Maandag had ik op school niet een heel bijzondere dag, maar pas toen ik 's middags thuis kwam, werd m'n maandag een topdag.
Er lagen twee pakketjes uit Nederland op me te wachten. Een was van m'n ouders. Zij hadden wat Nederlandse spullen opgestuurd, waaronder wat Delfts blauw als Sinterklaascadeautjes. Het andere pakketjes kwam van Paul. In zijn pakketje zaten chocoladeletters voor Margot en mij en een Sinterklaasgedicht. Zo kan ik toch nog een beetje meedoen met de Nederlandse traditie.
's Avonds hebben Margot en ik een playlist gemaakt voor het Nederlandse evenement wat we voor woensdag organiseren. Het leek ons leuk om alleen maar Nederlandstalige muziek in de playlist te zetten. Ook Sinterklaasmuziek mocht niet ontbreken, omdat we best wel wat Sinterklaaseten hebben.

Dinsdag zijn Margot en ik samen met andere mensen van de European Club naar Stadium High School in Tacoma geweest. Zoals al eerder genoemd is dat de school van de film "Ten things I hate about you". Om vier uur verlieten we Green River en reden we tijdens de spits in anderhalf uur tijd naar de school. Daar aangekomen kregen we een rondleiding directeur zelf. De school was echt heel mooi en normaal zie je (middelbare) scholen als dit alleen in films. We begonnen de rondleiding in het kantoor van de directeur. Daar vertelde hij ons dat iedereen die ooit geslaagd is op deze school op een speciale plek zijn/haar naam mag schrijven. Ook speciale gasten mogen dit, dus werden we meegenomen naar die speciale plek. Dit was op de zolder, dus moesten we eerst zes verdiepingen omhoog klimmen. We kwamen uit bij een kleine ingang naar een groot, maar laag gangenstelsel. Zodra je door de ingang stapte, moest je bukken. De school is erg groot en via dit gangenstelsel kon je van de ene naar de andere kant van de school lopen. "Onderweg" stopten we om te vereeuwigen dat wij de eer hadden om onze naam op één van de muren te schrijven.
Toen we aankwamen bij de andere kant van de school en de ruimte uitklommen door de veel te kleine uitgang, kregen we de rest van de school te zien. We kregen de sportschool, het zwembad, het mega grote theater, de dansstudio, de bibliotheek en wat klaslokalen te zien. En bij bijna elke klas vielen onze monden weer open van verbazing. Oh ja... Had ik al verteld dat de school er van de buitenkant uitziet als een kasteel. Echt een super gave middelbare school dus.
Na de rondleiding gingen we eten bij een echte Amerikaanse diner in de stijl van de jaren 50 genaamd "Shake Shake Shake". De naam komt van de grote keuze aan milkshakes. Na veel te lang nadenken besloot ik een Butterscotch-oreo milkshake te nemen en daar hoort natuurlijk een grote hamburger bij. Kortom, een erg voedzame maaltijd.
Later op de avond werden we weer op de school verwacht. Deze keer voor een basketbalwedstrijd. Stadium High speelde tegen een andere school "uit de buurt". De eerste helft ging het gelijk op, maar de tweede helft werd Stadium afgemaakt. Zelfs de cheerleaders die de hele wedstrijd aan het dansen en juichen waren, konden de spelers er niet mee helpen. De eindstand was 76-106. Ondanks dat we verloren hadden, hebben we alsnog een erg leuke avond gehad. Om half 10 kwamen we weer in Auburn aan en zijn Margot en ik naar huis gelopen. Eigenlijk was het m'n plan om nog even voor Spaans te gaan leren, voor de toets van woensdag, maar eenmaal thuis aangekomen, besloot ik dat morgenochtend vroeg genoeg zou zijn.

