‘s Ochtends scheen de zon en er stond een licht briesje en dan zijn er nauwelijks muggen en dat betekende dat we de dag konden beginnen met een duik in het meer. Omdat we de enigen op de camperplek waren zijn we lekker in ons blootje gaan zwemmen. Daarna ontbeten en om 9 uur vertrokken, het was heerlijk rustig op de weg en we reden met 70 km. door het groene landschap. Tegen 11 uur hadden we wel trek in koffie en waren we op zoek naar een geschikte plek. We hadden een bord gezien waarop een ‘Big Hill Lodge’ werd geadverteerd maar na kilometers rijden waren we die nog steeds niet tegengekomen en ook geen bord meer. Maar plotseling zagen we een bord en konden we nét op tijd de zijweg inslaan. Het gravel pad ging omhoog en na een minuut of vijf kwamen we bij de Lodge aan. Het was precies 11 uur en het restaurant ging net open. Door de ligging op de heuvel had je een weids uitzicht. De lodge was smaakvol ingericht, tot aan de wc toe en er was een grote tuin met picknick tafels waar we in het zonnetje konden zitten. Net zoals in Noorwegen wordt je niet aan je tafeltje bediend maar haal je zelf je koffie. Ik koos er huisgemaakte lekkernijen bij, een wafel met bessenjam en een frambozentaartje met vanillesaus. Het smaakte verrukkelijk en toen we zagen dat er ook diverse lekkere gerechten op de lunch kaart stonden kregen we zin om op deze leuke plek ook middag te eten. Misschien konden we eerst een stuk wandelen, daar hadden we wel zin in en het was er het goed weer voor. We vroegen de manager of er vanaf de lodge een wandeling te maken was en hij deed een suggestie voor een wandeling naar een mooi meertje. Hij legde uit hoe we moesten lopen en ik schreef zijn instructies op een blaadje. Eenmaal op pad ging het toch al snel mis en raakten we de weg kwijt. Het was maar goed dat Frits zijn Garmin horloge teruggevonden had want zonder dat horloge liepen we nu waarschijnlijk nog ergens te dwalen door de Zweedse bossen. Kort gezegd, het is een avontuurlijke wandeling geworden en toen we 2,5 uur en 8 km. later bezweet weer terugkwamen hadden we onze lunch echt verdiend. Na de lunch de uitkijktoren beklommen vanwaaruit je heel ver kon kijken over de omgeving.
Om 17 uur vertrokken we vanaf de lodge en reden in twee uurtjes nog 130 km. tot Mariestad aan het Vänern ligt, het grootste meer van Zweden. We staan er op een camperplaats van de lokale golfclub, een prachtplek direct aan het meer. We kunnen gebruik maken van het sanitair van de golfclub. ‘s Avonds nog een rondje door het naastgelegen bos gelopen en een kop soep met een broodje gegeten.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie