Zaterdagochtend vroeg namen Mignon en ik het vliegtuig van Tel Aviv naar Boekarest. Accuweather leerde ons dat het ook daar onverminderd warm zou zijn. Na een turbulente vlucht, werkelijk van begin tot eind vergezeld door gekrijs van Roemeense kinderen, kwamen we veilig aan in de Roemeense hoofdstad. Alwaar een gratis chauffeur voor ons klaarstond (service van onze geweldige Airbnb-verhuurder).
Door veel mensen waren we voor gek verklaard, want wat moet je nou in Roemenië? Het vooroordeel is dat het land zwaar corrupt is, dat de mensen zeer onvriendelijk zijn en dat de gypsies iedere willekeurige toerist beroven. Oja en dat het bier goedkoop is. Of dat allemaal richting de waarheid gaat zal ik jullie laten weten in mijn blogs!

Aangekomen in Bucuresti verdeelden Mignon en ik de kamers en besloten we ergens goed te gaan lunchen. Na de uitstekende lunch hielden we voor het eerst een siësta.
's Avonds ontdekten we de stad. Ons appartement bevond zich op een steenworp afstand van het 'Parlamentului', oftewel 'het paleis'.
Roemenië stond van 1967 tot 1989 onder bewind van de dictator Ceaușescu.
De Roemeense bevolking werd systematisch onderdrukt en afgeluisterd.
Door de grote armoede zagen veel mensen geen andere mogelijkheid dan te infiltreren.
Het was in deze periode niet ongewoon dat een familielid een infiltrant was en men kon dus amper vrijuit spreken.
Wie een openlijk tegenstander was van het bewind werd opgepakt en vaak kwam je er niet levend vanaf.

Ceaușescu verving begin jaren 70 alle telefoons in het land, omdat hij telefoons had laten ontwikkelen waarmee zelfs als de hoorn op de haak lag kon worden afgeluisterd.
In 1989 werd de dictator afgezet door de boerenbevolking. In dat jaar onstond in Timisoara een grote confrontatie tussen de bevolking en de politie, die zich steeds verder verspreidde. Op 1e kerstdag werden Ceaușescu en zijn vrouw door een vuurpeloton omgelegd.

Welnu, het Parlementului is nog altijd het grootste gebouw van Europa en het op een na grootste gebouw ter wereld. En groot is het; ongelooflijk!

Verder kent Boekarest enkele prachtige gebouwen en is het daarnaast een zeer groene stad. In de parken is het dan ook heerlijk vertoeven. Het nachtleven is enorm.
De zondag kenmerkte zich voor ons vooral door zeer veel wandelkilometers, wat ons deed besluiten om de maandag tot rustdag uit te roepen.
Aldus bezochten wij 'Therme Bucuresti', de grootste Therme van Europa.
Omdat om onduidelijke redenen de bustijden waren veranderd moesten we 5 kwartier wachten op de pendelbus naar de Therme. En dat was een mooie toevalligheid, want in het bushokje maakten we kennis met Naroa en Cristian. Twee geweldige Spanjaarden uit Sevilla, waar ik 'toevallig' in december ga belanden. Naroa is docent Engels op een middelbare school en ik mag daar op school komen om mijn Spaans verder te ontwikkelen!
De schoolleider is Duits, dus communiceren wordt sowieso geen probleem. Wat een toeval en wat een prachtige kans!
De Therme was schitterend en inderdaad erg groot. We hebben er enorm van genoten (vooral onze kuiten).
's Avonds hebben we ons tegoed gedaan aan heerlijke Roemeense tapas en helaas moest Mignon de volgende dag weer naar huis.
Het was weer fantastisch met je!

Zelf ben ik per toeval nog 2 nachten in het appartement verbleven; het appartementje dat ik voor mezelf had geboekt bleek van dezelfde verhuurder en hij vond me zo aardig dat ik tegen een gereduceerd bedrag daar kon blijven.
Deze dagen heb ik vooral in het park doorgebracht en daarnaast heb ik wat leuke locals leren kennen.

Na Boekarest begon voor mij de verdere reis door prachtig Roemenië!
Een land dat maar liefst 8 keer zo groot is als Nederland, maar daarentegen slechts 19,5 miljoen inwoners kent. Over al mijn belevenissen kun je lezen in mijn volgende blog! (Deel 5 laat nog even op zich wachten).
Hierin onder meer episodes over het adembenemende landschap van Transsylvanië, het karakter van de Roemenen èn de Hongaren, 'You are from Holland? Ajax?', bedelende kinderen, het kasteel van Dracula, liftervaringen, slapen bij een Roemeense familie, een bezoek aan een van de mooiste zoutziederijen ter wereld en het leven sinds de toetreding tot de Europese Unie. Want was het communisme nou echt zo slecht? La rewedere!

Geschreven door Petersreisdagboek