Vandaag, 10 augustus Feest vd H.diaken Laurentius van Rome. Bekend vanwege "de armen zijn de kerk" en zijn marteldood op n houtskoolvuurtje tijdens de Christenvervolgingen in Rome. "Deze kant is klaar, draai me maar om" zei hij tegen zn beulen.

Ik heb tot nu toe juist super geluk met de hitte, al voor de 4e dag prachtige wolkenhemels en n windje maar overdag geen bui van betekenis. Ik hoef dus zelden mn zonnebril op. (De buien zijn alleen die allereerste zaterdag over me heen gekomen: mijn tocht-doop). Aan de natte straten zag ik vandaag pas dat t vannacht ook flink gehoosd moet hebben, maar in de gite heb ik heerlijk geslapen en niets gezien door de patrijspoorten. ?? Waarom zou de architect daarvoor gekozen hebben ipv grotere ramen? Privacy? Misschien opdat pelgrims gewekt worden door de zon terwijl anderen nog slapen en dan zonder electrisch licht kunnen inpakken. Er kunnen immers 8 mensen zijn die elkaar niet kennen. Maar ik had de hele gite voor mezelf. De gite was superluxe maar ik match daar niet helemaal mee. Ik kan prima koken op 2 pitjes campinggas, maar voor ik de inductiekookplaat a/d praat had was de lol er bijna af.Dat lag uiteindelijk niet eens aan mij maar aan het te lichte aluminium pannetje waar de plaat op afsloeg met een #error! Toen m'n macaroni ook maar in 'n koekepan gekookt. Ik dacht: deze gite lijkt wel ingericht door n man. Alles is er, nieuw besteld en luxe. Naast n douche n massagedouche (geweldig na lange dagen lopen en ik kreeg hem tot mijn verbazing nog a d praat ook). Naast n waterkoker en magnetron ook n koffiezetapparaat. Alleen had ik geen koffie ingeslagen. Er waren wegwerpbedovertrekken en wegwerpkussenslopen. Er stond niet wat je met je afval moest doen. In t gastenboek zag ik dat pelgrims uit hattem deventer enz enkele dagen voor me hier waren. Ik schrijf er ook mijn grote erkentelijkheid in a d gemeente chateau-porcien die hier veel in heeft geïnvesteerd om t ons naar de zin te maken. Na enige aarzeling schrijf ik er toch ook maar bij dat er wel 4 koekepannen zijn, maar geen enkele pan die de kookplaat aankan. Als ik t niet schrijf zullen de beheerders t niet ontdekken, zij slapen hier immers niet. Maar het voelt wel weer heel erg des Michaels.... er is trouwens wel genoeg toiletpapier.
Het inpakken van mn rugzak kost me nog veel tijd, ik heb nog geen goede routine waar en hoe alles er in moet. Wel fijn dat er daarbij niemand anders in de gite is en dat ik die gewoon leeg en kaal moet achterlaten. Dan zit dus alles in mn rugzak. Ik zie de afvalcontainers vd buren en overweeg de groene afvalzak daar in te doen. Maar de buurvrouw hangt de was buiten op, ik kan haar vragen. 'Je m'en occupe' zegt ze of zo. Ze zal wel vaker pelgrimsafval in haar container aantreffen. Ik ga naar de boulanger-artisan. Op het broodzakje een prijs vraag:
wie heeft t brood uitgevonden?
A.De Egyptenaren
B.de Grieken
C. de Fransen?
Antwoord: zie onder

Best relevant in deze streek vol uitgestrekte graanvelden. Terwijl ik er n foto van maak voor dit blog merk ik dat ik m'n hoed in de gite heb laten liggen. Pelgrimsfout nr.1. Ik moet terug, gelukkig weet ik de pincode vd deur nog. Hij ligt naast de brandbeveiliging die gisteren t lawaai v/e slechte koelkast produceerde. Is er daarom misschien n inductieplaat? Willen de gemeentelijke sapeurs-pompiers geen risico met pelgrims? Voor de tweede keer loop ik weg. Naast de voordeur staat nu m'n eigen afvalzak, netjes dichtgebonden, maar wel bij die gite waar hij vandaan komt.

Ik ontbijt a h kanaal op een picknicktafel naast een grote graansilo en n schip. Eigenlijk doe ik dat liever in de natuur na n uurtje lopen. Maar ik realiseer me dat t gras overal nat zal zijn en n tafel is wel n luxe. Het verse brood, de perzikken en tomaten smaken goed. Dan loop ik verder over de roodwit gemarkeerde GR langs het prachtige, verstild-dromerige kanaal. Maak opnieuw fotos van de graansilo. En realiseer me pelgrimszonde nr.2: niet in mn boekje gekeken voor vertrek. Ik moet zelf helemaal niet over de grande randonnee maar langs de blauwgele streepjes van mn via campaniensis. Met behulp van mn GPS op de vooraf gedownloade kaart v google maps vond ik makkelijk n andere route zonder helemaal terug langs t kanaal te moeten. Naar nog n graansilo. Het lezen vh landschap is een vd dingen die wandelen verheft. Ik loop weer hoog langs de gemaaide akkers. Er komen achter n klein Frans autootje 2 grote vrachtauto's langs uit Zundert die vermoedelijk graan of (? linzen? koolzaad?) komen laden. Ze rijden tenminste samen de akkers in.
Terwijl ik n menselijke behoefte vervul achter n mestvaalt zie ik over de D26 de vuilnisauto van chateau-porcien voorbijrijden. Daar gaat mn afval.

Langs t asfalt van de weg liggen restjes tarwekorrels in de berm. Ik moet aan Ruth en Naomi denken, en aan de weg van alle graan. Langs de snelweg zijn die graanvelden alleen maar eentonig, maar dan zie je ook alleen maar de big picture. Ik geniet van kleuren, lijnen en patronen in de akkers, of ze nu gemaaid zijn, geploegd of nog vol gewas staan dat wuift in de wind.
Bijna 12h tijd voor het Angelus. Nog nergens horen klepperen deze dagen, al ben ik weer vlakbij n dorpje met kerktoren. Ik vraag n boer n foto van me te maken terwijl ik bij n wegkruis zit en mn indrukken wegblog. Daar is t Angelus!
Ik heb wel n uur gezeten bij dat wegkruis. Vooral op mn blog en de reacties die dat bij anderen losmaakt. Iemand die haar fotoboek Assisi uit de kast haalt, iemand die over Edith Stein schrijft, iemand die ook over pannetjes in t gastenboek geschreven zou hebben enz. Ik geniet ervan. Voel me zeer verbonden met veel mensen tijdens t wandelen en ben blij dat er lezers zijn die me bemoedigen. Wel is n probleem dat ik masr met 1 wijsvinger 1 letter per keer typ. Op mn laptop kan ik 10vingers even snel typen als denken. Dit duurt relatief lang. Daarom alleen dit algemene dagboek/blog en geen persoonlijke reacties. Maar ik had voor t eerst t gevoel dat ik ontspannen pauzeerde omdat dat mag, omdat t daarvoor is, zonder haast of deadline. Tot n paar regendruppels me riepen om weer verder te gaan.

Ik passeerde mijn eerste departementsgrens, tussen de Ardennen (08) en de Marne (51). Na 3 keer bellen kreeg ik de mairie v Bazancourt ad lijn. Ja, ik kon in de gite maar alleen als ik vOOr 18h op de mairie kon zijn. Dat lukte. Ik moest mn ID en pelgrimspas laten zien - zat weer eens onderin de rugzak - vaccinatiebewijs hoefde niet, nog nooit trouwens. En kreeg de sleutel vd gite, in de salle de fetes tegenover de mairie. Zaal met 4 klapbedden en matrassen, 2 douches, 2 wcs, geen fornuis, wel waterkoker en magnetron. Ik voelde me eerlijk gezegd sneller thuis dan de vorige avond. Maar waarom was t nou gratis? "Alleen omdat we uw tocht willen ondersteunen als gemeente, vandaar dat ik even n kopietje van uw pelgrimscredencial moet maken".
Heb heerlijk gedouched, kleren gewassen, even op bed gelegen en T gezet. Toen t stadje verkend, bij de carrefour boodschappen gedaan voor morgen en n heuse microwavemaaltijd (tagliatelle met kip) aangeschaft- van de weight watchers bleek later. De corinakilos verbrand ik toch wel.
Bazancourt heeft ook n Maria"grot" waar ik t Magnificat en Salve Regina zong ter ere van deze feestdag voor diakens. T stadje is opmerkelijk welvarend. Het heeft n villawijkje, stationnetje en ligt vlakbij Reims:
hier wonen vast veel forenzen, en dan zijn meteen de voorzieningen op orde. Op de lichtreclamezuil vd mairie staat dat t vandaag St Laurent is. Kom daar maar eens om in Rotterdam!
Ik bereid t inpakken van mn rugzak alvast voor door dingen te ordenen mbv de plastic zakjes uit de supermarkt en ga slapen. Morgen naar de grote stad, in 5 dagen Reims bereikt en mag er slapen bij de zusters Clarissen. Maar nu nog even genieten van mn salle de fetes alleen. "T is moeilijk bescheiden te blijven....."

Antwoord C: de Egyptenaren

Geschreven door Michaelsvoettocht