Vandaag hadden we afgesproken om koffie te drinken met Piti, een nicht van de kant van Mike’s moeder. Zij woont in La Linea en werkt bij de Natwest bank in Gibraltar. We hadden met haar afgesproken in café Modelo in de Calle Real van La Linea. We zijn er op de fiets naartoe gegaan en hebben gezellig koffie gedronken en bijgekletst. Piti werkt fulltime en gaat dagelijks na haar werk langs bij haar negentigjarige moeder, die nog zelfstandig woont en absoluut niet naar een verzorgingstehuis wil. Het is een zware last voor Piti die zich zorgen maakt over de toekomst en dat is begrijpelijk.
Na de koffie met Piti verder naar Gibraltar, waar we zouden lunchen met uncle en auntie. Er is in de afgelopen jaren ontzettend veel gebouwd in Gibraltar, voornamelijk hoge torens met appartementen die veelal als investering verkocht worden. De prijzen zijn enorm gestegen en voor de jeugd van Gib is het nauwelijks mogelijk iets te kopen. Auntie had ons aangeraden aan de westkant van de rots te gaan kijken naar de hoge flats die daar waren gebouwd. Het is de kant waar Catalan Bay is gelegen, het strand waar wij vroeger naartoe gingen als we in de zomer in Gibraltar waren. We zijn er heen gefietst en ik heb met verbazing naar al die nieuwe gebouwen gekeken. Het was onherkenbaar voor mij, ik kon Catalan Bay niet eens terugvinden. Wat ook nieuw is in Gibraltar is een tunnel vanaf de grens naar het centrum waardoor auto’s niet meer over de landingsbaan hoeven te rijden. Er is in de tunnel een aparte baan voor voetgangers en fietsers en wij zijn door de tunnel terug naar de grens gereden en vervolgens weer over de landingsbaan richting het centrum. Met uncle en auntie hebben we in een Aziatisch restaurant gegeten, vooraf gefrituurde gamba’s, als hoofdgerecht koos Frits roergebakken kip met gember, chilivlokken, hoisin saus, sesamzaadjes en rijst, ik nam de Laksa groentencurry met jasmijnrijst. Als toetje een kokosmousse met mangosaus, Frits nam brownie met vanille-ijs waarover chocoladesaus werd gegoten. De brownie lag op een kokend heet schaaltje waardoor de saus begon te koken, het ging roken en bubbelen en rook heerlijk. Na deze uitstekende lunch hebben we afscheid genomen van Ken en Carmen en zijn we weer naar La Linea gefietst. Het plan was om verder te rijden maar Frits had wijn en likeur gedronken en we besloten om het de rest van de dag rustig aan te doen en nog een nachtje hier te blijven. Toen we buiten zaten kwam onze buurman vragen of we om 18 uur bij hen een drankje kwamen drinken en die uitnodiging hebben we aangenomen. Ben en Francien bleken mensen met veel verhalen, hun camper heeft al bijna 400.000 km. gereden en vele landen doorkruist en dan heb je wel veel te vertellen. Toen het donker begon te worden weer naar ‘huis’ gegaan en nog een salade met sla, tomaten en geitenkaas gegeten.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie