Ik neem je mee terug naar de snikhete zomer van 2018. Terug naar Slovenië! Het rijkste Balkanland, ingeklemd tussen Italië, Oostenrijk en Kroatië. Daar waar de Balkan begint, eigenlijk. Na Polen, Tsjechië, Slowakije, Hongarije, Estland, Letland, Roemenië, Servië, Macedonië, Kosovo, Montenegro, Kroatië, Oekraine, Bosnië en Herzegovina was ik al aardig ingewijd in Oost-Europa. Naar mijn mening het mooiste deel van het continent. Nou ja, west is ook prachtig en noord ook. En zuid natuurlijk. En niet te vergeten midden. Maar Oost-Europa heeft iets mystieks, iets bijzonders, iets ongrijpbaars. Wat maakt het nou dat Oost-Europa me zo trekt? En dan vooral voormalig Joegoslavië?
Ik zal het proberen te duiden. 1. De natuur. 2. De enorm vriendelijke bevolking, 3. De zeer interessante geschiedenis, 4. De verrukkelijke keuken en 5. Het meer dan aangename prijsniveau. Geen enkel ander deel van Europa voldoet aan alle vijf de criteria; vandaar dat voormalig Joegoslavië mijn favoriete 'land' is.

Slovenië behoorde eeuwenlang tot Oostenrijk. En de Oostenrijkse invloed is wel terug te zien. Ook het landschap doet Oostenrijks aan. Het kleine kuststrookje (46 kilometer!) heeft juist weer meer Italiaanse invloeden. In 1991 scheidde Slovenië zich af van Joegoslavië. In 2004 trad het land toe tot de EU.

Slovenië was ik nog niet eerder geweest. Het land is bij Nederlanders vooral bekend als laatste doorrijland op weg naar de Kroatische kust. En wat is dat zonde. Want Slovenië is mijns inziens een zeer ondergewaardeerd land.
Ik pakte vanuit Zagreb de bus naar Ljubljana, waar ik een paar uurtjes later arriveerde. Ljubljana is een schattige hoofdstad die opzich niet heel bijzonder is. Het is een mooi stadje met veel leuke terrasjes, een paar mooie gebouwen en een hele chille sfeer. In Ljubljana aangekomen slenterde ik even door de stad, om vervolgens in te checken in het hostel waar ik minimaal 1 en misschien meer nachten zou verblijven. Het werden er veel meer...
Prima hostel, een hoop herrie, maar ach...

Ik pakte een terrasje aan de rand van de stad om mijn voeten wat rust te geven en de inwendige mens te voorzien van wat gerstenat. Mooie bijkomstigheid is dat de meeste Slovenen vloeiend Engels spreken. Er zijn zelfs onderzoeken die uitwijzen dat Slovenen het beste Engels spreken in Europa. Op de Britten na dan. Maar horen die nog wel bij Europa?
Het was niet zo druk en ik raakte aan de praat met de barman. Hij vroeg me wat mijn plannen waren. Die had ik niet echt. Wel had ik twee reisgidsen gekocht, een Nederlandse en een Duitse. Daarin had ik wat plekken omcirkeld die ik mogelijk zou willen bezoeken. Ik bleek wat naïef te zijn geweest in mijn verwachtingen van het openbaar vervoer aldaar. Het advies luidde: ' huur een auto!'. Daar had ik geen zin in, want dat is ongezellig en duur en daarnaast gelden er in dit deel van de wereld zo goed als geen verkeersregels. Hoop gedoe, geen zin in.

Een paar biertjes later mengde Aleŝ zich in het gesprek. Deze man zat aan de bar en gaf aan de komende dagen niets te doen te hebben en mij wel te willen rondrijden. We hadden een enorm gezellige avond, maakten het licht uit en keerden huiswaarts. In de kroeg worden de beste ideeën geboren. Ik had niet verwacht dat hij er de volgende ochtend om 10 uur ook echt zou staan...

In drie volle dagen liet hij me de mooiste plekjes van zijn thuisland zien. Ik betaalde de benzine en de reisgidsen moesten aan de kant. Natuurlijk gingen we naar Bled en naar Bohinj (wauw!) en bezochten we de Judische Alpen. Na honderden sleurhutten met gele kentekenplaten te hebben ingehaald kreeg ik ook de verborgen pareltjes van het land te zien.
Bergketens, meren, rivieren, prachtige uitzichten en veel, heel veel schapen.
We zwommen in een stuk of 10 meertjes / rivieren en aten en dronken op de meest idyllische plekjes.
In Bled aten we het beroemde, traditionele roomtaartje.

Aan het einde van de dag dronken we samen bier in Ljubljana en de volgende ochtend om 10 uur vervolgden we ons programma.
Slovenië is ... adembenemend!
En wat een ervaring om door een local te worden rondgeleid en een echte vriend gemaakt te hebben in Slovenië. De bedoeling is elkaar deze zomer weer te treffen. In Slovenië natuurlijk, want daar raak je niet uitgekeken...

Tussen onze avonturen in plande ik wat dagen ter ontspanning in de Sloveense sauna / wellness en de trip was compleet.

De foto's die je gaat zien zijn stuk voor stuk ongefilterd. Het betreft een selectie van honderden foto's. Het was moeilijk kiezen. Toch zul je dubbele aantreffen. Gewoon omdat ik er geen genoeg van krijg. En ditmaal alles in willekeurige volgorde en zonder onderschriften. Het doet er niet toe waar precies de foto's zijn genomen. Ik wil graag dat het rustig en onontdekt blijft!
Have fun met de foto's van, misschien wel, het mooiste land van Europa!

Geschreven door Petersreisdagboek