Sjalom! Leuk dat je het eerste deel van mijn blog leest!

Nadat de zomervakantie begon, waarbij uitgebreid afscheid is genomen van de collega's, had ik nog een ruime week om me voor te bereiden op de grote reis.
Dankzij wat speurwerk kon ik met WizzAir voor 14 euro naar Debrecen in Hongarije vliegen en voor 16 euro dezelfde nacht door naar Tel Aviv. Voor zeggen en schrijven drie tientjes zou ik dus in het beloofde land aankomen.
Aangezien ik besloten had om alleen met handbagage te reizen (dit scheelt heel veel geld en vooral heel veel gedoe...), begon de uitdaging om uit te zoeken wat strikt noodzakelijk was om mee te nemen. 40 liter is niet zoveel, dus dat was een echte uitdaging. Toch lukte het zonder al te veel moeite en ben ik zelfs niets vergeten!

Op 1 augustus begon de reis. Ik draaide de deur op slot en gooide de sleutel door de brievenbus, aangezien Tim de komende maanden op mijn huis past.
Mijn ouders brachten me naar Eindhoven Airport, dat naast de trein naar Amsterdam het enige mooie is aan deze stad. Ruim op tijd en zonder wachttijd ging ik door de douane. Zoals altijd ging ik als een van de laatsten het vliegtuig in en terwijl ik een van mijn Israëlreisgidsen liet vallen hoorde ik achter me iemand roepen: 'Ik dacht dat ik de enige was die vannacht gelijk doorvliegt naar Israël!'.
Met Lisanne heb ik vervolgens de avond en nacht doorgebracht in Debrecen. Dit is de tweede stad van Hongarije. Je vindt er mooie gebouwen, maar het is erg klein.
Nadat we heerlijke goulash en alle cocktailbars (3) hadden uitgeprobeerd bleek rond 1 uur alles te sluiten. Onze vlucht zou om 6 uur vertrekken, dus we besloten maar naar het luchthaventje te gaan.
De volgende ochtend om even na 10 uur lokale tijd landden we op Tel Aviv airport.
Daar werd ik enkeke meters nadat ik het vliegtuig had verlaten direct ondervraagd door een undercoveragent. Hij wilde precies weten wat mijn reisplan was. Lastig beantwoorden als je dat zelf niet eens weet! Dat Israël het land van de controles is werd me wel duidelijk, want bij de paspoortcontrole hielden ze me ook een half uur bezig. Als je gewoon eerlijk antwoord geeft kom je er echter altijd doorheen gelukkig.
Met de trein (keurig op tijd, grote stoelen, schoon, airco, bagagerekken, stopcontacten, wifi en spotgoedkoop) vertrok ik naar het hostel dat ik voor 2 nachten had geboekt. Het bleek een geweldige plek. In het hostel deelde ik een kamer met twee gezellige Britten, een Amerikaan en nog iemand.
Al snel na het inchecken gingen we aan de lekkere koude drankjes op het dakterras, wat geen overbodige luxe is bij 40 graden. Ondanks een nacht zonder slaap besloot ik om mee uit te gaan met het complete hostel. Tel Aviv is een echte feeststad!
De volgende morgen zou ik met de Britten Phil en Jazzy meedoen aan een tour door Oud-Jaffa. Deze Arabische stad hoort inmiddels bij Tel Aviv en biedt prachtige Middeleeuwse gebouwen.
Na de tour togen we naar het schitterende strand om vervolgens nog de binnenstad van T.A. te bekijken.
Tijdens het avondeten bedacht ik me dat ik me had vergist in de tijd en dat Mignon ieder moment op het treinstation aan zou moeten komen. Migon zou met mij Israël gaan verkennen, omdat het land ook bij haar hoog op de bucketlist stond! Op het station aangekomen bleek de timing perfect. Dat beloofde wat voor de komende weken...!

Geschreven door Petersreisdagboek