Vanochtend de dag begonnen met een duik in het meertje, nou dan ben je wel wakker! Daarna buiten ontbeten, onze Zwitserse buurman kwam een praatje maken, zijn vrouw en hij maken een reis van 3 maanden in een gigantische legertruck, ze hebben achterop een motor waarmee ze de omgeving verkennen als ze ergens staan. Gisteren waren ze in Oslo geweest en ze wisten ons te vertellen dat het Viking museum gesloten was voor renovatie, goed om te weten want het stond ook op ons lijstje. Zij vertrokken om verder naar het noorden te trekken en wij gingen op pad naar Oslo. Onze camperplek ligt op 469 m. hoogte en het eindstation van metrolijn 1 ligt op vijf minuten lopen. De metro loopt tot aan de stad bovengronds en het is een geweldig mooie rit met panoramisch uitzicht over de omgeving. Op de route liggen dorpjes en de buitenwijken van Oslo op de hellingen. De huizen zijn veelal van hout, we zagen ook groene daken en een aantal hadden een hoog Pipi Langkous-gehalte. Onderweg hebben we ook wat Noors geleerd. Wie kan raden wat ‘dørenullepkes’ betekent? Morgen het antwoord.
Na ruim een half uur stonden we op Oslo Sentral Stasjon. Aangezien Frits en ik beiden niet zo’n goed richtingsgevoel hebben was het even zoeken om de juiste weg te vinden maar het kwam goed en met de tram en een stukje lopen kwamen we aan bij de Botanische tuin van Oslo waar we begonnen met koffie met Noorse croissant (soort platgeslagen bladerdeegkoek, zoet met amandeltjes erop). We hadden een Oslo-pas gekocht voor 48 uur waarmee je in het openbaar vervoer kan reizen en toegang hebt alle musea en daar wilden we natuurlijk goed gebruik van maken dus we zijn eerst naar het Geologisch Museum en het Zoölogisch museum geweest, die liggen naast elkaar en waren beiden een bezoek waard. Vervolgens wilden we naar het Munch Museum dat daar volgens de reisgids niet ver vandaan lag. Maar toen we bij het museumgebouw aankwamen was het opvallend stil, geen bezoeker te zien. Zou het op woensdag gesloten zijn? We keken door de gesloten, glazen deur naar binnen en zagen een man en een vrouw, de man kwam naar de deur en vroeg of wij niet wisten dat het museum verhuisd was, nee, dat wisten wij niet, in onze reisgids uit 2004 (in de uitverkoop bij de bibliotheek gekocht) stond hij nog op deze plek. De man legde ons vriendelijk uit hoe we bij de nieuwe locatie in het havengebied konden komen en lopend waren we daar in een kwartiertje. Eerst op een bankje onze meegenomen boterhammetjes opgegeten (want in de gids stond dat Oslo een van de duurste steden ter wereld is). Het havengebied is een nieuwer deel van Oslo met moderne, speelse architectuur, veel appartementencomplexen hebben dakterrassen en op de begane grond zijn restaurants en cafeetjes met terrassen. Het museum is gevestigd in een gebouw van 13 verdiepingen; de gevel bestaat uit een soort gegolfde stalen zonweringen waardoor je van de buitenkant de ramen nauwelijks ziet. Van binnen is het ruim en licht. Op vertoon van de Oslo-pas kregen we entreekaartjes en we kochten er een audio tour bij, door de toelichting die je dan krijgt bij de kunstwerken ga je anders naar kijken en dat is echt een verrijking was van het bezoek. Edvard Munch kende ik eigenlijk alleen van ‘de Schreeuw’ maar hij was een zeer productief kunstenaar en heeft veel mooi werk gemaakt. Het was zeer de moeite waard.
Tot slot van ons bezoek hebben we een drankje gedronken in de Skybar vanwaaruit je een geweldig uitzicht hebt over Oslo en fjorden en eilanden eromheen. Toen langs het Opera Huset, een gebouw wat wel enigszins te vergelijken is met het Sydney Opera House, ook wit met marmeren stoepen eromheen. Vandaar was het een paar minuten lopen naar het Centraal Station waar we de metro namen naar de Holmenkollen. Het was 20 uur toen we weer thuis waren dus meteen avondeten klaargemaakt (pasta met tomaten/ui/champignonsaus, glaasje rode wijn erbij). Kopje thee en verslag van de dag schrijven.

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie