Nu we zo dichtbij de hoogste berg van Duitsland zijn wilden we ook wel graag naar boven. Er zijn verschillende manieren om op de top van de Zugspitze te komen: er is een kabelbaan vanuit Oostenrijk en eentje vanuit Duitsland. En er is een tandradtrein, die al bestaat sinds 1929. Gisteravond zijn we een hele tijd bezig geweest om uit te vissen wanneer en hoe voor ons de beste manier zou zijn om naar boven te gaan. De afgelopen dagen lag de top van de de Zugspitze steeds in de wolken en in dat geval kun je boven natuurlijk niets zien. De kaartjes kosten € 68 per persoon en dan wil je wel graag waar voor je geld. De Zugspitze is razend populair, er komen dagelijks veel bezoekers. Je kunt online kaartjes kopen voor een bepaalde dag waardoor je verzekerd bent van een plek in de gondel maar dan kun je de pech hebben dat het bewolkt is en je kunt het kaartje niet teruggeven of omruilen voor een andere dag. Wij besloten uiteindelijk om nog geen tickets te kopen, vandaag naar de Duitse kant te rijden, daar op een camping te gaan staan en dan te kijken wat het weer deed. Vanochtend toen we wakker werden was de lucht helemaal wit, het motregende en met 11 graden was het fris. We hebben gewacht tot de regen gestopt was en zijn toen, even na elf uur, vertrokken naar Duitsland. Het was een ritje van een half uur door de bergen waarbij we een tijdje gelijk op reden met de Alpentrein. Bij de camping aangekomen ingecheckt, broodje gegeten en nog wat inkopen gedaan bij de Aldi die tegenover de camping ligt. Toen zijn we met de bus naar de Eibsee gegaan waar de gondel vertrekt om een idee te krijgen hoe en wat. De busrit duurde 25 minuten en ging door gezellige bergdorpjes, de Eibsee was de eindhalte. Er is een gigantisch parkeerterrein naast het gondel station en het stond aardig vol. We hebben even gekeken naar het vertrek en de aankomst van een gondel. Er gaan 120 mensen in en ze gaan met een enorme snelheid omhoog. Binnen mum van tijd ziet zo’n gondel eruit als een klein zwart eitje naast die enorme berg. De weersverwachting voor morgen is een zonnige dag dus we zijn naar de kassa gegaan om kaartjes voor morgen te kopen maar dat kon alleen online. De dame zei dat er nog voldoende plaats was dus daarom wachten wij toch voor alle zekerheid het weer van morgen af.
Toen zijn wij een rondje om de Eibsee gaan lopen, zeven kilometer over een breed gravelpad. Het pad liep het eerste deel langs de oever van het meer, later klom het en toen liepen we wat hoger langs de flank van de omliggende bergen. De wandeling van twee uur gaf ons prachtige uitzichten op het meer en de bergen. Na de wandeling weer terug met de bus naar de camping waar we voor het eerst vandaag de top van de Zugspitze konden zien. Laten we hopen dat het een voorbode is voor morgen. Voor het avondeten pasta met tomaten-champignonsaus gemaakt en daarna mijn verslag geschreven.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie