Maandag was het dan eindelijk Halloween. Dat betekent natuurlijk: Trick or Treat!! Voor de mensen die hier niet bekend mee zijn: Trick-or-treating lijkt een beetje op Sint Maarten. Je gaat langs de deuren om snoep op te halen. In plaats van met een lampion te lopen, loop je rond in een kostuum en in plaats van dat je bij elke deur een liedje moet zingen, zeg je "trick or treat" of "Happy Halloween" en dan krijg je dus snoep. Veel efficiënter dan al die liedjes zingen dus. Wat wel een nadeel was, was dat het maar 10 graden (Celsius) buiten was en we het erg koud hadden in onze kostuums.
Net als Sint Maarten is Halloween eigenlijk bedoeld voor kleine kinderen, maar omdat Margot en ik het nog nooit gevierd hadden, gingen we toch de straat op. Corlee en Paul gingen ook mee. Corlee was erbij om ook snoep op te halen en Paul was erbij om ons van buurt naar buurt te rijden, aangezien alles hier zo ver weg is van elkaar. Na twee uur buiten te hebben gelopen en geen gevoel meer te hebben in m'n handen, zijn we terug naar huis gegaan, waar we onze buit konden bekijken. Nog een voordeel hier is dat ze niet "als die gierige Nederlanders" maar één snoepje geven, maar een hele hand vol. We hebben dus erg veel opgehaald.
Wat wel opviel tijdens het lopen, was dat er maar weinig mensen mee wilden doen aan Halloween. Bij veel huizen was het licht uit, dus moesten we nog verder van huis naar huis lopen. Wel weer een goede training meteen met al die heuvels hier.

Dinsdag hadden we een vrije dag!! We hebben heerlijk uit kunnen slapen en vervolgens de rest van de ochtend helemaal niks gedaan. Mag ook wel eens.
's Middags moest ik naar school voor eens afspraak met Mike. (Mike is man van tachtig jaar (en nog steeds werkzaam op school, serieus) die zorgt dat de Europeaanse studenten alles kunnen doen wat ze willen tijdens hun studie aan Green River.) Zo vertelde ik Mike dat ik graag ervaring op wil doen in het werken met kinderen en daarom nam Mike me dinsdag mee naar de basisschool vlakbij Green River om daar met verschillende leerkrachten te praten. De lerares van groep 5 vond het een leuk idee dat ik wil helpen op de basisschool en ik mag vanaf volgende week bij haar in de klas "stage lopen". Daar dus meer over in m'n volgende verslag.
Oh ja, ik sla een stuk over... Om bij Green River te komen, nam ik de fiets. Dit was de eerste keer dat ik weer fietste in twee maanden. Ik woon downhill en om op school te komen, moet ik dus eerst een erg stijle heuvel op fietsen. Eenmaal bovenop gekomen, daal je een klein stukje af en vervolgens sla je rechtsaf, het terrein van de campus op. Naar beneden ging lekker snel, zo lekker dat ik pas op het laatste moment remde en daardoor in m'n verkeerde rem kneep in combinatie met een uitgestoken hand. Hierdoor vloog ik, heel charmant, met een salto van m'n fiets af. Gelukkig moet je hier verplicht een helm dragen als je fietst. De rest was alleen niet beschermd, dus zit ik nu onder de blauwe plekken.
Er wordt wel gezegd dat als je eenmaal kan fietsen dat je dat niet meer verleerd. Remmen kan je echter wel verleren...

Woensdag gingen Margot, Melissa en ik uiteten bij een restaurant. Het eten was erg lekker, maar het toetje was het best. Er was een machine waar je onbeperkt softijs uit kon halen. Eerst besloten Margot en ik een hoorntje te nemen met ijs, maar na dat kleine hoorntje leek het Margot en mij handiger om twee grote bakken van achter de toonbank te pakken en die helemaal te vullen met ijs voor onderweg. Margot had haar ijs helemaal op toen we thuis kwamen. Ik daarentegen had zoveel Dr. Pepper gedronken dat ik geen ijs meer kon zien, toen ik de helft op had.

Donderdag zijn we met het hele gezin naar Corlees school gegaan voor een buffet met iedereen van Corlees zwemteam. Iedereen had eten meegenomen en ook hier hebben Margot en ik ons weer van onze "slechte kant" laten zien. We hadden allebei weer (net als woensdag) een "foodbaby". Dat wordt hier gezegd als je net iets te veel gegeten hebt.

