Zaterdag brengt Hanna me naar Rocroi, aan de Frans-Belgische grens. We hebben samen 3 weken heel fijn gekampeerd in OostDuitsland en Tsjechie. Begon met familiebezoek bij Keulen en eindigt daarmee nu in Ulm. Veel geschiedenis bestudeerd en gezien en gelezen: DDR en Wende (9 nov 89), Sudetendeutsche en Kristallnacht (9 nov 38) wiedervereinigung en verwerking van verleden. Overal zie je de gevolgen van grenzen en migratie (Vertreibung) en hoe nieuwe evenwichten tussen bevolkingsgroepen en generaties ontstaan. Leipzig was heel prettig, dynamisch en toekomstgericht met interessante kijk op Stasi, Montagsdemonstrationen vanuit de Nicolaikirche maar ook veel Bach, Luther en een gothic art festival waar we de gemiddelde leeftijd wat hebben opgehoogd. De campings waren rustig, schoon en enigszins wanhopig over 2 verpeste seizoenen. Ons kleine koepeltentje voldeed prima - al moesten we t nat inpakken want in boheemse woud/sumava elke dag beetje regen.
In Hartmanice indrukwekkende synagoge waar t relatief vreedzaam samenleven van sudetenduitsers tsjechen en joden voor 1938 centraal stond en deze
nu steen voor steen herbouwd wordt, terwijl de complete bevolking na 1945 uit andere tsjechische immigranten bestaat.
Met kabelbaan (! nog nooooit gedaan....) de berg Pancir, 1204m op geweest. Mooie wandeling door kloof gemaakt om rugzak uit te testen en met Arriva treintje weer terug. Lekker gekookt en koffie gezet op camping gas. Kortom echt goed uitgerust en t samen goed gehad.
Wel ben ik af en toe zenuwachtig over de pelgrimage. Houden mn voeten t vol? Heb ik wel alles bij me? Heb ik niet teveel mee? Dit gevoel in mn buik deed me zelfs denken aan de laatste zondag v d zomervakantie, als ik enorm opzie tegen weer naar school en slecht slaap. Ik geef erg graag les en t valt altijd mee als je de 1e les eenmaal weer gegeven hebt. Maar diezelfde sluipende angst: (kan ik t nog wel? Ik kom weer in n heeel andere mentale modus enz) had ik onverwacht ook voor de voettocht die morgenvroeg begint.
Nu n laatste autorit samen, door Duitsland en Frankrijk. LPG tanken in Luxemburg- hanna rijdt morgen alleen naar huis. Ze moet maandag werken en ze wil de woonkamer gaan behangen. Wat is t luxe om nu met 'sabbatical' te gaan lopen! Hanna heeft t embleem met de Franciscaanse Tau op mn rugzak genaaid. Ik ga haar erg missen.

Geschreven door Michaelsvoettocht