Welcome back!
Na een heerlijk verblijf van twee weken in het culturele hart van Bali reden we naar Canggu. Dit is een klein plaatsje aan de westkust. Tot drie jaar geleden kwamen hier amper toeristen en ook nu nog is het vrij rustig.
Canggu staat bekend om de prachtige stranden, de hoge golven en het uitgaansleven.
Tim en ik boekten een splinternieuw hostel dat zo nieuw was dat niemand het bleek te kennen. De aanwijzing van booking.com dat het zich in Canggu bevond was erg grappig, maar daar konden we niet veel mee.
Zoeken hoort bij reizen, dus geen man overboord.
Uiteindelijk vonden we ons nieuwe stekje met opnieuw een heerlijk zwembad en loungebanken en wederom een geweldige staff.
Het weer in Canggu was overwegend heerlijk. We vulden de tijd met op het strand liggen, zwemmen, waveboarden, eten en biertjes drinken tussen de rijstvelden.
Ook deden we nog mee aan een beerpongtoernooi, maar we konden de Nederlandse eer niet hoog houden.
In ons hostel verbleven vooral Britten en Mathias uit Stuttgart. En natuurlijk Nederlanders. In Canggu kon je soms gewoon Nederlands praten. Wij haddenn wel eens het idee dat Nederland op dit moment heel rustig moet zijn...
Enkele dagen deelden we onze kamer met een Deense, die gelukkig gezelliger was dan de Denen die we eerder hadden ontmoet.
De Sandbar is een begrip in Canggu. Tot in de vroege uurtjes gaat deze club, letterlijk op het strand, door.

Louise (Liverpool) en Sabrina (Quebec, Canada) die we in Ubud hadden ontmoet, kwamen ook naar ons hostel en daarmee beleefden nog mooie avonden.
Louise en ik wilden graag de Nusa-eilanden zien. We besloten een taxi naar Sanur te nemen en daarvandaan de boot naar Nusa Lembongan.
De boot doet er een half uur over en het is alsof je het paradijs binnenstapt. Lembongan is een klein eilandje waar weinig toeristen komen. We boekten voor weinig een 'villa' met zwembad en zouden wel zien.
Het snorkelen is adembenemend hier. Je loopt de zee in en enkele meters verder kun je al genieten van de onderwaterwereld.
Op Lembongan hebben we genoten van de rust en de vriendelijke bevolking.
Giacomo en Tini uit Bielefeld kwamen ook nog een dag naar Lembongan. Het was tof om weer met ze te dineren.

Na een paar dagen Lembongan besloten we dat we naar Nusa Penida wilden gaan. Een vrouw die als serveerster in een restaurant werkte bood ons aan om met een vissersbootje met haar en haar kinderen mee te varen.
Haar broer was jarig en ze wilde graag dat we bij hem thuis kwamen eten.
Een erg mooie belevenis om bij een Indonesische familie thuis te eten.
We kregen allerlei soorten vlees, waaronder varken aan het spit, voorgeschoteld.
Toen we weer naar huis gingen stopte ze ons een zak met eten voor de volgende dag toe. Arme mensen geven de rijken eten; best wel apart.
De warmte van deze mensen was overweldigend en vormde een van de hoogtepunten van deze trip. Een van onze snorkelsessies voor de kust van Penida was ook onbeschrijfelijk. We hebben zeeslangen, schildpadden en andere zeer grote vissen gezien. Voor de beroemde mantavis was het helaas niet het juiste moment, maar wij waren de enige die zeeschildpadden hadden gezien 😎.

Na een avond vol regen boekten we de volgende ochtend een tour via Koman, onze vriendin, over een groot deel van het eiland. Uiteraard een privatetour, want wij houden niet van groepsreizen. En al helemaal niet van Nederlandse groepsreizen😉. De foto's van Penida spreken voor zich! Overigens is geen enkele foto bewerkt. Helaas laten de foto's van de onderwaterwereld nog even op zich wachten...
Penida is een schitterend ongerept en geheel niet toeristisch eiland.

Na 4 nachten op de eilanden vaarden we weer terug naar Bali. Deze trip was ongetwijfeld de meest angstaanjagende speedbootttrip ooit!

Tim had in de tussentijd in Canggu een ongeluk met zijn scooter gehad, dus besloten we nog een paar dagen terug naar daar te gaan. Ik zou sowieso terugkomen om hem op te pikken om naar Uluwatu te gaan, maar verplaatsen zit er voor hem voorlopig helaas niet in. Sterkte, maat!
Zelf had ik een behoorlijke ooronsteking opgelopen en Louise was pittig verbrand, dus veel meer dan chillen hebben we niet gedaan de laatste dagen in Canggu.
De oorontsteking is inmiddels zo goed als over. Wel ben ik mijn pinpas kwijt. Dit is een veelvoorkomend probleem op Bali. Je krijgt hier namelijk eerst je geld, vervolgens stelt de automaat je een aantal nutteloze vragen en dan pas krijg je je pas terug. Een klein momentje van onoplettendheid en je bent gezien...

Mijn 26 dagen op Bali waren in twee woorden te gek!
Heerlijk relaxed, geweldig vriendelijke bevolking; al met al een topbestemming. Echter zijn het vooral de mensen die ik heb ontmoet en waarmee ik heb gereisd die Bali tot een onvergetelijke ervaring hebben gemaakt.

Ik heb meegekregen dat in Nederland het nieuwe kabinet Rutte3 de plannen heeft gepresenteerd en dat we niet naar het WK voetbal gaan. Ik weet niet welke van deze twee rampen het lachwekkendste is, eerlijk gezegd.

Vanmiddag heb ik afscheid van iedereen en in het bijzonder Tim en Louise genomen. Louise gaat nog een week wat andere plaatsen op Bali bekijken, om vervolgens door te gaan naar Nieuw Zeeland. Tim blijft voorlopig nog in Canggu vanwege de ziekenhuiscontroles en hij blijft nog een ruime maand op Bali.

Ik ben vertrokken naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Kuala Lumpur in Maleisië. Ik maak daar een tussenstop om zaterdag door te vliegen naar... ???

Geschreven door Petersreisdagboek