Maginotlinie, dat is het doel van vandaag.
Eerst maar eens even eenklein ontbijtje maken in het keukentje. Eitjes koken en natuurlijk koffie. Het is al warm dus we zitten heerlijk buiten. En plannen wat we gaan zien.

De Maginot-linie. Ze rijgt een reeks versterkingen aan elkaar die een defensieve lijn vormen van Noord-Frankrijk (nabij Duinkerke) tot de Middellandse Zee (Corsica). Ze werd aangelegd in het interbellum en draagt de naam van de toenmalige Minister van Oorlog, André Maginot.

Na het einde van de oorlog 14-18 wilde de Franse overheid te allen prijze vermijden dat een nieuwe invasie kon plaatsvinden. Vanaf 1930 werd een vijfjarenprogramma gelanceerd voor de verdediging van de grenzen. Zo kwam de Maginot-linie tot leven. Zij telde tientallen verdedigingswerken met artillerie (met garnizoenen van 500 tot meer dan 1000 militairen) en infanterie (van 100 tot 200 soldaten), honderden onafhankelijk opererende kazematten (van 20 tot 30 personen), schuilplaatsen, observatieposten en duizenden kleine bunkers.

Wij gaan naar het Fort Schoenenbourg in Hunspach en de Four a Chaux in Lembach. De temperatuur in de forten is rond de 12 graden dus prima te doen op een warme dag.

Fort Schoenenbourg. Het fort is geklasseerd als historisch monument en heeft nog steeds zijn originele voorzieningen. Schoenenbourg, dat het noorden van de Elzas moest verdedigen, is het fort van de Maginot-linie dat het langst gevochten heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog. Voor het volgende fort heb ik een stukje in het Engels.

The fortress Four-à-Chaux

It was built between 1930 and 1935 by about 800 people. Its name comes from a limekiln which was used until 1939 near the fortress. During the war, it was a codename: A4. It is one of the 108 fortresses of the Maginot Line, a defense line which is about 750 km (500 miles) long.

The soldiers belonging to the fortresses troops (in French, R.I.F, Régiments d’Infanterie de Forteresse) were mobilized several times, when Hitler annex Austria, for example. At the end of August 1939, those soldiers where mobilized one last time in order to protect their country from the German invasion. During the “Phoney War”, the soldiers organized their life in the fortress. They set up a grocery store in the Well’s room. The neighbor village Lembach was empty, because its inhabitants were evacuated to the Haute-Vienne, to Droux. The soldiers therefore searched to what the people didn’t take with them, including animals and alcohol…

They stood into the fortress until the July 1st 1940, the day when the french commandment forced them to surrender, which they did after having fought especially in May and June 1940. Actually, the Maginot Line was given to Hitler. The Limekiln is a middle-size fortress, covering an area of 26 hectares, containing 6 combat units (including 3 artillery units) and 4,5 km (about 3 miles) corridors. There were about 600 soldiers in it. 240 were men of the artillery, 180 of the infantry, while the rest of the team was part of the combat engineering. The commander was the Commanding Officer Louis Exbrayat, and there were 24 officiers.

Wat indrukwekkend om te zien zeg. En wederom konden we op één dag niet nog meer zien. Wat een mooi stukje geschiedenis.

Eind van de dag maar terug richting Wissemborg. Een terras opgezocht en heerlijk gegeten. Morgen begint de weg terug naar huis. En zit de vakantie er weer op. Bij de overnachtingsplek aangekomen komen er net Nederlanders aan met hun kinderen. Zij overnachten hier op weg naar Oostenrijk. Willem kletst nog met de man en ik kijk het aangekochte boek met 1400 musea over de oorlog in wat we gekocht hebben. Nog veel te zien dus. Een volgende keer maar weer.

​

Geschreven door Christelopavontuur