Maandag begon goed, ahum, met een mailtje dat ik m'n eerste onvoldoende binnen heb voor Spaans. Niet voor de presentatie van vrijdag, maar voor een opdracht over de geschiedenis van de Spaanse taal? "Hoe kan dat nou? Je bent toch goed in geschiedenis?" Ja, dat klopt! Daarom besloot ik iemand te helpen die minder goed in Spaans en de geschiedenis daarvan is. We hebben samen alle vragen doorgenomen en beantwoord en wat krijg je dan als resultaat? Ja, dezelfde antwoorden. Wij dachten dat het niet uit zou maken, aangezien we het samen hadden gemaakt. Het is dan toch logisch dat je dezelfde antwoorden hebt?! Daar dacht m'n lerares Spaans anders over. Blijkbaar moet je alles individueel doen en daarom heeft ze ons dus allebei een 0 gegeven. Dat maakt mij verder niet uit, omdat ik hier toch niet ben voor een diploma, maar degene met wie ik het samen had gemaakt, baalde daar heel erg van. Nu weet ik dus ook weer dat je "gestraft" kan worden door iemand te helpen. Echt fijn om dat op college te leren, not!!

Dinsdag had ik mijn eerste echte toets. Deze toets was (ook) van het vak Spaans. Je mocht zelf weten hoe lang je erover deed, maar de toets was gelukkig niet zo moeilijk, dus ik was snel klaar. Ik moet wel bekennen dat ik ook voor deze toets niet echt geleerd had, omdat m'n cijfers toch niet belangrijk zijn. Ik ben tien minuten voor het begin van de toets echt serieus gaan leren. M'n cijfer lezen jullie later in dit verslag.
Na school ben ik voor het eerst sinds m'n verblijf hier naar Walmart geweest. Morgen (woensdag) is Isabelle (m'n gastzusje) haar verjaardag en ze houdt heel erg van films kijken. Ondanks dat heeft ze nog nooit Twilight gezien, dus vond ik dat ze die moest hebben. Bij Walmart hebben ze een heel grote keus uit dvd's, vandaar dat ik daarheen ging. Duurde wel even voor ik de dvd's had gevonden. Ik liep van de schappen vol koekjes naar de sportkleding en zo door naar het tuingereedschap en het speelgoed. Net als Fred Meyer is ook Walmart al een hele ervaring om doorheen te lopen.

Woensdag dus Isabelles verjaardag, maar dat vierden we 's middags en 's avonds pas, omdat iedereen 's ochtends al vroeg weg moest.
Op school kreeg ik de cijfers van m'n presentatie van vorige week vrijdag en de toets van dinsdag terug. Ik heb een 9,1 en een 9,2. Daar kan ik toch best trots op zijn, zeker omdat m'n voorbereiding best wel slecht was.
Na school werd ik opgehaald om uiteten te gaan. We gingen naar The Cheesecake Factory en ze hebben daar meer dan alleen cheesecake. Als voorgerecht had ik macaroni en nachos. Als hoofdgerecht nam ik een mega hamburger (mijn derde hamburger pas sinds m'n verblijf in Amerika) met patat en als nagerecht natuurlijk een cheesecake.
Alles was veel te veel en veel te groot, dus had ik meteen lunch voor donderdag. Alle leftovers worden hier de volgende dag als lunch gebruikt.
Na het eten zijn we naar een heel groot winkelcentrum gegaan en wat was ik blij dat ik m'n portemonnee niet had meegenomen. Ik heb echt geen ruimte meer in m'n koffer, dus kan ik gewoon niets meer kopen. Toch is shoppen in Amerika veel leuker dan in Nederland. Nog ruim drie maanden te gaan, dus moet ik niet te veel kopen. Wie weet wat voor leuks ik allemaal tegenkom tijdens mijn roadtrip van New York naar Los Angeles in januari.

Donderdag en vrijdag is er niet veel bijzonders gebeurd. Gewoon twee gewone schooldagen. Wel heb ik gezellig samen met Thom gekookt via Skype 😊

Zaterdag was het weer tijd voor een event van school. We vertrokken 's ochtends naar de Rattlesnake ledge waar we een heel mooie wandeling hebben gemaakt. Margot was ook mee. We begonnen onderaan een grote berg en er werd ons verteld dat we helemaal naar boven zouden gaan. Daar geloofde ik eerst niets van, maar tijdens de wandeling kwam ik er al snel achter dat het wél waar was. Het pad was erg stijl en we hebben er anderhalf uur overgedaan om helemaal naar de top te klimmen. Eenmaal boven op de berg was dat de klim helemaal waard, want het uitzicht was super mooi. We zijn een half uur boven op de berg gebleven om foto's te maken. Daarna zijn we naar beneden gegaan, omdat we letterlijk met ons hoofd in de wolken waren. We waren intussen namelijk omringd door wolken, waardoor we niets meer konden zien.
De wandeling naar beneden ging sneller dan naar boven. Beneden aangekomen hebben we geluncht bij een mooi meer. Margot en ik hebben daar gezellig gezeten met mensen uit Australië.
Na de lunch zijn we naar een groot winkelcentrum gegaan. Inmiddels was het hard aan het regenen en hadden we het koud, dus verlangden we naar een pumpkin spice latte (PSL) van de Starbucks om op te warmen. Hier was alleen een probleempje: de dichtstbijzijnde Starbucks was ongeveer een mile lopen door de regen, maar dat hadden we ervoor over dus begonnen we aan onze tweede wandeling van die dag. Ook deze wandeling was het helemaal waard, want de latte is een van de lekkerste dingen die ik hier op heb.

Zondag ben ik samen met Margot en haar gastgezin naar het oosten van Washington gereden om appels te plukken. "Appels plukken, wat heb je de rest van de dag dan gedaan?"
Ik werd om 8.15 opgehaald. Voor we echt onderweg waren, stopten we bij Starbucks voor een tweede PSL. Daarna gingen we dus echt rijden. Onderweg zijn we zoveel mooie plekken tegengekomen! Washington is echt een mooie staat.
Na vier uur kwamen we in Bavaria aan, nou ja, een plaatsje helemaal in die stijl, waar we lekker hebben geluncht en een kerstwinkel hebben bezocht. Vervolgens reden we verder en kwamen we weer twee uur later op de plek aan waar we appels konden gaan "plukken". De appels waren alleen al geplukt en we hoefden ze zelf alleen nog maar uit te kiezen, eigenlijk net als bij de groenteboer, maar dan dus ongeveer zes uur rijden. Er waren heel veel soorten appels in alle maten. Ook mijn lievelingsappels (pink ladies) waren daar te koop, dus heb ik een grote zak meegenomen.
Je kon hier trouwens veel meer kopen dan alleen appels. Er was hier bijvoorbeeld een grote verzameling van popcorn in alle kleuren en alle smaken. Ook kon je hier stroopwafels kopen. Acht dollar voor tien stroopwafels vond ik alleen niet echt een goede deal.
Ook kon je hier een ijsje kopen. Een bol is zo groot als drie of zelfs vier bolletjes in Nederland. Nog zo'n voorbeeld dat in Amerika dus alles groter moet.
Na het ijsje zijn we weer terug naar huis gegaan. Dit keer namen we een snellere route, dus waren we maar vier uur onderweg inclusief avondeten. Om 20.15 uur, precies twaalf uur na m'n vertrek was ik weer thuis en ben ik dit verslag gaan schrijven, zodat ik het eerder kan posten dan vorige week.

Bedankt voor het lezen😊

Geschreven door Lisa.op.reis