen was, in de loop van de rit werd ik steeds misselijker. Aangekomen op de camping in natuurpark Monfragüe voelde ik me hondsberoerd en ben gelijk op bed gaan liggen en heb uiteindelijk drie keer overgegeven. Frits is naar het bezoekerscentrum gegaan en heeft informatiefolders meegenomen, ik heb de rest van de dag niets meer gedaan.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie