Ook vandaag hoefden we gelukkig niet te lang in de auto te zitten.
We moesten zo'n drie uur rijden naar het laatste hotel van onze rondreis. Ook gingen we weer terug naar de tijdzone van Washington, waardoor we een uur wonnen. Omdat we zoveel tijd over hadden zijn we een stukje om gereden om bij een groot meer in de stad Coeur d'Alene lekker te zonnen en te zwemmen.
De afgelopen dagen is de temperatuur al flink opgenomen. Hoe dichter we bij de kust komen, des te heter het wordt. In Auburn bijvoorbeeld (waar Paul en Melissa dus wonen) is het al 38 graden geweest. Bij ons was het op het moment dat we bij het meer aankwamen zo'n 33 graden. Ook niet verkeerd dus.
Na ons relax momentje bij het meer, zijn we doorgereden naar ons hotel in Spokane, het oostelijkste plaatsje in Washington.

Margot en ik wilden al een tijdje naar het nieuwste deel van Pirates of the Carribean. Onderweg naar het hotel hadden we het hierover toen Melissa ons voorstelde dat ze door zou kunnen rijden naar de bioscoop, zodat we de film dus eindelijk konden zien. Dit leek ons een goed idee. We keken even snel of de film wel draaide en ja hoor, we hadden nog acht minuten om in de zaal te zitten en dat moest en zou ons lukken.
Vijf minuten later zaten we inderdaad in de zaal. We waren erg blij dat we dit zo snel besloten hadden, want het was echt een super film. Ik ga verder niet spoilen.

Na de film kwam Melissa ons weer ophalen en zijn we gaan eten bij Olive Garden. Dit is een Italiaans restaurant met onbeperkt soep, salade en knoflookbrood als voorgerecht. Jullie begrijpen wel dat je dan eigenlijk geen hoofdgerecht meer nodig hebt, dus hebben Margot en ik ons hoofdgerecht maar gedeeld. Uiteraard was dit nog steeds veel te veel, dus gingen we weer met een foodbaby naar huis. Voor degenen die niet (meer) weten wat een “foodbaby” is (dit heb ik namelijk ooit een keer beschreven in een blog tijdens mijn “collegetijd”), hier een uitleg: een “foodbaby” gaat vooraf aan een “foodcoma”; je hebt dan zoveel gegeten dat je buik op ontploffen staat en dat je zelfs moeite kan hebben moet lopen. Deze variant van de “foodbaby” hebben Margot en ik al vaker gehad dan gezond kan zijn, maar goed, daarvoor zit je in Amerika. Ook vandaag hadden we hier dus last van en daarom dachten we er goed aan te doen om lekker te gaan sporten in de sportschool bij ons hotel. Na ongeveer een halfuur op de loopband en de crosstrainer te hebben gesport sloeg de foodcoma toe. Tijd om naar de hotelkamer te gaan dus. Margot viel meteen in slaap toen ze het bed aanraakte. Ik had het wel moeilijk om wakker te blijven, maar dat lukte me uiteindelijk toch door de wifi die te aantrekkelijk was om niet te gebruiken. Dit is dus een goede les voor de rest van de vakantie: overeet jezelf niet! Maar ja, dit is dus makkelijker gezegd dan gedaan in Amerika. Wij Nederlanders zijn toch te erg gewend om ons bordje netjes leeg te eten en dan gebeuren er dus dingen die je liever wilt voorkomen.

Geschreven door Lisa.op.reis