Welkom terug vanaf Bali! Terwijl ik dit schrijf sta ik tot boven m'n enkels in het regenwater. Mooi moment om te schrijven dus. Gelukkig was dit de eerste bui in dagen, dus no worries 😎.

Het hostel in Ubud beviel zo goed dat verschillende mensen, waaronder ik, besloten om meerdere keren te verlengen.
Onze Duitse vrienden maakten plaats voor andere nationaliteiten, waaronder Anne en Anne uit Nederland en Amine uit Algerije. Een van de Annes werkt ook in het onderwijs en Amine is een hele aardige, grappige gozer. Hij verbaasde zich over de mentaliteit van veel Balinezen. Zo is het bijvoorbeeld heel normaal dat er op een avond 7 jongens in een restaurant werken, waarvan er 5 op de bank liggen te slapen, temidden van de gasten. Pinnen is heel lastig op Bali, vooral als je een Nederlandse pas hebt. Vaak kun je niet meer dan een klein bedrag opnemen.
Over het verkeer heb ik al eerder wat geschreven. Het kan je uren kosten om een afstand van 40 kilometer te overbruggen. Werkelijk iedereen rijdt op scooters; ook kinderen van een jaar of 10. Zonder helm. Met bomen, boodschappen, honden, kippen...
Ook ontmoette ik Louise uit Liverpool en Sabrina uit Canada, die we later nog in andere plaatsen zouden treffen...

Met Tim bezocht ik een dagje de stranden van Sanur. Het is daar heerlijk rustig en de stranden zijn hagelwit.
Met Tim en Rick ontdekte ik ook nog een prachtig zwart strand, ver weg van de drukte en toeristen. De golven daar waren waanzinnig.
Het is prettig dat we in het laagseizoen reizen, wat echt scheelt qua toerisme.

Het besef van dagen ben ik inmiddels een beetje kwijt, maar ergens in de tweede week in Ubud bezochten Rick, Tim, 2 x Anne, Adrian (Mexico) en ik de heilige watertempel.
De tempel wordt vooral veel bezocht door de lokale bevolking die zich reinigt in het heilige water, waar magische krachten vanuit gaan.
Naast een plek om jezelf te reinigen, is er ook een plek waar locals kunnen bidden. In het hele complex vind je dan ook prachtige kleurrijke offers aan hun goden. Uiteraard hebben wij ook aan de heilige traditie meegedaan, temidden van de kooikarpers.
De bevolking gelooft erin dat je bij iedere fontein drie keer het water moet gorgelen en dat moet uitspugen. Vervolgens moet je drie slokjes van het water nemen en tenslotte drie keer je gezicht wassen met het water. En dat bij 33 verschillende fonteinen, dus we waren even bezig...
In Ubud vind je overal tempels waar geregeld ceremonies worden gehouden. Volgens de traditie drie keer per dag, voor elke maaltijd.

Gedurende de week ontdekten we bar/restaurant Lovin, alwaar het altijd zeer gezellig was met livemuziek en waar iedereen gitaar speelde.
De wasserette was ditmaal een minder groot succes helaas, dus vanaf nu maar weer zelf wassen.

Tim is bezig met audities voor de toneelschool en moest daarvoor wat filmpjes maken. Hiervoor hebben we enkele scootterroutes gemaakt naar prachtige gebieden, waarbij ik de cameraman was.
Het is elke dag weer een kunst om de mooiste plek te vinden voor zonsondergang. De zon gaat vroeg onder, zo rond 10 over 6. En de ondergang van de zon is hier echt schitterend. Zie de foto's! Zonsopgang schijnt ook prachtig te zijn, maar dat is voor ons echt te vroeg.

Ook brachten we een bezoek aan de Tegenunganwaterval. Niet heel indrukwekkend, maar ja als je op Ijsland bent geweest dan valt elke waterval vanaf dan tegen. De omgeving was wel erg mooi en het water was lekker om in te zwemmen op wederom een bloedhete dag.
De dag erop begon het weer om te slaan. 's Middags en 's avonds regende het onophoudelijk en de straten waren overstroomd. Na een paar slechte dagen, waarbij het gelukkig ook af en toe droog was, besloten we verder te reizen naar Canggu. Dit lieflijke plaatsje aan de westkust werd na twee volle weken in Ubud onze volgende bestemming.
Het is vrij uitzonderlijk dat ik twee weken in dezelfde accommodatie verblijf, dus dat zegt alles over de plaats en de mensen die ik heb ontmoet.

Op de laatste avond in Ubud spraken we weer af met Laura en haar vriendin uit München.
Ook beleefde ik hoe het is om naar de kapper te gaan in Ubud. Het kostte me 90 minuten. De kapper liet me zijn thee en zelfgemaakte cake proeven (weigeren mag niet) en was een echte perfectionist wat het knippen en scheren betreft.
Voor een slordige 3 euro zag ik er weer piekfijn uit.
Na afscheid genomen te hebben van Mama ('Mama will miss you!'), de uitbater van ons favoriete restaurantje, startten we de zoektocht naar een goedkope taxi. Uber is een ramp hier en je moet echt je best doen om een goedkope rit te vinden. Na een kleine anderhalf uur in de taxi (50 km) kwamen we uiteindelijk aan in Canggu, waar de zon ons verwelkomde!
Aanvankelijk zou ik 2,5 week op Bali blijven, maar ik heb mijn vlucht naar Bangkok geannuleerd en blijf nog wel even! De mensen zijn erg liefdevol, waarover je meer zult lezen in Bali deel 3.
Het eten is fantastisch, al kiezen we geregeld voor wat western food. De Nasi Goreng, Saté Ayam en Gado Gado zijn top, maar drie keer per dag gaat wel wat ver, natuurlijk.
Tot het volgende deel!

Geschreven door Petersreisdagboek