Een korter verslag ditmaal.
Sarajevo. Een beroemde en beruchte stad. De busrit vanuit Montenegro was werkelijk prachtig! Tot drie keer toe moest de bus in de ankers voor een vrouw met een koe en een keer voor een man met paard. Bij het betreden van de buitenwijken was aan de vele vervallen gebouwen al te zien dat het hier echt oorlog was geweest. Vlak buiten en ook in het centrum zijn veel gebouwen met kogelgaten te zien.
De Bosnische burgeroorlog vond plaats tussen 1992 en 1995. De aanleiding hiervoor was het uiteenvallen van Joegoslavië en het referendum in Bosnië-Herzegovina waarbij het land zich afsplitste.
Als reactie daarop riepen de Bosnische Serviërs de republiek Srpska uit.
Het was ook in Sarajevo prachtig weer. Sowieso zijn de weergoden me gunstig gestemd.
Ik verbleef in een fantastisch hostel, waar ik toevallig belandde. Bij aankomst maakte ik kennis met Ross, Levi en Edward, waarmee ik uiteindelijk een zeer enerverende tijd had. See you in Southampton!
Sarajevo is niet alleen geschiedenis, maar bovenal ook een hele bruisende stad. Groot is de binnenstad niet, wel erg mooi!
Ik bezocht de volgende dag het museum 'Gallery 11/07/95'.
Dit museum is gesticht naar aanleiding van de burgeroorlog en maakt een verpletterende indruk. Middels honderden foto's en tientallen video's werd de oorlog beeldend gemaakt.
Met name de video's over het leven in die periode in Sarajevo en de foto's van de vele vermoorde kinderen kwamen binnen.
Bepaalde straten in Sarajevo vwerden bewaakt door Servische sluipschutters. De Bosniakken lieten trams gewoon rijden, omdat men het leven gewoon wilde laten doorgaan.
De Bosnische Serviërs werden (aanvankelijk) gesteund door het Joegoslavische volksleger.
De Serviërs eisten grote gebieden op waar slechts een minderheid aan Serviërs woonde.
De legers en milities bestonden, vooral in het begin van de oorlog, vooral uit criminelen, voetbalvandalen en nationalisten en in mindere mate uit gewone soldaten.
Tijdens de oorlog zijn naar schatting 260.000 mensen omgekomen, 35.000 mannen en vrouwen verkracht en meer dan anderhalf miljoen mensen hebben hun bezittingen verloren. Er bevonden zich 692 concentratiekampen door heel Bosnië. De oorlog eindigde uiteindelijk met het Dayton-akkoord, destijds ondertekend door de presidenten van de drie verschillende entiteiten: Milosevic, Izetbegovic en Tudman. In het Dayton-akkoord is o.a. afgesproken dat Bosnië opgedeeld zou worden in twee delen.
Een deel van het museum is ingericht naar aanleiding van 'Srebrenica'. Een gebied dat door de VN als 'safe-zone' was aangewezen. Vele Bosniakken vluchten daarop hiernaartoe.
De VN, onder leiding van Nederland, kon niet voorkomen dat Serviërs het dorp bestormden en naar schatting 8.000 moslimjongens en -mannen deporteerde en ombracht.
Het wordt gezien als de ergste daad van genocide in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. Zoals bekend is de Nederlandse staat onlangs schuldig bevonden aan het deporteren van op zijn minst 300 mensen.
Helaas was het verboden foto's te maken. Wat een enorm indrukwekkend museum over de stormachtige recente geschiedenis van het land en de stad.
Na weinig slaap, veel indrukken en 3 dagen Sarajevo liet ik de stad achter me en boekte een Wizz-vlucht via Boedapest naar...Kiev!
Een beetje uit de richting, maar volgens mij wel heel interessant en mooi! En nog mooi weer ook.
De taxichauffeur die me naar het vliegveld bracht bleek geboren te zijn in Mönchengladbach, dus er was genoeg stof tot praten. Op naar het volgende avontuur!
Tot de volgende blog!
Geschreven door Petersreisdagboek