Na het ontbijt op de fiets naar het centrum. We wilden een andere route uitproberen maar die bleek nog steiler af te dalen dan die van de dag ervoor. Op een bepaald moment zijn we afgestapt en met de fiets aan de hand afgedaald. In het centrum aangekomen naar de kathedraal gereden en bij de museumshop entreekaartjes gekocht. Buiten was het al flink warm maar in de kathedraal was het lekker koel. De bouw van de kathedraal begon in de elfde eeuw om de stoffelijke resten van St. Olav in te bewaren. Deze heilige was als 12-jarig jongetje op een Vikingschip meegegaan op rooftocht maar in Frankrijk bekeerde hij zich tot het Christelijk geloof. Hij werd koning van Noorwegen en wilde het hele land tot het Christendom bekeren, maar dat lukte niet bij iedereen en in het jaar 1000 werd hij door zijn tegenstanders gedood. De legende vertelt dat, toen een jaar na zijn dood zijn graf geopend werd, er een geur van rozen uit opsteeg en dat zijn lichaam intact was en zijn haren en nagels gegroeid waren. Hij werd heilig verklaard en de bouw van de kathedraal begon. Er is veel gebeurd sinds die tijd, de kathedraal is meerdere malen geteisterd door brand en er is in de loop van de eeuwen veel aan verbouwd en bijgebouwd. Het is de grootste kathedraal van Scandinavië en het eindpunt voor pelgrims die het St. Olavspad hebben gelopen. Na het bezoek aan dit indrukwekkende gebouw koffie met gebak genomen in het restaurant. Daarna naar het naastgelegen ‘Archbishop’s Palace museum’ waar we o.a. een interessante film zagen waarin werd uitgelegd hoe men tegenwoordig bezig is met restauratie van de kathedraal.
Tot slot bekeken we in een klein museum de kroonjuwelen. Inmiddels was het 15 uur geworden en we hadden trek. In de buurt was er markt en daar hebben we een Grieks broodje gyros gekocht en dat op een bankje in de tuin van kathedraal opgegeten.
Vervolgens naar de oude brug gelopen en foto’s genomen van de gekleurde huizen die daar op palen in de rivier staan. Vandaar naar het Kristiansten fort gelopen, je moet dan een steile helling op en komt langs de ‘Sykkelheis’, een lift voor fietsers. De bedoeling is om op je fiets te blijven zitten, je rechtervoet op een steun te zetten en je dan naar boven te laten slepen. We hebben meerdere mensen het zien proberen maar het is niet eenvoudig en bij geen van hen lukte het.
Vanaf het fort heb je een weids uitzicht rondom. Via dezelfde weg teruggelopen en toen op de fiets naar de camper. Zelfs met mijn elektrische fiets lukte het niet om de steile klim te maken dus weer lopen met de fiets aan de hand en al hijgend en puffend kwam ik oververhit boven. Terug bij de camper eerst opgefrist, wat gedronken en met boek in een stoel.
Na het avondeten nog rondje om een meertje hier vlakbij. Het was al na tienen maar het was er bij het strandje nog gezellig druk en er werd gezwommen en gepicknickt. Zulke warme dagen als vandaag komen niet veel voor in Trondheim en de bevolking geniet er dan ook zo veel mogelijk van.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie