Zo, dat waren Bali en Nusa. Een onvergetelijke tijd die ik nu dus achter me liet. Ik was ruim op tijd op het vliegveld, ondanks dat ik eerst nog een heerlijke Mie Goreng van Kou moest opeten. Kou komt uit Kyoto, Japan, en hij had me geholpen een mooie rondreis samen te stellen. Uiteraard niet via een organisatie, maar gewoon zelf.
Maar eerst een paar dagen naar Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië (1,8 miljoen inwoners) 🌕.
Een weetje: Maleisië werd in 1641 nog veroverd door de Nederlandse VOC, waarna Nederland daar eeuwenlang een belangrijke handelspost vestigde.
Lange tijd echter was Maleisië in Britse handen. Dit verklaart waarom veel Maleisische woorden te herleiden zijn naar het Engels.

Het vliegveld van KL is immens groot. Zo groot als je kunt voorstellen, maar dan nog veel groter. Om van de gate naar de douane te komen moet je met een treintje.
Van KL wist ik verder niet veel. Ook niet dat het vliegveld een slordige 70 kilometer van de binnenstad ligt. Taxi's zijn gelukkig goedkoop en je koopt je taxiticket aan de balie.
Ik had een hostel geboekt aan de centrale markt en dat was inderdaad een centrale locatie.
In de nabijgelegen reggaebar, in Chinatown, kwam ik even bij van de hitte (44 graden) en daar ontmoette ik Manni.
Hij komt uit KL en is zelf een fervent motorrijder en reiziger.
We hielden contact en nadat ik de dag erop een flinke stadswandeling had gemaakt en het vogelpark had bezocht, zouden we elkaar weer zien in de bar.
Tijdens mijn wandeling door de stad ging ik natuurlijk naar de KL-tower, de Twin Towers en het KL-park.
Het vogelpark is het grootste openluchtvogelpark ter wereld. De vogels lopen / vliegen hier vrij rond. Dit is mogelijk door een enorm net dat over het park gespannen is. Ik was precies op tijd voor de voedertijd van de adelaars.
Ik sloot de tour af met een heerlijke vis-voetmassage.

Manni stond erop dat hij mij de Twin Towers by night zou laten zien. Later sloten Evan en Natasha nog aan. Zij komen uit Canada en waren ook enkele dagen in KL.
Het was fascinerend om Manni's verhalen over zichzelf en over de stad te horen!
De volgende dag om 14:00 uur stond mijn vlucht naar Osaka, Japan op de planning. Echter ging deze dag alles fout wat fout kon gaan. KL-airport is zo groot dat ik bij de verkeerde terminal bleek te staan. De juiste kon alleen met de trein worden bereikt en dat nam nogal wat tijd. Zeker omdat ik net al mijn Maleisisch geld had omgewisseld naar Japanse Yen.
Uiteindelijk kwam ik nog ruim op tijd aan om mijn boardingpass te printen. Wat echter niet kon omdat alle automaten stuk waren. Dus maar weer in de rij...
Ik haalde de vlucht nog voor de last call, dus niets zou mijn reis naar Japan nog in de weg staan!
Ook niet het feit dat Air Asia me een verkeerde boardingpass had gegeven, waardoor ik de al gereserveerde en betaalde maaltijden niet kreeg en het met chips en chocola moest doen 😅.

Het was druk bij de paspoortcontrole en douane. Toen ik eindelijk aan de beurt was werd me gevraagd om een uitreisticket. Aangezien ik er geen had (ik wist nog niet hoe lang ik wilde blijven) hoopte ik dat ik kon volstaan met het verhaal dat mijn telefoon leeg was en dat ik een vlucht naar Manila had geboekt en het vluchtnummer had genoteerd. Dit volstond en ik kon op naar de douane.
Dit was niet echt een futiliteit. Ik moest allerlei foto's aanwijzen en vertellen of ik de producten op de foto wel of niet bij me had. Pistolen, mango's, tropische vogels, pornoboekjes....
En natuurlijk drugs. Na overal ontkennend op te hebben geantwoord werd me gevraagd of ik marihuana rook. Ik kon in eerlijkheid 'nee' antwoorden.
Toch moest m'n hele tas leeg worden gehaald. En nog een keer. Mijn Maleisische shag werd aan een uitgebreid forensisch onderzoek onderworpen en mijn oordruppeltjes zagen er ook erg verdacht uit.
Na twee keer dezelfde routine kwam de hilarische ontknoping...
Drie man sterk verontschuldigde zich wel tien keer. Ze stonden erop dat zij mijn tas weer zouden inpakken. En ik moest ze vertellen wat in welk vakje thuishoorde. Kun je je dat voorstellen ergens anders op de wereld?
Al met al kon ik twee uur na de landing op naar mijn hostel in Osaka 🇯🇵
.

Exact om middernacht kwam ik daar aan en ik werd verwelkomd door de receptionist uit ... Nederland.
Mijn eerste doelstelling was kleren verwisselen, want het goot van de lucht.
Met Thomas uit Amiens (Fra) en Louisa (Turijn, Ita) haalde ik wat biertjes en eten en we besteedden nog wat tijd in het hostel.
De volgende ochtend regende het nog steeds. Ik zou eigenlijk uitchecken om even de stad te bekijken en door te reizen naar Kyoto. Echter kwam Thomas met het verhaal dat er een tyfoon op komst was. En niet zomaar een, maar een van 'level 4'.
Ik had de vulkaan overleefd, dus dat zou wel loslopen natuurlijk. Toch verlengde ik met een nacht, zodat ik ook zeker wist dat ik Ajax - Feyenoord kon zien.
Ik nam een van de gratis paraplu's en liep richting de metro naar de binnenstad.
Osaka is indrukwekkend. Alles is groot; dat beeld van Japan bleek dus wel te kloppen.
Net als het beeld dat Japanners enorm vriendelijk zijn. Op stations nemen ze alle tijd voor je en ze staan erop om met je mee te lopen. Dit geldt ook voor politie-agenten. En eigenlijk ook voor de gewone burger.
Japanners verontschuldigen zich nogal vaak. Als ze geen Engels spreken dan blijven ze daar sorry voor zeggen.

Japan is geloof ik het meest georganiseerde land ter wereld. Al-les is georganiseerd! Op stations staat aangegeven waar je moet lopen, waar je moet in-en uitstappen en wat je wel en niet mag (bijvoorbeeld niet bellen in de trein).
Voor de zekerheid vind je overal bordjes met daarop het vriendelijke verzoek geen rommel te maken. Om er zeker van te zijn dat je het hebt begrepen wordt dit door middel van posters, lichtborden en omroepinstallaties duidelijk gemaakt. Op dezelfde manier word je verteld dat je moet opstaan voor oudere mensen, zwangere mensen en mensen met veel bagage.
En in de treinen is het ijzig stil.... Echt een enorm gekke ervaring.
In Osaka wordt omgeroepen dat je niet mag eten terwijl je loopt. En dit geldt vooral voor toeristen. Het wordt dan ook alleen in het Engels omgeroepen.
Ook mag je in veel gebieden niet op straat roken en daar wordt op toegezien ook.
En ja, alle kinderen en jongeren spelen hier de typisch Japanse animatiespelletjes op hun mobiel!

Japan is bijzonder; heel bijzonder! Meer over de cultuurshock in het volgende deel; dan blijft er wat te raden over!😉 Het vooroordeel dat iedereen heeft is in ieder geval niet waar; Japan is namelijk niet duur. Oké, afgezet tegen Zuidoost-Azië natuurlijk wel. Maar vrijwel alles is hier (stukken) goedkoper dan in Nederland.

Osaka is de tweede stad van het land (2,7 miljoen inwoners) en heeft een heerlijke atmosfeer. De inwoners staan bekend als relaxed en als echte feestbeesten. In de stad vind je echt overal eettentjes en natuurlijk karaokebars. Hierover meer in de volgende blog!
Osaka is vooral bekend vanwege de (neon)billboards (zie de foto's).
Na een volle dag sightseeing restte 's avonds een verblijf in het hostel, vanwege Ajax (21:30 uur lokale tijd) en de naderende tyfoon.
Terwijl Ajax als een wervelwind over het veld raasde, schudde het hostel op zijn grondvesten door de storm 💨.
Veel meer dan een zeer zware storm (windkracht 12) was het dan ook niet; we zaten in het goede deel van het land.
Van wat Japanners begreep ik al dat ze de zware waarschuwingen zo langzamerhand negeren. Iedere keer schalen ze een tyfoon op naar level 3 of 4 en in de praktijk valt het altijd mee. Een beetje gelijkenis met Nederland dus 😂.
Toch eiste deze tyfoon aan de oostkust drie levens.
Met Thomas en wat Britten zag ik Ajax met 1-4 winnen en we vermaakten ons nog met wat spelletjes.
De volgende dag scheen de zon en ik kon op weg naar Nara en Kyoto!
Op het moment van schrijven liggen deze bestemmingen alweer achter me. Ik bevind me nu in de Kinsansen, met 300 km/u een van de snelste treinen ter wereld!

Geschreven door Petersreisdagboek