Wat was het een genot om na ruim een week weer onder een douche te staan! En niet in zo’n grijze, kunststof cabine die je vaak op campings tegenkomt, maar in een houten, sauna-achtig huisje met een leuk douchegordijntje en met haakjes voor je handdoek gemaakt van takjes. Het weer was omgeslagen, zoals voorspeld. ‘s Nachts hadden we al wat buien horen vallen en in de ochtend was het grijs met druilerige regen. Na het douchen ontbeten en toen hebben we van de nood een deugd gemaakt en het huishouden gedaan. Frits heeft de camper van buiten gewassen want die was door het rijden op de onverharde weg heel modderig geworden, ik ging binnen aan de slag. Na de koffie vertrokken we naar Kristiansund. Het was harder gaan regenen dus de stad bezoeken zagen we niet zitten. Frits had een camperplek 10 km. buiten de stad gevonden en daar zijn we heen gereden. Onderweg kwamen we door twee tunnels. Er zijn veel tunnels in Noorwegen en sommigen zijn erg lang, vandaag reden we door een tunnel van 5,7 km. De camperplek bleek een kleine parkeerplaats te zijn bij een fort, het ligt tussen weilanden en behalve een personenauto stond er niemand. Omdat we toch binnen zouden blijven besloten we om ‘s middags warm te eten. (@ Brian: kjøtboller met gekookte aardappeltjes en rode kool uit een potje). Na de lunch is Frits een tukje gaan doen. Ik ben naar buiten gegaan om foto’s te maken, het regende nog wel maar niet meer zo hard. Ik was nieuwsgierig naar het fort en ben daar heengelopen. Het is in 1943 gebouwd door Russische krijgsgevangenen. Er zijn meerdere bunkers, een munitiekelder, kanonnen, een onderzeeër en mijnen die in de zee werden gelegd. Toen ik foto’s aan het maken was bij het kanon zag ik een pimpelmeesje dat steeds in de buurt van het kanon vloog en dan rondom steeds op dezelfde plekjes ging zitten, in een boom, op de ketting dat om het kanon staat en op de periscoop van de onderzeeër. Hij kwetterde er vrolijk op los, althans dat dacht ik. Maar toen ik wegliep bij het kanon snapte ik dat hij (of zij) helemaal niet vrolijk aan het kwetteren was maar juist bezorgd. Ik zag toen namelijk dat er twee pimpelmeesjes waren die afwisselend in een opening van het kanon verdwenen. Ze hadden daar een nestje! Toen ik dat eenmaal door had kon ik de kleintjes daarbinnen ook horen piepen.
Later op de middag, het was inmiddels droog, met Frits nog een wandelingetje in de omgeving gemaakt en samen nog een keer naar het fort gegaan. Omdat het hoog gelegen is heb je vandaar een mooi uitzicht over het water en de (schier)eilanden. We waren de enige bezoekers en hebben ook weer een ree gezien.
Teruggekomen in de camper een Radler gedronken met wat snacks en spelletje Yahtzee gespeeld. Voor het avondeten een kop soep opgewarmd (@ Brian: Unox ossenstaartsoep) met een broodje erbij. Het is hier heerlijk stil en we zullen straks vast weer lekker slapen. Tot morgen!

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie