Hola! Het is alweer een aardige tijd geleden dat jullie iets van mij gehoord hebben! De laatste keer schreef ik vanuit Málaga mijn reisverslag over Sri Lanka. Inmiddels ben ik alweer een week of 6 in Spanje en is het hoog tijd voor een nieuwe blog!
Na afscheid genomen te hebben van Simone vloog ik dus van Sri Lanka naar Mumbai (India), om vervolgens door te vliegen naar Amsterdam. Vijf uur later pakte ik vanaf Schiphol een KLM-vlucht naar Málaga.
Op Colombo Airport ontmoette ik in de koffieshop Michel en André, die voor hun werk op Sr Lanka waren. Gezamenlijk doodden we de tijd die we door moesten brengen vanwege opgelopen vertraging. Ook zij pakten de overstap op Mumbai, om van daaruit naar Amsterdam te reizen. Ook de vlucht naar Amsterdam had vertraging, dus we hadden geen haast. Na ongelooflijk veel lol en het vijf keer tonen van de boardingpass kon de beste vlucht ooit beginnen. Jet Airways mag dan een low-budgetmaatschappij zijn, maar dat zie je er niet aan af!
Twee maaltijden, water en koffie, twee dekens, een kussen en een upgrade naar extra beenruimte werden gratis verschaft. Ik heb zowaar wat geslapen in het vliegtuig!
Op Schiphol doodde ik de tijd door een HEMA-worst te eten, echte koffie (!) te drinken en een oude kennis op te zoeken die in de Starbucks werkt. Uiteindelijk kon ik verder naar de volgende bestemming: Málaga (570.000 inwoners). Ik was hier al eens eerder geweest en met name de zon die ook in december gewoon schijnt zou op me staan wachten.
Mjjn hoofddoel was het volgen van een intensieve taalcursus Spaans. Aanvankelijk zou ik de cursus volgen in Sevilla, maar ik had me toch bedacht om enkele redenen. Studytravel probeerde me eerst nog te flessen door me te laten betalen voor tien dagen terwijl ik er maar acht zou krijgen. Dit vanwege het feit dat op 6 en 8 december feest wordt gevierd. Uiteindelijk kon ik de twee dagen in de derde week gecompenseerd krijgen; ik moest dus wat langer op school blijven.

Ik had eerst nog een paar dagen om van de vrije tijd te genieten, maar op maandagochtend om half 9 ging het schoolleven dan toch echt van start.
Aangezien het laagseizoen was bleek bij aankomst dat er geen beginnersklas was. Oké, ik heb wel een aantal jaren Spaans op de middelbare school geleerd, maar om nou te zeggen dat daar veel van is blijven hangen... De mondelinge instaptoets was een totale ramp en ik kwam uit op beginnersniveau A1.
Enfin, ik werd in een klas geplaatst met slechts twee medestudenten. Laila en Thomas uit Zwitserland, die al respectievelijk 3 weken en 2 maanden Spaans aan de school studeerden. De eerste dag was heel zwaar, aangezien direct van me werd verwacht dat ik me in het Spaans verstaanbaar maakte.
Met dank aan een echt fantastische leraar (Nacho) en de steun van mijn Zwitserse klasgenoten is het helemaal voor elkaar gekomen.
Ik had natuurlijk ook mazzel dat het bijna privéles was. Het was soms erg pittig (30 uur per week plus aardig wat zelfstudie), maar het was het meer dan waard.
Ik heb enorme vorderingen gemaakt en de docent zei op de laatste dag zelfs dat ie maar weinig meemaakt dat iemand zo snel vorderingen maakt. Ik starrte op A1-niveau en sloot in twee weken af op A2!
Het heeft me wel weer geleerd dat niets vanzelf gaat. Als je iets echt wilt, dan lukt het.

Met Lailia en Thomas ging ik ook veel buiten school om. Lekker op het terras zitten, huiswerk maken, uit eten gaan en natuurlijk proberen zoveel mogelijk Spaans te praten. Het was toch altijd wel weer lekker om vertrouwd Duits te praten als we het zat waren.
Ontzettend bedankt voor alles; zonder jullie was het nooit zo geslaagd geweest.

Ook heb ik een aantal locals ontmoet, waaronder Carmen en Juan (die hun appartement aan mij verhuurden) en zelfs nog een nieuwe liefde. En met al deze mensen moest ik natuurlijk in het Spaans communiceren, want Engels is hier nog wel echt een probleem.

We genoten in de weken in Málaga volop van het weer. Vrijwel iedere dag scheen de zon volop. Was het dan alleen maar rozengeur en zonneschijn? Nee, want met name de eerste week was het 's avons heel, heel koud in Málaga. En centrale verwarming is hier niet gangbaar, dus ik was overgeleverd aan een klein straalkacheltje. Dat van de ene naar de andere ruimte moest worden gesleept, om maar warm te blijven.
En de mentaliteit van de Andalusiërs is bijzonder. Eigenlijk zijn ze gewoon lui. En dat maakt ze niet uit. Dit komt vooral tot uiting in cafés en restaurants, maar ook in officiële situaties. Mañana, mañana... voor ons Nederlanders en Zwitsers is dat erg wennen. Verder is Spanje na Japan het luidruchtigste land ter wereld. 70 procent van de bevolking moet dagelijks teveel decibel incasseren en 47 procent geeft aan moeilijk te slapen door herrie.
Bouwplaatsen, verkeer, zeer luidruchtige mensen, vuilnisbakken die midden in de nacht worden geleegd...het went 😉.
Andalusië kent een enorm werkloosheidpercentage van 29 procent(!), waarmee het als regio de Europese lijst aanvoert. Er zijn dus meer werklozen dan in bijvoorbeeld Moldavië of Roemenië. Het werkloosheidspercentage in Nederland is overigens 4,7 procent.
De bouwcrisis is van grote invloed geweest in de regio, maar ik heb ook wel van heel wat mensen begrepen dat werken niet de grootste hobby is van veel Andalusiërs en dat de Spaanse regering aardig toeschietelijk is als het om uitkeringen gaat. Wat trouwens meteen opvalt is dat iedereen gewoon door rood licht loopt. Ook als er politie loopt. Er is mij verteld dat het voor de agenten teveel moeite is om een bekeuring uit te schrijven, dus dat laten ze maar achterwege 😂.
Los van deze informatie heb ik bovenal erg leuke mensen ontmoet in Málaga!

Na twee weken kwamen mijn ouders op bezoek in Málaga, om vervolgens samen door te reizen naar Cádiz en Sevilla. Het was na al die tijd wel weer erg leuk om ze te zien!
Cádiz is een prachtige, kleine stad nabij de straat van Gibraltar. Het weer was heerlijk en de nauwe straatjes en prachtige gebouwen en natuur (bijvoorbeeld de Indische bomen) spraken tot de verbeelding.
Na 3 dagen daar reisden we door naar Sevilla. Ook daar was ik al geweest, maar in Sevilla raak je niet uitgekeken! Het is de vierde stad van Spanje, achter Madrid, Barcelona en Valencia. We deden een aantal stadswandelingen uit de TimetoMomo-gids en genoten van het mooie weer (meestal dan) en de gastronomie en gezelligheid. De vele foto's illustreren denk ik wel hoe het was.
In de tussentijd had ik besloten bij Mignon langs te gaan op Tenerife om daar oud en nieuw te vieren. De zwembroek kon weer uit de tas!
Na Tenerife keerde ik weer terug naar Málaga, om daar nog wat mensen die ik had ontmoet op te zoeken...

Op dit moment zit ik in de trein en heb ik gisteren en vanmorgen afscheid genomen van enkele mensen en een in het bijzonder. En nee, dat is niet leuk. Maar het is het lot van een reiziger. Eigen schuld 😉. Ik ben (wederom) op weg naar Sevilla om daar mijn grote vriend Frans te treffen. Samen zullen we tot zondag in Sevilla verblijven. En dan zit het half jaar er al bijna weer op.
Veel plezier met de foto's en tot de volgende blog over het slot van mijn reis.

Geschreven door Petersreisdagboek