I'm back!

Nadat ik eind januari na een half jaar weer arriveerde in Nederland, begon na eventjes bijkomen het werkende leven weer. Met een handbagagerugtas vol fantastische herinneringen kon ik terugkijken op een geweldige reis. Van een treinreis met Mignon door prachtig Israël en Palestina, naar bij mensen thuis slapen in Roemenië, via de onvergetelijk sympathieke locals in Macedonië, de adembenemende natuur en keuken in Montenegro, de geweldige dagen in Sarajevo en Kiev en het indrukwekkende bezoek aan Tsjernobyl naar prachtig Azië.
Waar de vier weken op Bali me nog lang zullen bijblijven, vanwege de bijzondere cultuur, de overweldigende natuur, het heerlijke eten en de fantastische vibe. En bovenal vanwege de avonturen met vooral Tim en Louise, die vrienden zijn geworden. Met Tim heb ik al herinneringen opgehaald in Amsterdam en we gaan zeker nog eens op reis. Louise was hier in juni, waarbij ze onder meer het trouwfeest van mijn ouders bezocht.
Via Kuala Lumpur, waar ik door Manni werd rondgeleid, belandde ik in Japan, waar ik een week alleen en een week met Miodrag reisde. Na de tyfonen en badhuizen in de grootste stad ter wereld in een van de rijkste landen, vervolgde ik mijn reis naar het armste land van Azië; Laos. In Vientiane zong ik Acda en de Munnik en Luang Prabang bleek helemaal een topbestemming. Met Timo reisde ik door naar Vietnam. De eilanden waren schitterend, net als het eten, maar de mensen bevielen ons wat minder. Ik ging door naar Sri Lanka, waar ik in twee weken het zuiden en het binnenland leerde kennen van deze parel in de Indische oceaan. Simone was mijn metgezel. Na de walvistour, het schildpadden knuffelen en de mooiste treinreis ter wereld, brak het regenseizoen aan en werd het tijd om door te gaan naar Spanje.

Voordat ik aan mijn reis begon had ik weinig bestemmingen vastgelegd. Ik reisde last minute af naar Israël en had slechts een vervolgticket naar Boekarest. Montenegro en Bali wilde ik per se heen. De rest was allemaal toeval. De vele bestemmingen brachten me vele onvergetelijke momenten. Tegenvallers waren er nauwelijks, op Athene en Vietnam (deels) na.

Ook Spanje had ik van tevoren bedacht. Ik wilde namelijk heel graag Spaans leren in Andalusië en dan daar de maand december en januari doorbrengen. In de zon. Ik regelde vanuit Sri Lanka een taalcursus. Mijn plan was Sevilla; dat lukte helaas niet. Het werd Málaga. Daar wachtte de uitdaging om in 2,5 week middels een intensieve cursus Spaans te leren. Er was geen beginnerscursus meer, maar Laila en Thomas, mijn enige klasgenoten, vingen me fantastisch op. Dagelijks trokken we ook na school met elkaar op en probeerden we Spaans te praten. En soms even lekker Duits. Na een moeilijke start op school betaalde de inzet zich uit en kreeg ik uiteindelijk van Nacho, mijn uitstekende docent, een diploma Spaans A2.

In Málaga kwamen vervolgens mijn ouders langs, we reisden door naar Cádiz en Sevilla, ik vierde oud en nieuw op Tenerife, kwam terug naar Málaga en ontmoette mijn vriend Frans in (wederom) Sevilla.
Eind januari was het feest weer voorbij en ja, het was zwaar om weer te werken...
In februari en april keerde ik nog terug naar Málaga om mijn nieuwe liefde weer te ontmoeten, maar soms lijken dingen nu eenmaal mooier dan ze zijn. Al blijft de liefde voor Málaga zeker bestaan. Deze stad was voor mij meer een woonplaats dan een toeristische bestemming.

