#21 Cabanne - Aiona rifugio (chiuso) 1504m


Er zit een briefje op de deur van mijn kaner: " we zijn vergeten te vragen hoe last je wil ontbijten, bel onze nummers". Hun party beneden ging tot in de kleine uurtjes door, maar als ik om 7.30 beneden kom staat mn ontbijt al klaar. Ik geniet vd caffe en vraag of ze mn flesje olijfolie bij willen vullen waarin ik onderweg mn brood dip als ik geen vers kan krijgen. Ik vraag Alfredo, die zelf geen Portugees spreekt hoe hij aan n Braziliaanse vrouw komt. Via braz. datingsite. De rest van hun verhaal staat op:
"Wat ik achterliet weet ik, maar wat heb ik hier gevonden...."
https://youtu.be/5ihmSmj3Epo

Hij legt me uit hoe ik de route verder kan vinden, mbv gele stippen en strepen die hij zelf heeft aangebracht tot de AV (alta via Ligure) t weer overneemt. Wat n attente rustige invoelende en bescheiden man. Hij is dan ook in de zorg voor ouderen werkzaam geweest voor ze samen "Tropical" openden. Ik vraag naar het Tau-kruisje op mn kamer. Dat heeft n pelgrim achtergelaten die verdwaalde enz: de aanleiding om met gele verf het pad langs de rivier te markeren. Ik besluit niet naar de mis van 10h te gaan, maar we bidden wel met zn drieën het Pai Nosso in het Portugees.
"En ze vonden het precies zoals hij hun gezegd had" zingt de hele tijd in mn hoofd: steeds als de weg even onduidelijk is door struiken of het beekje dat over de geplaveide keien vd weg loopt, wijst Alfredo's geel me de weg. De woorden van zijn beschrijving verstond ik op zich wel, maar kon me er niets bij voorstellen: nu valt alles op z'n plaats. Na 45 min bereik ik een kapel: dus daar had hij het over. Een muilezeldrijver is in 1907 door de bliksem getroffen en zijn collega's richtten ter nagedachtenis deze kapel in. Daar besteed ik mijn zondagmorgen, met allerlei gedachten beleef ik: het is goed zo, je mag er zijn, zoals je bent. In het boek schrijf ik iets voor de meisjes van Barbagelata en het echtpaar in Cabanne. Op whats@pp krijg ik precies dan n spraakberichtje van Alfredo over deze kapel - en ook Adriano vraagt of ik goed geslapen heb. Zo snel zijn er in Italië ook weer dierbare mensen die 'mee' naar Assisi gaan.

De rest van de dag is werkelijk schitterend. Het blijft droog, ondanks magnifiek dondergeroffel in de verte en is aangenaam koel. Het lopen zelf gaat goed, dankzij de bijlessen en feedback van Adriano. Soms lijkt t wel een zondagmiddag op de Veluwe. Het wemelt van de Italianen die even n wandelingetje cq foto's komen maken. In de hoop op paddestoelen? Om de 10m hangt er op n boom een verbod - maar je kunt wel een soort visakte halen om ze te plukken. Als rugzakfiguur val ik buiten de toon, prima mn hoofd zit meer dan vol. De enige belemmering om flink op te schieten is dat t uitzicht en het weer zo adembenemend zijn dat ik om de haverklap foto's wil maken. Er zijn genoeg mensen die mij even kunnen kieken. Als Hanna ook nog belt is mn dag helemaal feestelijk; ik dans op de klezmer muziek in mn oortje de berg op! In Zwolle wapperen de Pride vlaggen, lees ik in n appje, terwijl ik letterlijk in de wolken ben. Als de schepping zo gevarieerd en indrukwekkend is, dan geldt dat toch ook voor de mensen zelf, denk ik dan. En er is met ons allemaal wel 'wat', maar we mogen ook vertrouwen dat God geen rommel maakt. Als je door de bergen loopt en een stapel hout, cirkelende adelaar of helder water op t mos je een 'wauw' ontlokt, lijken de dingen niet zo moeilijk.
https://www.zwollepride.nl/zwolle-pride/108/
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/90499/transgender-pride-vlaggen-wapperen-op-peperbus.html

Aan het eind van de middag opnieuw een kapel - en ik blijk al aangekomen te zijn bij Monte Aiona, 1504m. De hut is dicht, dat wist ik al. Maar ik kan er mn tent opzetten, er is een picknicktafel, er is zelfs een schuilhok open voor nood. En water kan ik tappen bij het kapelletje. Het wordt al snel stil, en de wolken die langsdrijven zijn als een gordijn dat het zicht op de bergen soms open, dan weer dicht trekt.
Een oudere man komt nog langs als iedereen weg is: hij wil speciaal foto's van de sterrenhemel maken hier, als t helder genoeg is. Hij heeft zelfs n app om de sterrenbeelden uit de melkweg te halen. We zullen zien of t n heldere nacht wordt, het is nu windstil, geen koeiebellen alleen wat gesjirp van insecten. De avond is mooi, het leven ook!

https://youtu.be/xqACGGJ8PfU

Geschreven door Michaelsvoettocht