Vrijdag had ik een heel drukke dag. Ik stond om half 9 op en ben meteen Spaans gaan leren voor een toets die ik die dag zou hebben. Vervolgens was ik zo verdiept in m'n Spaans dat ik te laat van huis ging en nog maar 20 minuten voor de toets had, waar de meesten 50 minuten over doen, dus moest ik snel m'n toets maken (ik heb m'n cijfer al terug: 8,7) om vervolgens wél op tijd te komen voor yoga. Daar dacht ik me heerlijk te kunnen ontspannen. Wat zat ik fout. Het was abbsday en dat werd snel duidelijk met al het geplank dat we moesten doen. Na yoga haastte ik me naar de bibliotheek om snel een essay voor geschiedenis te typen en die anderhalf uur later keurig op tijd in te leveren tijdens geschiedenis. Na geschiedenis moest ik werken en heb ik twee uur lang alle contracten van al het personeel op school gescand. Om vijf uur was ik behoorlijk toe aan weekend en daarom kwam het dus goed uit dat Margot me kwam ophalen van m'n werk om gezellig samen naar huis te lopen. Daar hebben we tien minuutjes een film gekeken. Tot Paul binnen kwam die ons mee uiteten nam.
Ik wilde niet meer zo veel eten als de afgelopen dagen, dus gingen we (voor mij) naar de Mexicaan. Margot en Paul hadden meer trek in Grieks, dus namen we mijn eten mee naar het Griekse restaurant waar iedereen kon eten wat hij/zij wilde. Het is hier dus geen probleem om eten van het ene naar het andere restaurant mee te nemen. Dat kwam vanavond dus wel goed uit.

Zaterdag was het eindelijk weekend na deze veel te lange week. Toch moesten we er vandaag om kwart over 6 uit, veel te vroeg. Vandaag hadden we Portland op het programma staan.
Portland is de hoofdstad van de staat Oregon en om daar te komen, zit je bijna drie uur in de auto.
Op de heenweg zijn we eerst naar een waterval geweest. Erg mooi! De foto's staan op Facebook.
Toen we in Portland aankwamen was het tijd om te lunchen en zijn we naar een heel goed hamburgerrestaurant gegaan. Nee niet McDonalds of Burger King, maar eentje waar je oprecht kan zeggen dat je een gezonde hamburger op hebt. Na de lunch zijn we gaan shoppen. Mijn doel was om misschien souvenirs of kerstcadeautjes te kopen, maar dus geen geld meer uit te geven aan kleding, aangezien ik dat toch niet mee naar Nederland ga krijgen.
Dus heb ik me heel goed aan m'n plan gehouden en geen geld uitgegeven. De souvenirs en kerstcadeau komen nog wel.
En raadt eens wie we tegen kwamen in het winkelcentrum... Santa!!! En natuurlijk wilden we met Santa op de foto. Een mooiere afsluiting van shoppen in Portland bestaat er niet.

Zondag moesten we er weer vroeg uit, omdat we aan de gang mochten tijdens de bootcamp. Net als de vorige keer stonden er heel veel oefeningen voor onze beenspieren op het programma en deze keer mochten onze armen ook niet in het programma ontbreken. Wat zullen wij een spierpijn hebben morgen.
's middags hebben Margot en ik heel veel groente gesneden en dat allemaal ingevroren, zodat we snel gezonde snacks kunnen pakken voor we naar school gaan.
We hebben anderhalf uur lang gesneden.
Dit doen we trouwens om het optimale uit het bootcamp te halen. We willen niet alleen veel bewegen, maar ook gezond eten en dan dus vooral gezonde snacks in plaats van al ons Halloween snoep. Dus gaan Melissa, Margot en ik ons hier aan (proberen te) houden. Wat het resultaat is, zien jullie wel als ik weer in Nederland ben.

Margot, Melissa, Paul en Corlee komen erg vaak in m'n verslagen voor. Ondanks dat ik bij de buren ingeschreven sta, zie ik Margots huis ook als mijn huis. Melissa en Paul vinden dit helemaal prima en zien mij als hun Exchange Student. Ik ben hier elke dag te vinden en ga hier ook de feestdagen en m'n verjaardag vieren.

In m'n volgende verslag zal ik schrijven over de verkiezingen die dinsdag zijn. Dan weten we eindelijk wie Obama's opvolger wordt. Ook zal ik vertellen over m'n eerste werkdagen op de basisschool.

Tot dan!!!

Geschreven door Lisa.op.reis