Vandaag stond het Geiranger fjord op het programma. Frits en Gerard kenden het allebei al maar wilden er graag nog een keer naar toe. We vertrokken om 9 uur. Het eerste stuk van de rit ernaartoe ging door een breed dal, rechts de rivier, links weilanden met koeien, graslanden met hooi en daarachter de besneeuwde toppen van de bergen van Jotunheimen. De weg had wat flauwe bochten en het was aangenaam rijden. Om bij Geiranger te komen moet je eerst een stuk klimmen en langzaam maar zeker reden we door een berglandschap en zagen we meer sneeuw, die aan het smelten was en op veel plaatsen zorgde voor watervallen. Het was een wolkenloze dag en de strakblauwe lucht boven de witte sneeuw gaf spectaculaire uitzichten. Ik denk dit de mooiste rit was die ik ooit gemaakt heb. Op het hoogste punt waren we op ruim 1000 m. hoog en toen moesten we in korte tijd dalen via héél veel haarspeldbochten. Tegenliggers reden soms erg ver naar het midden van de weg en echt ontspannen zat ik niet meer, maar oh, wat was het mooi! In Geiranger aangekomen stond Gerard al op de parkeerplaats maar had daar nog geen plek voor zijn camper gevonden. We hebben nog een parkeerplaats verderop geprobeerd maar daar was ook alles vol. Toen weer terug naar de grote parkeerplaats en daar even gewacht tot we voor beide campers een plek hadden gevonden. Er stonden ook een aantal touringcars op de parkeerplaats en er lag een cruiseschip in het fjord dus het wemelde van de toeristen. Op een terras koffie met appelgebak genomen en genoten van het uitzicht op het fjord. Na de koffie verder gereden, nu omhoog via weer héél veel haarspeldbochten. Het is een genot om door Noorwegen te rijden, de ene plek is nog mooier dan de andere en het verveelt geen moment. De kust heeft veel fjorden die je vaak per pont oversteekt. Wij namen op de route naar het noorden twee ponten, eerst van Eidsdal naar Linge, een overtocht van een kwartiertje en later van Vestnes naar Molde, die deed er een half uur over. We volgden zo veel mogelijk de kust over de Atlanterhavsveien. Sinds we uit Purmerend vertrokken had ik mijn haar nog niet gewassen en we hadden afgesproken dat we vannacht op een camping met douche zouden gaan staan. In de buurt van Kristiansund vonden we een camping op het schiereiland Averøy. Gerard heeft ‘s avonds een lekker groentegerecht voor ons gekookt (hij noemt dat een prutje) en na het eten en afwassen hebben we afscheid van hem genomen, hij wilde nog wat verder rijden over de kustweg omdat het morgen waarschijnlijk gaat regenen.
Frits en ik hebben nog een wandeling door het dorpje gemaakt, we kwamen langs een huis waar de bewoonster ons aansprak. Zij liet ons vuile kleding zien en vertelde dat het de kleding was van haar man en drie zoons die uit vissen waren geweest. Zij wilde die in een zinken teil uitspoelen voor ze de wasmachine in gingen. De Noorse vrouw deed ontzettend haar best om ons in het Engels dingen te vertellen over haar leven en liet ons foto’s zien van hun vissersboot die haar naam droeg en die zij eind 2019 met champagne gedoopt had. Terwijl wij met haar stonden te kletsen kwam er een ree door haar tuin lopen. De vrouw vertelde dat die al het een en ander aan bloemen in haar tuin had opgegeten. We hadden het ook over het Midzomerfeest dat eraan staat te komen en waarbij alle bewoners van het eiland samenkomen om te vieren. Als wij tot donderdag bleven waren we van harte welkom om mee te vieren.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie