Het giet hier in Málaga van de lucht, dus het is een perfect moment om een update te geven van mijn reiservaringen.
De lokale bevolking (de Malagueños) klaagt steen en been over de regen en de kou. In werkelijkheid heb ik 10 dagen zon gehad (15-17 graden) en is dit de eerste slechte dag. En ja, toegegeven, 's avonds is het koud.
De studie Spaans is pittig, maar het gaat erg voortvarend. En ik ben gezegend met twee geweldige studiegenoten en een aantal nieuwe Spaanse vrienden. Hierover meer in het volgende deel.
Eerst...Sri Lanka!

Na een heerlijk Vietnamees ontbijtje en na de rekening betaald te hebben (waaronder een voor Vietnamese begrippen fors bedrag voor het familiediner waarvoor we waren uitgenodigd...) vertrok ik met Timo per taxi naar Ninh Binh.
Aldaar zouden onze wegen scheiden. Timo bleef nog even in Vietnam, om vervolgens door te gaan naar Myanmar.
Voor mij stond een vlucht naar, wederom, Kuala Lumpur op het programma.
Op vliegveld Hanoi werd er eerst nog even door 4 jochies geprobeerd om drugs aan me mee te geven, maar helaas voor hen acteerden ze wat te doorzichtig.
De vlucht had een uur vertraging, wat betekende dat ik op KL nog maar een uurtje over zou hebben om mijn vliegtuig naar Sri Lanka te halen. Echter had ook deze vertraging, dus dat kwam goed uit.
Op KL mocht ik nog eventjes door 3(!) securityscans, terwijl ik alleen maar daar kwam voor een transfer. Maar eind goed, al goed. Ik zat op tijd in het vliegtuig.
Na uiteindelijk 15 uur onderweg te zijn kwam ik 's avonds laat aan op Colombo airport. De gang voorbij de douane was een eitje deze keer. Ik had een hotelletje dichtbij het vliegveld geboekt, om daar een nachtje te slapen.
Voor de uitgang van het vliegveld stuitte ik op Shanud. Ik raakte met hem aan de praat en hij bleek taxichauffeur te zijn. Hij wilde me wel even gratis naar mijn hotel rijden, dat toch wat verder van het vliegveld bleek te liggen dan booking.com had beloofd.
Shanud reed me wat rond en vertelde veel over het land. De volgende ochtend namen we samen ontbijt en vervolgens reisde ik per bus door.
Voordat ik echter door kon moest ik nog ergens contactlensvloeistof op de kop zien te tikken, aangezien ik mijn Japanse flesje ergens in het vliegtuig had laten liggen. Na een zoektocht van een uurtje door hoofdstad Colombo kon ik verder.
Reizen met de bus is echt een belevenis op Sri Lanka.
Ten eerste stoppen bussen in principe niet om je in te laten stappen, maar wordt verwacht dat je erin springt. Daarnaast hoef je je nooit druk te maken over de eindbestemming van de bus; deze wordt gedurende de hele reis door de bijrijder vanuit de deur naar buiten geschreeuwd 😉.
En iedereen rijdt hier als gekken. Vooral het inhalen is een adrenalinestoot an sich. Maar het went.
Een gezegde luidt dan ook: 'Als je in Sri Lanka kunt rijden...'
Bussen zijn belachelijk goedkoop en nog leuk ook. Je waant je in een rijdende discotheek met keiharde muziek en videoclips. Vol zit een bus er nooit; men propt gewoon door. En de bussen zijn erg langzaam, maar nog altijd sneler dan de trein.
Ik had geen idee waar ik heen zou gaan. Wel had ik een route gevonden op internet voor twee weken. Echter wilde ik zo snel mogelijk naar de kust, aangezien het nog maar een paar dagen mooi weer zou blijven.
De chauffeur adviseerde me Bentota, een klein plaatsje aan de westkust, op anderhalf uur van Colombo. Daar ging ik dus heen.
Nog maar net uit de bus sprak een man me aan die kamers verhuurde. Hij was wel vriendelijk, dus ik besloot daar voor een goed prijsje te verblijven.
Sushil, wat grote leider betekent, stond erop dat ik direct meeging naar zijn neef. Deze bleek een boot te hebben en hij maakt daarmee bootsafari's met toeristen. De volgende twee uur zat ik bij hem in de boot en spotten we adelaars, slangen en krokodillen.
Aansluitend werd ik naar een restaurant gebracht, alwaar ik heerlijke lokale vis proefde. Met Adam en Cristina uit Londen dronk ik nog wat biertjes, wat hier niet vanzelfsprekend is. Vergunningen om alcohol te mogen verkopen zijn erg duur en in veel restaurants kun je het dus niet krijgen.
Uiteindelijk had ik geen idee waar mijn guesthouse gebleven was, aangezien ik direct na aankomst overal heen werd gesleurd. Adam stond erop mijn tuk-tuk te betalen en na een tijdje zoeken vond de chauffeur mijn kamer.

De volgende dag vertrok ik met de bus naar Hikkaduwa, een wat bekendere kustplaats. Daar vond ik een leuk hostel, waar ik wat Zweden en Finnen ontmoette. Het was prachtig weer en we genoten veel van het strand, waar enorme schildpadden lukraak rondlopen.
De keuken is heerlijk en de lokale bar die we steevast bezochten werd de ,Jailbar' genoemd, op de foto's wordt wel duidelijk waarom.
We gingen nog een dagje naar Galle, een bekende plaats met veel Hollandse gebouwen en straten. Sri Lanka is dan ook een voormalige Nederlandse kolonie.
Uiteindelijk bleef ik 3 nachten in Hikkaduwa, om daarna met Simone (uit Milaan) verder te reizen.
We besloten naar Mirissa te gaan, ook een kustplaats, bekend vanwege de surfers en dè plaats om walvissen te spotten.
In Mirissa boekten we een kamer in een guesthouse voor een paar euro, weer dicht bij het strand. We hadden geluk, want we kregen 3 dagen met zon. Meestal regende het alleen tussen 16 en 19 uur.
Ik boekte een tour om walvissen te spotten. Mirissa is hiervoor de beste plek ter wereld. 's Morgens heel vroeg werd ik opgehaald door de tuk-tuk en de ervaring kon beginnen. We hadden geluk, want we zagen gedurende de vijf uur op de boot vier blauwe vinvissen. Dit zijn de grootse dieren ter wereld. Het dier wordt gemiddeld 25 meter (!) lang. Zijn tong heeft het gewicht van een volwassen olifant.
De blauwe vinvis heeft geen kieuwen en heeft dus zuurstof nodig. Om die reden komt hij elk kwartiertje even boven om lucht te happen en de oude lucht 10 meter de lucht in te spuiten.
Een weergaloze ervaring!

Simone en ik konden het erg goed met elkaar vinden, dus we besloten nog wat langer samen te reizen. De volgende bestemming werd Tissamaharama, om vandaaruit een safari te kunnen maken in het Yala National Park. In 'Tissa' boekten we een gezellig hotelletje voor 2 nachten. De eerste morgen werden we om 04:15 uur opgepikt voor de safari.
We keken beiden vooral uit naar het spotten van luipaarden. We kwamen niet bedrogen uit, want na een tijdje zoeken passeerde er ineens luipaard. We waren zo ongeveer de enige die dag die dat geluk hadden. Het was bewolkt en fris en daar houden luipaarden niet van.
Ook zagen we talloze olifanten, waterbuffels, krokodillen, vogels en vooral heel veel pauwen 😅.
Het was een gave trip van maar liefst 8 uur, dus we waren aardig kapot toen we terugkwamen.
In Tissa namen we 's avonds nog wat heerlijke roti en kottu (voor een eurootje of 2) en we gingen vroeg maffen.
Ella werd onze volgende bestemming en daarvoor moesten we het binnenland in en het stralende en warme weer was voorgoed voorbij. Wij vonden Ella te toeristisch en daarom besloten we in het dorpje Haputale te verblijven. Klein, maar in een prachtige omgeving èn met een jailbar. Vanaf het station van Haputale konden we met de trein door naar Nuwara Eliya. Deze treinrit geldt als een van de mooiste ter wereld. De dag begon zeer mistig, maar gelukkig trok het later open. Tijdens de drie uur in de trein keken we onze ogen uit over de bergen en theeplantages. We verbleven hier in de bergen en aten bij een hamburgerrestaurant, na al die tijd in Azië was ik immers wel genoeg afgevallen.
Kandy, ook wel 'Little England' genoemd, was de volgende dag onze bestemming. Dit is de tweede stad van het land en deze doet inderdaad Engels aan. Nadat Sri Lanka onder Nederlandse heerschappij stond, hebben de Britten het hier lange tijd voor het zeggen gehad.
We verbleven in een homestay waar de mensen erg vriendelijk waren, maar waar de kamer en het bed zeiknat waren van de vochtigheid. Sri Lanka is sowieso erg vochtig en vooral smerig. Maar de mensen daar geven er niet om.

In de bars was het gezellig en de meeste locals zijn erg vriendelijk en openhartig. Sri Lanka geldt als een relatief veilig land, echter zijn er verschillende plekken waar je als toerist beter niet kunt komen...
Het station van Colombo en ook dat van Kandy is hier een voorbeeld van.
Veel kinderen op straat begroeten je met een high-five.
Na Kandy besloten we richting vliegveld te reizen, om nog een nacht in Negombo te slapen. In een echt goed pension.
Het regende trouwens nog steeds en het wachten was op mijn vlucht naar Mumbai in India. Van daaruit zou ik naar Amsterdam vliegen, om een paar uur later de reis naar Spanje te maken. Niet de snelste oplossing, wel veruit de goedkoopste. Van de regen naar de zon!
Sri Lanka was zeer veelzijdig. Je vindt er natuur, strand, wilde dieren, vriendelijke mensen, goed eten, cultuur en verschillende weertypen. O en veel herrie. Heel veel herrie.
Simone zit momenteel op de Malediven.
Inmiddels schijnt hier in Málaga de zon weer en ga ik met een leuke gozer zo maar even wat tapas eten 😉.
Tot de volgende blog!

Geschreven door Petersreisdagboek