Aan het begin van de zomervakantie besloot ik met vriend Atte een dag of 5 naar Schotland af te reizen. We vlogen op Glasgow (volgens de locals 'Glaschu'), dat volgens verschillende lijstjes tot de gevaarlijkste citytripbestemmingen van Europa behoort. Zelden ontmoetten we vriendelijkere mensen. Als toerist word je als koning begroet. Zolang je maar niet over Celtic of Rangers begint in de verkeerde pub...
Glasgow is na Londen de grootste stad van de UK, met toch nog geen 600.000 inwoners. De stad staat bekend om het 'Glasgoweffect', wat een lage levensverwachting inhoudt.
Zo'n vijftig jaar geleden was er volop werk in met name de industrie. Mensen woonden met complete families in veel te kleine woningen, maar ja de schoorsteen rookte. Na het verval van de industrie in de jaren 80 bleven de woningen, maar verdween het werk. Mede door bezuinigingen op huursubsidie raakten bepaalde wijken in verval. Er heerste veel depressie, werkeloosheid, een ongezonde levensstijl en weinig hoop op een goede toekomst...
Een Franse journalist maakte hierover een fotoreportage: https://www.vice.com/nl/article/znjma3/fotos-van-de-achterbuurten-van-glasgow-in-de-jaren-tachtig-897

Vandaag de dag is de armoede nog duidelijk te zien in bijvoorbeeld de wijk Calton.
Er is maar één ding dat de mensen in deze wijken overeind houdt....voetbal! (Oké, en bier).
Voetbal is religie en dat is overal te merken. Ik had een oranje broek aan en dat bleek de kleur van de protestanten te zijn en dat vinden de katholieken van Celtic dan weer niet leuk. 'But you're a tourist, it's okay'.
Bij aankomst zocht ik een pub om Ajax te kunnen kijken. Dat ging helaas niet, omdat ook Celtic thuis bleek te spelen (vs. Rosenborg, CL-Q, red.). Dus wij spoedden ons naar het legendarische Celtic Park en wisten op het laatste moment twee kaarten te bemachtigen voor de wedstrijd in dit geweldige stadion. De stadionhap was de vetste ooit, maar de sfeer was ongekend.

We hadden het geluk dat we Glasgow bezochten tijdens de warmste week ooit. Meer dan 30 graden zijn ze daar echt niet gewend. Deze stad met een slecht imago bleek vol verrassingen te zitten. De stad kent vele groene parken, waaronder het schitterende Kelvingrove Park, dat vlakbij ons hotel lag. Om de hoek lag ook Sauchiehallstreet, een enorm gezellige straat met restaurants en pubs. In de pubs ontmoetten we vele locals, proefden we de spotgoedkope pints (2,80 euro p.s.), bezichtigden we de vele mooie gebouwen, vergaapten we ons aan George Square en wandelden we kilometers langs de rivier de Clyde tot aan de voormalige staalfabrieken die ooit de economie beheersten.
In een van de parken ligt 'Peoples Palace', een waanzinnig museum dat een kijk geeft in de geschiedenis van de stad. De piepkleine arbeiderswoningen zijn nagebouwd en de zeer roerige geschiedenis van Schotland en vooral Glasgow kwam echt tot je. Rauw, maar interessant. Precies zoals de stad Glasgow ook omschreven zou kunnen worden.

Een van de dagen pakten we de bus naar Loch Lomond, een van de mooiste meren van Schotland en het begin van de Highlands. Bekijk vooral de foto's van het dorpje Luss!
De planning was om na twee nachten door te reizen naar Edinburgh. Daarvandaan zouden we namelijk terug naar Nederland vliegen. Glasgow liet ons echter niet meer los en van Edinburgh hebben we slechts de airport gezien!
Lekker spontaan de plannen weer veranderd, dus.
Na de trip naar Glasgow zou ik anderhalve week thuis van het schitterende weer genieten om vevolgens af te reizen naar... Kroatië, Montenegro, Bosnië-Herzegovina en Slovenië!
Over deze parels vertel ik jullie in de volgende blog!

Geschreven door Petersreisdagboek