Vanochtend na het ontbijt kwam Sonja, de camping host langs om af te rekenen. Omdat we het hier zo fijn hebben hadden we haar al gezegd dat we graag nog een nacht wilden bijboeken en dat was geen probleem. Totaal hebben we hier dan 6 nachten gestaan, een record sinds we de camper hebben.
We hebben hier ook gezellige buren, meneer en mevrouw Roodborst, zij wonen hier tegenover in de Slanke Eikenboom en komen regelmatig even bij ons buurten. Het is nog niet gelukt om ze op de gevoelige plaat vast te leggen.
Vandaag stond er een wandeling in de buurt van Oud Leusen op het programma. Nova ging mee, eerst weer ca. vijf kilometer fietsen naar het beginpunt. Bij de stuw over de Vecht staan twee grote tronen. Wij maakten een foto van twee dames en zij van ons. Bij een boerderijwinkel dronken we een kop koffie en en toen begonnen we aan onze wandeling. De route was afwisselend qua landschap: we liepen langs weilanden met koeien en paarden, dan weer over een lommerrijk wandelpad, dan een stukje door het bos, vervolgens langs maisvelden, boerderijen en beekjes. Maar het bijzondere vandaag was dat we veel vlinders zagen. We zagen Citroenvlinders, Atalanta’s, Dagpauwogen, Koolwitjes en Icarusblauwtjes. Sommigen zijn lastig op de foto vast te leggen maar anderen lieten zich gewillig fotograferen zoals de Atalanta. Ook zagen we tientallen Weidebeekjuffers, die dansend vliegen boven de beek en super snel en wendbaar zijn. Ze zijn niet eenvoudig te fotograferen want zodra je te dicht bij ze komt vliegen ze weg. Uiteindelijk is het toch gelukt een paar foto’s van ze te maken.
Op een gegeven moment spotten we een heel klein vlindertje van hooguit twee centimeter dat we niet kenden. Het lukte goed om hem op de foto vast te leggen en thuis kwamen we er met de vlinder zoekkaart achter dat het een Kleine Vuurvlinder was, echt een schattig vlindertje, kijk maar op de foto’s.
Het is heel leuk dat ik nu planten herken die wij op de plantencursus hebben behandeld. Ik zag bijvoorbeeld een waterplant met puntig blad en wist dat het Pijlkruid was. Deze plant heet in het Latijn Sagittaria sagittifolia wat betekent dat het blad een pijlvorm heeft (denk ook aan het sterrenbeeld boogschutter dat in het Engels Sagittarius heet). Veel huizen en boerderijen hier hebben rieten daken en vaak mooie bloementuinen, die in deze tijd prachtig in bloei staan.
De wandeling ging ook door Oudleusen maar over dat plaatsje is niets interessants te vertellen. We hebben er een kop thee gedronken. Toen we weer bij de boerderijwinkel terug waren hadden we zo’n tien kilometer in de benen. We hebben in het winkeltje aardbeien, kersen en aardappels gekocht, alles vers van het land.
Terug gefietst naar huis, gegeten, verslag geschreven en nu relaxen. Tot morgen!

Geschreven door Frits-en-anitas.vakantie