Vanochtend toen we wakker werden hoorden we regen tikken op het dak. Ik denk dat ze hier blij waren met de regen want we hebben hier ook al veel verdord gras gezien. De stoelen en tafel hadden ‘s nachts onder de luifel gestaan en waren droog gebleven dus we konden wel buiten ontbijten, het was niet koud.
Na het ontbijt de camper van binnen kleine schoonmaakbeurt gegeven en alles weer ingepakt voor vertrek. Watertank gevuld, cassette geleegd en vuil water geloosd en tegen 10 uur op pad. We kwamen langs een winkelcentrum met een Lidl, daar gestopt om nog wat boodschappen in te slaan. De afstand die we vandaag wilden afleggen was slechts 95 kilometer. Frits had een camperplek gevonden in de Duitse Alpen vlak bij de Oostenrijkse grens. Morgen kunnen we Oostenrijk in want dan gaat ons vignet in. Toen we de Bodensee achter ons hadden gelaten kwamen we al snel in Beieren en werd het landschap steeds glooiender. De route die we reden heet de Deutsche Alpenstrasse en is prachtig. Onderweg nog een koffiestop gehouden en toen het laatste stuk via Immenstadt en Sonthofen over een weg met haarspeldbochten naar Oberjoch, dat op 1200 m. ligt en daarmee het hoogste bergdorp van Duitsland is. Na onze ervaringen met volle campings aan de Bodensee dachten we dat deze plek ook wel eens druk bezet zou kunnen zijn maar niets was minder waar, op de grote camperplaats stonden maar een handjevol campers. Er zijn verder geen voorzieningen zoals wc’s of douches maar de locatie is werkelijk prachtig en we staan hier gratis.
Naast de parkeerplaats is een stoeltjeslift die je naar een hoogte van 1465 m. brengt en dan kun je van daaruit wandelen. Maar wij kunnen niet met Nova in een stoeltjeslift dus we besloten naar boven te lopen. Het was een pittige klim, eerst door het bos, toen langs een alpenwei met weids uitzicht. Er liepen daar koeien en we hadden op een bordje gelezen dat je honden moest aanlijnen maar als het gevaarlijk werd je ze moest loslaten. De eerste groep koeien die we tegenkwamen lagen lekker in de wei op een afstandje maar de volgende groep stond direct langs het pad en die waren niet gediend van een indringer als Nova. Ze kwamen op Nova af, Frits maakte de riem los. Nova probeerde de koeien te ontwijken door aan de andere kant van het pad in een boog om ze heen te lopen maar de koeien bleven haar volgen. Ik vond het maar eng en was blij toen we allemaal veilig door het hek waren. Niet veel verder lag het bergstation van de stoeltjeslift en vandaar konden wij via een asfaltpad weer naar beneden lopen.
Terug bij de camper eerst een Radler gedronken, toen avondeten gekookt (kipcurry met rijst). Kort nadat we onze thee op hadden werd de lucht donker en begon het hard te waaien. Gauw de luifel ingehaald, stoelen en tafel opgeruimd en het plastic om Nova’s bench goed vastgezet want dat waaide al bijna weg. En toen begon de regen en het onweer en hebben we in de camper naar de bliksem gekeken, naar de donder geluisterd en nog een spelletje Clever gespeeld.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie