Dag zes was de dag waar ik al heel lang naar uitkeek. Het was namelijk eindelijk tijd om Graceland te bezoeken. Voor degenen die niet weten wat dat is (lijkt me sterk): Graceland is het huis waar Elvis woonde. We begonnen de rondleiding in Graceland zelf. Het viel me op dat het best wel bescheiden was ingericht. Het was niet zo groots ingericht als de artiesten van nu doen. We liepen door de voordeur naar binnen en kwamen terecht in een hal die ons naar de woonkamer leidde. Daar werd er kort verteld wat er te zien was en wat de familie Presley daar deed. Vervolgens liepen we verder naar de slaapkamer van Elvis' ouders. Die woonden namelijk ook in Graceland. Daarna was de keuken aan de beurt.
Elvis' had ook veel ruimte waar hij zat om te relaxen. De eerste ruimte heet de Jungle room. De naam zegt het al: deze kamer zag eruit als een jungle. Vervolgens gingen we naar de kelder waar zich nog twee relaxruimtes bevonden. Eerst kregen we de tv-kamer te zien. Hier hingen vier tv's. Het leken er meer omdat er aan de muren en aan het plafond veel spiegels hingen. De tweede kamer was de biljartkamer. Hier was Elvis heel vaak te vinden. De bovenverdieping was helaas niet voor publiek, dus zijn we na de kelder naar de achtertuin gelopen. De achtertuin grenst aan de wei waar Elvis' paarden liepen/lopen. Wat een ruimte hebben die paarden! Het was echt een heel groot stuk grond. Als laatste deel van de tour in/rondom Graceland liepen we naar de meditatietuin. Hier zat Elvis vaak als het mooi weer was aan het zwembad. Een deel van de imitatietuin bestaat nu uit de graven waar Elvis met zijn ouders en oma ligt begraven. Het was zo raar en indrukwekkend tegelijk om bij zijn graf te staan. Dit was het laatste deel van de tour hier, maar we waren nog lang niet klaar, want we hadden nog veel meer te zien.
Het tweede deel bestond uit een tentoonstelling van al Elvis zijn zilveren, gouden en platina platen. Ook werd er tijdens deze tentoonstelling aandacht gegeven aan zijn kleding. Het was leuk om te zien dat aan het begin alle kleren een stuk minder groot waren dan aan het eind.
Het derde deel bestond uit een tentoonstelling met allemaal documenten van Elvis, zoals contracten, schooldiploma's en ID's.
Het vierde deel vond ik samen met Graceland zelf het leukst. Dit deel bestond namelijk uit het bezichtigen van de vliegtuigen. Elvis had twee vliegtuigen. Één was er zo groot als een normaal passagiersvliegtuig. In dit vliegtuig bevonden zich twee slaapkamers, twee badkamers, een vergaderruimte en een "gewoon" zitgedeelte. In de vergaderruimte had Elvis natuurlijk een eigen stoel. Wij waren heel vroeg met de tour begonnen en dus maar met z'n drieën in het vliegtuig. Hierdoor zag ik een mogelijkheid om zijn stoel even aan te raken.
Als laatste deden we de autotour. Tijdens deze tour konden we al Elvis' auto's bewonderen. De speciaalste auto was natuurlijk de roze Cadillac. Al met al hebben we dus een heel mooie tour gehad en alles kunnen zien wat we wilden op ons eigen tempo, omdat er (bijna) geen anderen waren.
Na drie uur in en rondom Graceland gelopen te hebben, kregen we honger en zijn we met de hele groep gaan eten bij Gus. Dit is een restaurant dat claimt de beste fried chicken in Amerika te hebben en misschien zelfs ook nog wel van de wereld. Dat moesten we toch even gaan uitproberen. Ik kan natuurlijk niet oordelen of dit echt de beste fried chicken ooit was, maar het was wel heel erg lekker. De porties waren trouwens ook heel groot. Één stuk(je) was nog groter dan een tennisbal.
Na deze verantwoorde lunch gingen we naar Sun Studio's. In deze studio's hebben onder andere Elvis Presley, Johnny Cash, Carl Perkins, Ike Turner en Bono (U2) platen opgenomen. We kregen eerst een rondleiding langs gouden platen en materiaal dat er ooit in de studio werd gebruikt. Vervolgens was het tijd om echt de studio in de te gaan waar bovengenoemde artiesten hebben gestaan.
Op de grond waren de gemarkeerde plaatsen nog te zien waar iedereen moest staan. Natuurlijk wilde iedereen even op het plekje staan waar alle zangers hebben gestaan. Aan het eind had de gids nog iets heel bijzonders voor ons. Hij haalde een microfoon tevoorschijn. Hij vertelde dat de vorige eigenaar van de Sun Studio alles had geschonken aan de nieuwe eigenaar van de studio's met bepaalde voorwaarden. Een van die voorwaarden was dat de microfoon die voor ons stond en waar al die bekende mensen door gezongen hebben niet achter glas mocht. Het moest aangeraakt kunnen worden door het publiek, zodat ook zij de "magie" konden voelen. Iedereen mocht dus op de foto met DE microfoon. Ik kan nog steeds niet geloven dat de bovengenoemde personen allemaal in die ruimte zijn geweest en door die microfoon hebben gezongen en dat wij die microfoon ook hebben mogen gebruiken!!!
Na de tour zijn we naar het Lorraine motel gegaan. Dit is het motel waar Martin Luther King jr. bijna 49 jaar geleden werd doodgeschoten. Het was heel bijzonder om de foto's van die dag te zien en die te vergelijken met de plek waar wij stonden. Alles was nog hetzelfde.
Aan deze dag vol bijzondere indrukken zat nog geen eind, want we hadden nog meer te zien. Sarah, een meisje uit Australië, onze gids en ik wilden met z'n drieën naar een outdoorwinkel. Deze winkel was in de vorm van een heel grote piramide. De winkel zelf was dus ook erg groot. Alles wat met outdoor te maken had, was hier te vinden en meer. Er zwommen zelfs alligators rond. De afdeling waar de geweren verkocht werden, was ook heel groot. Je kon er geweren en pistool in alle prijsklassen kopen. De duurste was tachtigduizend dollar.
De winkel zat naast de Mississippi River, dus besloten we deze over te steken en zo in een andere staat, Arkansas, te komen. Daar hebben we even rondgereden en zijn toen weer teruggegaan over de rivier om op tijd te komen voor een bijzonder gebeuren in Memphis, namelijk voor de eenden en hun eendenmeester (ja, echt waar). In een hotel vlakbij ons hotel wonen eenden. Elke ochtend om elf uur komen ze naar de lobby om daar bij een fontein te zwemmen. Elke middag om vijf uur is het weer tijd om terug te gaan naar boven. De eendenmeester komt de eenden dan halen en ze lopen dan allemaal achterelkaar de lift in. Dit is een heel gebeuren. Een deel van de lobby wordt uitgezet en er wordt een rode loper uitgerold. Amerika blijft Amerika...
's Avond gingen we eten bij een restaurant waar ze allemaal speciaal eten hebben dat alleen in het zuiden gegeten wordt. Een van hun specialiteiten was alligator soep. Dit leek me wel de moeite waard om te proberen, want hoe groot is de kans dat dat ooit in Nederland geïntroduceerd wordt?!
Het was heel lekker. Lekkerder dan je je bij alligator soep kan voorstellen. Dit is dus zeker een aanrader.
Na het eten gingen we uit en eindelijk kon de Wolfpack zonder gedoe mee de club in. Het was namelijk een 18+ avond. De club was erg leuk. Er was een liveband die allemaal blues nummers speelden.
Dit was sowieso de leukste dag hier tot nu toe. We hebben zoveel mooie dingen gezien en gedaan!! Ik kan met een positief gevoel terugkijken op Memphis.

Geschreven door Lisa.op.reis