Woensdagochtend had ik mijn allerlaatste toets van Spaans. Ondanks dat ik wel m'n Spaans had geleerd, ging de toets iets minder goed dan anders. Onze kennis van Zuid-Amerika werd getest met vragen als "In welke landen leefden de Maya's?" en "Wat is de hoofdstad van Honduras?" Ik ben best goed in topografie, maar deze antwoorden schoten me gewoon niet te binnen.
Natuurlijk weet ik de antwoorden nu wel: de maya's wonen in Mexico, Belize, Honduras, Guatemala en El Salvador en de hoofdstad van Honduras is "Distrito Central" (de antwoorden moesten natuurlijk wel in het Spaans worden gegeven).
Zo, nu hebben jullie ook nog wat geleerd op deze maandag(ochtend).
Na de toets ben ik naar de basisschool gegaan. Deze keer heb ik niet geholpen in groep vier, maar heb ik kinderen uit groep drie die moeite hebben met rekenen geholpen. Thom zal nu wel hardop lachen, want ja, ik weet zelf ook wel dat (hoofd)rekenen niet mijn sterkste kant is, maar het rekenen was allemaal met getallen onder de twaalf, dus ging het mij goed af. De kinderen hadden er toch moeite mee en dan is het een leuke uitdaging om trucjes te vinden, waardoor ze het wel makkelijker gaan vinden en dat is gelukt met dominosteentjes. Na het uurtje op de basisschool ging ik weer terug naar school voor geschiedenis, maar onderweg naar m'n lokaal kwam ik Margot tegen en leek het me gezelliger om met haar te kletsen dan naar geschiedenis te gaan...
Om drie uur moesten we de Dutch tea opzetten. Er werd ons verteld dat al het eten dat over was met ons mee naar huis mocht, dus besloten we niet meteen al het eten neer te leggen, maar steeds als de borden bijna leeg waren, bij te vullen. Op deze manier hebben we redelijk wat eten overgehouden en heeft iedereen kunnen eten wat ze wilden. Een win-winsituatie dus.
Voordat iedereen het eten mocht pakken, wilden Margot en ik eerst uitleggen wat we voor eten hadden. Dit deden we aan de hand van drie filmpjes die duidelijk maakten wie Sinterklaas is, waarom hij anders is dan de kerstman en natuurlijk konden we het verschil tussen peper- en kruidnoten niet vergeten. Na de uitleg mocht iedereen eten pakken. Ze konden kiezen uit peper- en kruidnoten, schuimpjes, biggetjes (snoep), dropstaafjes, chocolaatjes, speculaas en stroopwafels. Alles viel in de smaak en we kregen veel complimenten van iedereen dat het erg goed georganiseerd was.
's Avonds had ik aardig wat huiswerk, omdat donderdag de due date is voor m'n opdrachten van Leadership Skills. Gelukkig heeft Margot me hiermee geholpen, want ik had echt te weinig tijd.
Een van de opdrachten die ze voor me deed, was "beschrijf wat voor slechte ervaring je ooit in een winkel hebt gehad". We konden zo snel nergens aan denk, dus hebben we maar iets verzonnen. Het leek ons leuk om het heel ongemakkelijk te maken voor m'n leraar, dus heeft Margot daar heel goed haar best op gedaan. Een korte samenvatting: "zoekend naar "matching underwear" bij Victoria Secret zou ik problemen hebben met het passen, maar er was niemand die me kon helpen, dus heb ik heel lang in m'n pashokje staan wachten tot er hulp kwam en ook het afrekenen was een drama."
Natuurlijk heeft het nog veel meer details, maar die ga ik niet online zetten.

Donderdag was het dus mijn allerlaatste Leadership Skills class. Toen ik het werkboek moest inleveren, ontstonden er toch wat twijfels over het verhaal van gisteravond, maar aangezien ik hier toch maar één quarter blijf en er niets van afhangt, heb ik het maar ingeleverd. Volgende week donderdag krijg ik te horen wat de leraar van m'n werkboek vindt, dus ik ben heel benieuwd. Ik denk niet dat het een probleem zal worden, want voor Leadershipskills moest je ook vrijwilligerswerk doen. Ik heb vijf keer zoveel uren als nodig, dus ben ik al verzekerd van een 10 voor dit vak.
's Middags zijn Margot en ik naar de sportschool geweest. Toen we na het sporten thuis kwamen, stond Paul op ons te wachten om uit eten te gaan. We hadden drie minuten om ons om te kleden. En dat lukte, dus zaten we drie minuten later in de auto onderweg naar een Italiaans restaurant, waar we heerlijk hebben gegeten.

Vrijdag had ik een laatste opdracht voor Spaans. We moesten een opstel schrijven met alle dingen die we geleerd hadden in de afgelopen maanden en dit ging best goed.
's Middags uit school stond Margot en mij een "leuke klus" te wachten. Mijn bed was eindelijk binnen en die moest in elkaar gezet worden.
Er moest ruimte gemaakt worden, dus hebben we alles spullen in de kamer op één hoop gegooid, zodat we ruimte hadden om het bed in elkaar te zetten en wat duurde dat verschrikkelijk lang!!! De instructies waren echt niet duidelijk genoeg en de schroefjes wilden niet op hun plaats. Margot en ik waren het na twee uur wel zat, maar we waren toen pas halverwege. Ja, inderdaad! Het heeft ons vier uur gekost om het bed in elkaar te zetten. Maar toen moest er nog opgeruimd worden, want die grote hoop met heel veel kleren en nog veel meer andere spullen lag er helaas nog steeds... En natuurlijk vonden de honden het leuk om het het piepschuim te spelen, dus konden we daarna ook nog eens met de stofzuiger aan de slag. Om half 4 begonnen en om half 10 eindelijk klaar. Ik ben tot de conclusie gekomen dat er nog wat verbeterpunten zijn aan mijn "klus skills". Waar ik ook achter ben gekomen, is dat het eerst volgende bed dat ik koop al één geheel is en niet door mij in elkaar gezet hoeft te worden. Er was wel een pluspunt: ik had eindelijk een eigen bed waar ik in kon slapen en dat heb ik na zes uur lang frustratie heerlijk gedaan.

