Na drie heerlijke en gezellige dagen bij Paloma, waar Frits kon herstellen en waar we een koninklijke behandeling hebben gehad was het tijd om weer verder te reizen. Na het ontbijt afscheid genomen van onze vriendin en de camper weer opgezocht. Het was ‘s nachts afgekoeld naar een graad of veertien dus de camper was lekker koel. Als bestemming zetten we St. Maurice de Cazevieille in de navigatie en de afstand daarheen bleek precies duizend kilometer te zijn. We willen drie dagen de tijd nemen om er te komen. Om kwart over negen vertrokken we, het was niet al te druk op de autovía en de route was mooi, langs bergketens, dorpjes met kastelen, sinaasappel- citroen- en amandelbomen en wijngaarden. Om een uur of elf gestopt voor koffie en tegen tweeën voor de lunch. Het wegrestaurant bood een lunchmenu aan en daar zijn we voor gegaan. We kozen een salade als voorgerecht en paella (die op houtvuur werd bereid) als hoofdgerecht. Toen de salades geserveerd werden konden we onze ogen niet geloven, het waren enorme borden vol, als maaltijdsalade was het al meer dan voldoende geweest. Ik heb een deel laten staan om ruimte te houden voor de paella. Dat was ook weer een gigantisch bord, de helft heb ik opgegeten en voor de andere helft kreeg ik een bakje om het mee te nemen.
Na de lunch heeft Frits een tukje gedaan en ik heb op Campercontact een geschikte plek voor de nacht gezocht, het werd een camping in Peñiscola. Het was nog ruim een uur rijden, om 17 uur kwamen we er aan. Ingecheckt, plekje gezocht, kopje thee gezet en even wat gelezen. Daarna op de fiets naar het plaatsje gegaan, een kwartiertje fietsen. We wisten niet wat we konden verwachten maar het bleek een pareltje: een ommuurd stadje, hooggelegen met een stadspoort, witte huizen, smalle straatjes, een vuurtoren en een kasteel. Het kasteel van Peñiscola werd gebouwd aan het begin van de 14e eeuw door Tempeliers en werd later gebruikt door Pedro de Luna, een Spaanse kardinaal die in eerste instantie de paus in Rome steunde maar later de kant van tegenpaus Clemens de 7e koos die zijn zetel in Avignon had. Pedro de Luna werd uiteindelijk de opvolger van Clemens de 7e en noemde zichzelf Benedictus de 13e en zijn zetel was dus in Peñiscola. Wij hebben door de smalle straatjes gewandeld, er waren veel leuke souvenirwinkeltjes en we hebben nog een leuk vaasje gescoord. Via een trap zijn we naar de vuurtoren geklommen en hadden vandaar een weids uitzicht dat prachtig was bij de ondergaande zon. We wilden wel voor donker terug zijn op de camping dus zijn om half negen weer teruggefietst. Broodje gegeten met kopje thee en aan het dagverslag gewerkt. Pindat houdt bij hoeveel verslagen iemand plaatst en daarom kan ik jullie meedelen dat dit mijn honderdste verslag was.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie