Volgens de reisgids heeft Kroatië acht nationale parken. Vandaag hebben we er weer een bezocht, het Nationale Park Krka. Het ligt ten zuiden van Zadar, we reden over de snelweg en na een uur rijden kwamen we er aan. We hadden gisteren op de website van het park gezocht naar informatie maar die was vaag. Er waren diverse ingangen en je kon ook met bussen en een boot door het park reizen maar hoe het precies werkte was onduidelijk. We besloten naar de hoofdingang te rijden in de hoop daar duidelijkheid te krijgen. Nou, dat viel vies tegen, het begon al met onduidelijkheid over waar je de auto kon parkeren, dat was slecht aangegeven. Toen naar de receptie om entreekaarten te kopen. De dame achter de kassa zat te eten en was nors, er kon geen goedemorgen of lachje vanaf. Op de website hadden we gelezen dat er verschillende entreekaartjes te koop waren, al naar gelang hoeveel dingen je wilde bezoeken betaalde je €10, €12 of €20. Maar er hing een papiertje op het raam dat het entreegeld €20 was, om een brochure moest ik vragen. Eenmaal binnen hebben we een koffie besteld en zijn de brochure gaan bestuderen. Drie keer raden, die was ……..onduidelijk. Het kaartje dat erin stond had geen schaal en je kreeg werkelijk geen idee wat je allemaal in het park kon doen en hoe je van de ene naar de andere plek kon komen. Tegenover de koffie tent zagen we een touringcar staan en begrepen dat je daarmee naar de eerste waterval kon rijden en dat besloten we te doen, dan zouden we daar wel verder zien. Na het busritje van tien minuten kwamen we aan op een soort plein waar een man door een microfoon bootexcursies aanbood. In de brochure stond dat boot en bus voor individuele gasten inbegrepen was in de entreeprijs dus we vroegen de man hoe het zat. Nee, de excursies waren niet inbegrepen, beet hij ons onvriendelijk toe en wij dropen maar af. We voelden ons bekocht. De watervallen waren prachtig en we hebben ons verder goed vermaakt maar we hebben maar een heel klein deel van het park kunnen zien en vergeleken met Plitvice was Krka een pretpark met om de haverklap kraampjes met souvenirtjes en tentjes met hamburgers, wafels, zoete drankjes en ijskraampjes; niet iets wat je in een natuurpark verwacht. Op een gegeven moment kwamen we een bordje tegen waarop stond dat je een bepaalde kant op moest lopen, maar hoezo? Je kon daar ook de andere kant op en dat deden wij. Een tijdje later zagen we een vlonderpad waarvan we inmiddels uitgevogeld hadden dat het de educatieve rondwandeling moest zijn. We volgden het pad enige tijd, kwamen onderweg langs een leuke picknickplek waar we onze meegebrachte lunch hebben opgegeten en vervolgden daarna onze weg. Na ongeveer een kwartier kwamen we bij een brug waar een bord stond: wrong way. Hoezo verkeerde kant? Niemand had ons verteld dat je het pad in een bepaalde richting moest lopen en we waren nu al halverwege, we liepen dus verder maar we blijkbaar waren we de enigen die niet hadden begrepen hoe het werkte. Toen we weer teruggekomen waren bij de bushalte hebben we de bus teruggenomen naar de entree en zijn we vertrokken. We hebben de navigatie op ‘vermijd snelwegen’ gezet en zijn teruggereden via binnenwegen. We kwamen over de rivier de Krka waaraan een strandje lag waar we nog een uurtje in het zonnetje gelegen en gezwommen hebben. Daarna verder over het platteland, langs wijngaarden, olijfgaarden, vijgenbomen en door kleine dorpjes. Dat was een leuke tocht en na anderhalf uur waren we weer thuis. ‘s Avonds lekker uit eten in restaurant Pinko. Frits koos kip met patat en ik at een dorade met gekookte aardappelen. Terug in het appartement nog even lekker op ons terrasje gezeten. Onze gastheer Sime kwam alvast afscheid nemen en we maakten nog een praatje met hem. Het gezin gaat morgenmiddag naar Zagreb waar de familie van Lucija woont. Hij gaf ons nog een bord met gedroogde vijgen en een fles Raki als afscheidscadeau.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie