Het verslag begint eigenlijk nog een stukje met gisteravond. Willie en ik zijn net aan de dood ontsnapt. Niet schrikken, maar een beetje overdrijven mag toch wel.

Wat is nou het verhaal. De verkorte versie dan maar. In onze gite zouden we gaan slapen. Alleen leek het net alsof er iemand aan het schuren was. Vanaf zijn bedje zei Willie ineens....zie je dat vliegtuig? Een schim van zeker 5 centimeter schoof langs het plafond met een schurend geluid. We konden niet duidelijk zien wat het was maar het leek een grote wesp. Willie het bed uit en met een vliegenvanger er achter aan. En die deed het niet. Dan maar een tijdschrift. Na een paar ferme slagen legde ons vliegtuig het loodje, maar helaas had zijn familie zich verscholen. Op jacht naar nummer 2. Ook die werd neergehaald. Dit was wel het begin van een heftige slappe lach waar ik bijna niet uit kon komen. De opmerkingen die van Willie kwamen gaven iedere keer nog meer lachsalvo's. En het duurde nog lang voordat ik kon slapen. Uiteindelijk bleek het om Hoornaars te gaan of, zoals de Fransen zeggen..Frelons.Ach, je moet er bij zijn geweest.

In de morgen er vroeg uit. Vandaag is het Jaap dag. Jaap is één van de beste vrienden van Willem maar helaas overleden. Hij ligt begraven in Laroque-de-Fa. Dat ligt 4 uur hier vandaan in de Pyreneeën. Willem wilde graag zijn graf bezoeken en natuurlijk gaan we met zijn allen mee. Het is ook een mooie rit door de Pyreneeën dus waarom ook niet.

De rit gaat voorspoedig. Voor we het weten zitten we op de snelweg richting onze eindbestemming. En tot mijn grote verbazing passeren wij borden mer Carcassone erop. Dit staat nog steeds hoog op mijn verlanglijstje. Carcassone, huis van de Tempeliers. Vanaf de snelweg zie ik het bouwwerk. Maar er is geen tijd voor een bezoek. Toch ziet Ilse ineens een uitkijkpunt. We gaan van de weg af en bewonderen van afstand dit bouwwerk. Wat een cadeautje zeg.

De reis wordt voortgezet en al snel nemen we de afslag de Pyreneeën in. Wat is het toch prachtig. Ruige rotsen afgewisseld met groen. Niet te beschrijven hoe mooi. Met daarbij ook nog eens prachtig weer. We stoppen onderweg bij een veldje. Ik vond dat er wel bloemen geplukt moesten worden voor Jaap. Met vereende krachten maken we een mooi veldboeketje. Ik bind alles bij elkaar met mijn lievelings haarelastiekje en we leggen hem netjes achterin de auto om later af te geven.

We rijden langs de loods van Jaapen door Laroque-de-fa richting Mouthoumet. Daar zit een restaurantje waar we gegeten hebben. De dame in kwestie was, op zijn zachts gezegd, niet erg vriendelijk. En natuurlijk hebben we daar ook een mening over. Na het dagmenu te hebben gegete, kip met champignons en gnocci, lopen we het dorpje lekker door. Mooie foto's gemaakt. Onder andere van een voordeur met een groot hondeluik.

De auto weer in en richting Laroque-de-fa. Op naar Jaap. We parkeren op de plek waar hij woonde en lopen naar de begraafplaats. Willem legt de bloemetjes neer. Mooi dat we dit hebben kunnen doen voor Willem en ook voor Jaap.

Nog even langs de burgemeesterswinkel waar we wat Franse lekkernijen kopen en we gaan weer op huis aan. Onderweg nog even over de landerijen kijken die van Jaap waren en weer richting de snelweg. Onderweg weer gestopt bij een uitkijkpunt over Carcassone. Nog een extra cadeautje. Ik was echt een oeuf jolie oftewel blij ei!

Nog wat files onderweg maar terug in La Chouette wachtte ons een heerlijke stoofschotel. Ik heb lekker zitten smullen. Suzanne, was weer top. En na een aantal borreltjes en verhalen weer terug naar de gite. Moe maar voldaan. Het was goed zo

Geschreven door Christelopavontuur