Rustdag l'hermitage, Lac des Settons

Frankrijk, moux en morvan

Uitgeslapen tot 9h. Koffie en n Ricard bij t ontbijt in de bar van Chris. Ik mag hier n dag blijven om bij te komen, dat gebeurt hem wel vaker met pelgrims - voor corona wel 100/jaar. Hij is op 10 augustus flauwgevallen en n rib gebroken. De camping runt hij dit seizoen alleen. Ik bied herhaaldelijk hulp aan, ook dat is hij w gewend v NL gasten, maar het hoeft niet. Hij heeft deze rustige ruime schaduwrijke charme-cAmping eigenhandig uit t niets opgebouwd en 35 prima seizoenen gehad. Dat gevoel laat hij niet door corona of slecht weer of n ambulancerit bederven.
Hij trekt zich subtiel terug als ik met Emilie a/d praat raak. Zij heeft n week tour de Morvan gelopen en moet nu stoppen wegens peesontsteking. Ons gesprek gaat over reflectie tijdens t wandelen, bijzondere ontmoetingen en waarnemingen en over de ontvankelijkheid en openheid die voortkomt uit afhankelijk zijn omdat je nou eenmaal niet op je rug kunt meenemen wat je in een camper of caravan wel meezeult om onbezorgd te kunnen ontspannen. Hierdoor weet ik t, al kost het me veel moeite het toe te geven. Ik ga mn tent meegeven aan Hanna, die me volgende week komt opzoeken. Niet dat ik me verheug op gites en bedden. Maar de volgende fase in mn pelgrimservaring is nu belangrijker dan wild kamperen in september. Bovendien ontmoet je medepgrims niet tijdens het lopen, ieder heeft ander tempo en ik wil dan ook met mn gedachten alleen kunnen zijn, bij de natuur en niet bij n gesprek. Maar toen ik er gisternamiddag behoorlijk doorheen zat, trof ik een NL pelgrim. A/h meer die me herkende uit vezelay. We wisselden app nrs uit en terwijl ik dit schrijf appte hij dat hij in Athez is aangekomen. Ik had deze rustdag harder nodig, maar was anders graag samen gegaan. M.a.w. langzaam word ik ook rijp voor reisgenoten.
Besteed de rest vd dag aan slapen, schrijven, telefoneren met hanna en genieten van het bed en de cv in mn chaletje. Eet mn sardientjes, kaas, fruit, brood en ne em nog n Ricard.
M scheenbeen doet niet meer zo'n pijn. Morgenvroeg ga ik naar Athez, nu zondags-rust in de ware, heerlijke betekenis vh woord.
S avonds langs het stille meer naar n pizzeria gelopen. Voel me gezond en dankbaar - maar mn scheenbeen zal me dwingen rustig aan te doen.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.