Na weer een mooie dag maar eens even onze belevenissen opschrijven.

Nog even terug naar gisteravond. Ik kreeg een mail van Laetitia dat ze tetris had gespeeld met de boekingen van de gasten en dat het haar gelukt was om ons op zaterdag ook nog in onze huidige kamer te houden. Dit houdt in dat we maar één keer hoeven te verkassen en dat is morgen.

Vanmorgen om 8 uur wakker geworden. Dat is echt ongekend uitslapen wat normaal niet kan als je een hond met suikerziekte hebt. Insuline moet op tijd. Weer koffie gekregen en na het ontbijtje even rustig bekeken wat we vandaag eens kunnen gaan doen. Het museum in Utah beach hadden we nog niet gehad dus nemen we de weg langs de kust naar Utah Beach.

Utah Beach is de codenaam van het meest westelijke van de stranden die waren uitgekozen voor de landing in Normandië. Utah Beach is het landingsstrand op het schiereiland Cotentin ten westen van de monding van de Douve en de Vire. Het strand was toegewezen aan de Amerikaanse 4e infanteriedivisie en het 70e tankbataljon en het binnenland aan de 82e en 101e luchtlandingstroepen.
Het doel van de landing op Utah Beach was om van hieruit het schiereiland te doorbreken om ervoor te zorgen dat de Duitsers geen versterkingen naar Cherbourg konden sturen. Deze haven was van groot belang voor de bevoorrading van het leger voor de aanstaande strijd.

In het eerste aanvalsplan voor D-Day waren Utah en Sword Beach nog niet voorzien: pas in december 1943 werden ze toegevoegd aan het plan. Dit verdubbelde de lengte van het front en er werden ook luchtlandingstroepen langs beide kanten van de landingsstranden toegevoegd. Door deze wijziging werd de landing weer opgeschoven, omdat er extra manschappen en materiaal naar Engeland moesten worden verscheept.

Klein stukje geschiedenis. Na weer een tijd rond gezworven te hebben in dit museum kopen we de nodige souvenirs, vooral magneten, die weer achter op de auto komen. En natuurlijk de lunch. Dat kan niet overgeslagen worden.

Na nog even op het strand geweest te zijn en bij de monumenten hebben gekeken, rijden we weer langs de kustweg naar het Chateau. Nog even in de rustmodus. Ik kijk de kwalificatie van de F1 en Willem is begonnen aan zijn middagdutje.

Voor het diner gaan we weer naar Saint Vaast La Hougue. We zoeken een eettentje op en vullen onze buiken weer. Natuurlijk weer te veel gegeten dus ik plof zowat.

Dan maar languit op bed liggen en even een verslag maken. Morgen zien we wel weer.

Geschreven door Christelopavontuur