Vroeg opgestaan, het zou een warme dag worden dus we wilden niet te laat aan onze wandeling beginnen. Na douchen, aankleden en ontbijten de rugtassen ingepakt. We hadden niet veel brood meer dus ik ben nog even naar het dorp gelopen om een bakker te zoeken maar die bleek er niet te zijn, er was een kilometer verderop wel een supermarkt maar een kilometer heen en terug lopen is toch al gauw een half uur dus ik heb het gelaten, we moesten het maar doen met wat we nog hadden. We gingen op pad, we liepen een stukje door het dorp en toen langs de Loisach naar de Loisachquellen, de bronnen van het riviertje. Het water was kristalhelder. Na de bronnen begon het pad te stijgen, we liepen heerlijk tussen de bomen in de schaduw. Er lagen veel boomstronken het pad dus je moest wel goed opletten waar je je voeten neerzette. Na ongeveer een half uur kwamen we bij de Mittersee aan, een klein meertje. Wij hebben aan een picknicktafel onze meegebrachte koffie gedronken en Nova heeft lekker gezwommen. Toen hadden we de keus, van hieruit terug naar het startpunt of verder naar het volgende meer. We besloten verder te gaan. Het was ongeveer drie kwartier lopen naar het volgende meer, de Blindsee genaamd. Het meer was een stuk groter dan de Mittersee en had een aantal kiezelstrandjes. Er waren mensen aan het zwemmen, in bootjes aan het varen of lagen te zonnen. Het water was azuurblauw en zag er enorm aanlokkelijk uit. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 23 graden en al klimmend had ik het flink warm gekregen. Ik had enorm veel zin om een duik in dat frisse bergwater nemen maar ik had geen zwemkleding meegenomen. We liepen dus maar verder langs het meertje. Maar toen ik even verderop een klein strandje zag waar niemand was kon ik de verleiding niet weerstaan en besloot ik het water in te gaan. Ik kleedde me helemaal uit en ben in mijn blootje gaan zwemmen. Het water was fris maar niet echt koud. Het was heerlijk en na een tijdje kwam ik helemaal opgefrist het water weer uit. Ik had ook geen handdoek bij me maar in de droge warmte waren mijn kleren zó weer opgedroogd. We vervolgden onze weg, moesten nog een flinke klim maken om bij het derde bergmeer, de Weissensee, te komen. Daar liep een kudde koeien, midden op het pad. Dat was nog even spannend. De koeien zijn niet van Nova’s aanwezigheid gediend en zij is bang voor ze. We zijn van het pad afgeweken en tussen de bomen doorgelopen maar daar liep ook een koe die nogal dreigend op haar afkwam. Ik was blij toen we er voorbij waren. We kwamen nu in de buurt van het restaurant Talblick. Dit restaurant ligt naast het station van de kabelbaan en daarmee wilden we weer naar beneden gaan. We hadden tot dan toe al 14 kilometer gelopen en de lunch ging er dan ook goed in. Na de lunch dachten wij gratis met de kabelbaan naar beneden te gaan maar dat bleek toch anders te zijn dan gedacht. Je kunt al die kortingen waar ik gisteren over schreef pas krijgen als je het Z-Ticket eerst aanschaft. Je betaalt dan bijvoorbeeld € 79 voor drie dagen en dan kun je die liften gratis gebruiken. Wat dan de voordelen van ons kaartje dan zijn is ons niet echt duidelijk. We voelden ons bekocht en besloten om geen kaartje voor de stoeltjeslift te kopen maar dan de laatste etappe ook maar lopend af te leggen. Het was een half uur naar beneden lopen en zoals onze trouwe volgers weten draaien wij daar onze hand niet voor om. Maar toen we terug waren bij de camper hadden we in totaal 16 kilometer gelopen in vijf uur wandeltijd met 1462 m. hoogteverschil en we konden de rest van de middag dan ook geen pap meer zeggen.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie