Vandaag hadden we de tijd om New Orleans zelf te ontdekken. Ik had me niet echt ingelezen over deze stad en wat er allemaal te doen is, dus liet ik me verrassen.
We gingen eerst naar een restaurantje voor beignets en koffie. De beignets zijn typisch voor New Orleans. Toen ik ze voorgeschoteld kreeg, dacht ik daar wel anders over. Het waren gewoon oliebollen, maar dan in de vorm van een vierkant.
Na het eten splitste de groep zich op. Ik ging met iemand uit Australië een tour doen die ze op internet had gevonden. We hebben een heel stuk gelopen door French Quarter. New Orleans was ooit in handen van Frankrijk, vernoemd naar de plaats Orleans (logisch) net als de staat waar het inlicht, Louisiana: vernoemd naar Koning Lodewijk (Louis) van Frankrijk. Dit was goed terug te zien in de bouwstijl. Ik heb tijdens de tour geen moment gedacht dat ik in Amerika was: alles zag eruit als in Frankrijk. Wel stonden er af en toe wat huizen in Spaanse stijl tussen, maar dat mag geen naam hebben. Tijdens de tour bezochten we een mooie kathedraal. Dat is best bijzonder in Amerika, want de meeste kerken/kathedralen lijken helemaal niet op degene die we in Europa hebben. Ook de French Market was leuk om te bezoeken. Vooral degene uit Australië, die nog nooit in Europa was geweest, kon haar ogen niet geloven over hoe mooi alles was.
New Orleans staat bekend om nog iets anders dan alle Europese invloeden, namelijk voodoo. Om de zoveel meter is er een winkel waar je voodoo-poppen kan kopen en nog veel meer van deze bijzondere spullen. Ook handlezen en toekomst voorspellen is hier een big deal. Degene met wie ik de tour deed, wilde daarom graag naar het voodoo museum. Ik heb hier zelf helemaal niks mee, maar ik ben wel meegegaan. Meer dan "heel apart" kan ik er niet over kwijt. Dit is gewoon niet echt iets voor mij.
De muziek hier mag ik natuurlijk ook niet vergeten. Overal op straat wordt muziek gemaakt. Vooral jazz en blues. Op belangrijke plekken staan de bands naast elkaar, zodat je een hele straat lang allemaal muziek hoort.
We hadden zoveel gelopen dat de tijd voorbij was gevlogen. Om half elf 's ochtends waren we begonnen met lopen en het was inmiddels al half vier. We zijn terug naar het hotel gelopen. Op de terugweg besloten we dat we voor het avondeten wel naar IHOP wilden.
New Orleans staat bekend om het eten, maar ik speel het qua eten altijd liever op veilig dan op vreemde dingen uitproberen. Een stapel pancakes gingen er daarom wel in.
's Avonds hadden we spook- en vampierentocht. Ook weer typisch iets voor New Orleans, omdat het de meest bezeten/behekste stad van Amerika schijnt te zijn. We hebben anderhalf uur rondgelopen en veel bizarre verhalen gehoord. Degene die me nog het best bijstaat, was een verhaal van een echtpaar op huwelijksreis: Ze sliepen in een behekst hotel. Dit hotel hadden ze expres uitgekozen, omdat dat wel leuk zou zijn. Na een weekje hadden ze nog steeds niks gemerkt van de geruchten. Boos belde de vrouw op naar het reisbureau en zei dat er niks van die spookverhalen klopte. Een paar dagen later belde ze terug om haar excuses aan te bieden. De foto's van de vakantie waren inmiddels ontwikkeld en er zat één foto tussen die niet door het echtpaar zelf gemaakt was. Op de foto was het echtpaar te zien, terwijl ze lagen te slapen...
En zo waren er dus nog meer rare verhalen. Het was dus ook heel "leuk" om door de donkere straten terug naar het hotel te lopen. Voor het begin van de tocht, werd er gevraagd wie er allemaal denken dat spoken enzo bestaan. Ongeveer eenderde van de groep stak hun hand op. Na de tour stak bijna iedereen z'n hand op. Dat was dus een mooie afsluiter van New Orleans.

Geschreven door Lisa.op.reis