Zaterdag werd ik heerlijk uitgerust wakker in m'n nieuwe bed. Gelukkig maar, want er stond heel veel op de planning voor vandaag.
Margot en ik hebben de hele ochtend lang kerstkaarten geschreven. De tijd vloog voorbij en daar kwamen we iets te laat achter. We zouden namelijk Sinterklaas gaan vieren met het gezin, maar alle cadeaus moesten nog ingepakt worden en bij cadeaus horen natuurlijk ook gedichten. We hebben hier echt niet eerder tijd voor gehad, zoals jullie hebben kunnen lezen. We hadden het gewoon veel te druk deze week en daarom moest dit op het laatste moment gebeuren.
Margot en ik begonnen met dichten (in het Engels natuurlijk) en bedachten toen dat het slimmer was om taken te verdelen, want wij zouden ook voor Nederlands avondeten zorgen. Dus heb ik Margot achtergelaten maar de cadeaus en gedichten en ben ik pannenkoeken gaan bakken.
Ik moest voor acht mensen bakken en uitgaande van vijf per persoon, moest ik er dus veertig bakken. Het was de bedoeling om om zes uur te gaan eten, maar aangezien ik om half zes pas begon met bakken, is dat niet gelukt. Om half acht gingen we aan tafel met iets minder pannenkoeken dan de bedoeling was. Gelukkig maar, want (geloof het of niet) Amerikanen zijn best kieskeurig. Ze aten echt veel minder dan verwacht. We hebben er zelfs nog wat over, dat betekent een lekker ontbijtje komende week.
Na het eten zijn we gezellig gaan zitten wachten op Sinterklaas. En wat doe je als je wilt dat Sinterklaas komt? Inderdaad, liedjes zingen. Margot en ik hebben ze geprobeerd drie liedjes aan te leren. Zonder succes. Margot en ik zongen uit volle borst, gelukkig maar, want als het van de rest zou afhangen, was Sinterklaas nooit gekomen. Gelukkig waren er toch wat cadeautjes achtergelaten, dus kon het uitpakken beginnen. Om het helemaal af te maken, hadden we allemaal Sinterklaaseten op tafel gezet, dus leek het net echt een Sinterklaasavond. Alleen houden Amerikanen niet van gezellig samen zitten, maar waren binnen twintig minuten alle cadeaus uitgepakt en stonden de eerste alweer op om naar huis te gaan. Het blijft toch een andere cultuur...

Zondag zijn Margot en ik na de bootcamp met Melissa mee naar haar werk gegaan. Ze moest nog een klusje afronden en Margot en ik gingen met haar mee om onderweg de kerstkaarten op de post te doen. Het leek Melissa leuk om na haar werk naar de bioscoop te gaan naar de film "Fantastic beasts and where to find them". Dit leek ons ook een leuk idee.
Na het werk zijn we lekker gaan lunchen en daarna naar de bioscoop gegaan. En bij zo'n film hoort natuurlijk popcorn and soda.
Margot en Melissa deelden samen een bak medium zoute popcorn, zo groot als een emmer. Natuurlijk vinden ze dat hier in Amerika niet genoeg, want je kan een gratis refill krijgen. Ik daarentegen hou meer van zoete popcorn, dus kreeg ik een zak met marshmallow- en chocolade popcorn. En dan het drinken nog... Ik bestelde een small coke. Vervolgens kreeg ik een liter cola voor m'n neus, die ik voor de full experience helemaal heb opgedronken. Margot en Melissa hadden allebei een medium en kregen 1,4 liter in hun beker.
De film was trouwens erg goed. We hebben hem heerlijk relaxt kunnen kijken op onze luxe, leren ligstoelen. Na de film was het alweer tijd voor avondeten en besloten we langs taco time te gaan voor take-away. Ik had geen honger, omdat ik nog vol zat van de cola, dus besloot ik alvast m'n lunch te bestellen voor maandag.
Nu ik dit typ is het hier al bijna half 11 en hebben Margot en ik nog steeds niet gegeten. Wat al die popcorn en drankjes al niet met je kunnen doen...

In ieder geval heb ik morgen iets om naar uit te kijken, want dan heb ik een heerlijk Nederlands ontbijt met pannenkoeken en natuurlijk 's middags taco time. Verder ben ik qua eten niet helemaal veramerikaniseerd hoor. Ik heb de afgelopen dagen de beschikking gehad tot redelijk wat kruidnoten, dus Nederland is nog steeds dichtbij.

Dit was dan weer mijn veel te lange verslag. Heel erg bedankt voor het lezen.

In mijn volgende verslag zullen jullie lezen over de finalsweek. Dit was namelijk m'n laatste lesweek, dus staat mij er welgeteld één toets te wachten om mijn tijd aan Green River af te sluiten.
Ook gaan we volgende week nog een keer Sinterklaas vieren. Dan introduceren we hier het Sinterklaasspel.

Tot dan!

Geschreven door Lisa.op.reis