Toen ik vandaag wakker werd had ik best wel wat spierpijn in m'n benen door al het lopen van gister. Daar wil ik trouwens wel wat meer over vertellen, want daar had ik niet heel veel aandacht aan besteed in m'n vorige verslag.
Het laatste wat ik had geschreven is dat ik met twee anderen uit Australië (Simone en Ang) terugliep van het Luxor (ene eind van de Strip) naar Treasure Island (bijna de andere kant van de Strip) daar zou Ang namelijk een vriendin ontmoeten.
Toen we aankwamen bij Treasure Island moesten Simone en ik de keuze maken om een taxi te nemen terug naar het hotel of nog een stukje doorlopen en kijken hoe we ons zouden voelen. We besloten het laatste te doen. Na zo'n half uur lopen dachten we dat we het hele stuk naar het hotel wel zouden redden, dus zijn we maar gewoon doorgelopen. Om elf uur kregen we toch wel trek, dus zijn we naar McDonalds te gaan. De McDonalds die we in gedachten hadden zat een klein stukje van de Strip af, dus kwamen er nog wat meters bij. Toen we vol zaten van de McNuggets konden we weer verder met de wandeling. We kwamen aan op een stuk van de Las Vegas Boulevard waar helemaal niks is. Het is het stuk dat de Strip met het downtown gedeelte verbindt. Ons was afgeraden hier 's avonds laat te lopen, maar we waren al zo goed op weg, dat we toch doorliepen.
En zo kwamen we met ons doorzettingsvermogen iets na twaalven in het hotel aan. Toch gingen we niet meteen naar bed. We wilden namelijk eerst de golden nugget vinden. Dit is een goudklomp die in het hotel ligt en waar het hotel naar vernoemd is. Toen we die eenmaal hadden gevonden en er foto's van hadden gemaakt, konden we Vegas met een goed gevoel afsluiten en lekker naar bed gaan.
Kortom van de Golden Nugget naar het Luxor lopen en weer terug. Plus alle hotels bekijken vanbinnen en verdwalen in de casino's zorgt ervoor dat je zo de vijfentwintig/dertig kilometer haalt.

Maar goed, van de spierpijn had ik gelukkig alleen aan het begin van de ochtend even last, want we moesten onze koffers naar de bus brengen, maar toen we eenmaal in de bus zaten, voelde ik er niks meer van.
De busreis was trouwens erg lang. Van Las Vegas naar San Diego rijden duurt zo'n zes uur. We hebben dus erg veel in de bus gezeten.
Rond een uur of vijf kwamen we bij het hostel aan. Dit was een gemengd hostel. Dat houdt dus in dat jongens en meiden samen op een kamer liggen en de badkamer delen. Onze groep werd in drieën gesplitst. Ik zat in de groep die alleen met meiden uit onze eigen groep op de kamer lag.
's Avonds zijn we uiteten geweest bij een Mexicaans restaurant waar er live muziek was. Erg gezellig!!

Geschreven door Lisa.op.reis