We begonnen dag vijf erg vroeg. Onze gids had ons namelijk tot één uur de tijd gegeven, voordat we Nashville verlieten en verder zouden rijden naar Memphis.
We regelden een uber die ons naar het Blue Bird café bracht. De tv-serie "Nashville" is hier opgenomen. Het café was helaas gesloten, maar we zijn er toch even geweest en daar ging het ons om. Vervolgens reden we verder naar een Grand Ole opery. Als je hier mag zingen, heb je het echt gemaakt in de country music. Onder andere Dolly Parton heeft hier opgetreden. Het was dus ook de moeite waard om dit bezocht te hebben. Onze uberdriver vertelde ons dat er een hotel in de buurt was, waar we makkelijk heen konden lopen en erg leuk zou zijn om te bezoeken. Ze had gelijk!! Het was een heel mooi hotel. De lobby was net een tropisch regenwoud en er was van alles te zien en te doen. In het hotel bevond zich ook een radiostation. Toen wij er waren werd er net een nummer van Elvis gedraaid. Zo konden we alvast in de sfeer komen voor Memphis. Onze volgende stop was een typisch Amerikaans restaurantje genaamd Hermitage. Om daar te komen hadden we weer een lift nodig, dus regelden we weer een uber. Er kwam een Dodge RAM aanrijden. Ik wilde natuurlijk voorin!! We werden naar Hermitage gebracht. Laat ik zeggen dat dit absoluut niet is wat ik ervan verwacht had. Het was een erg bijzonder restaurant met bijzonder personeel...
Onze laatste stop was de Country Music Hall of Fame. Dit is ook een must-see als je in Nashville bent.
Daarna was het tijd om weer terug te gaan naar het hostel, zodat we op tijd naar Memphis konden vertrekken.
Een leuk feitje is dat het vandaag (8 januari) de verjaardag van Elvis is. Dit kan natuurlijk betekenen dat het heel druk is bij Graceland, maar dat zullen we later wel zien.
Om vijf uur kwamen we aan in het hotel. Iedereen zit op de negende verdieping. Best gezellig dus. Er zit hier alleen één nadeel aan: de negende verdieping is best hoog en die is dan ook moeilijk te bereiken als de lift stuk is... Toch moesten alle koffers naar boven. Ik liep met een grote reistas van 23 kilo, een kleinere reistas van zeven kilo en een rugzak van vijf kilo de trap op. Duurde even voor ik boven was, maar ik zag het wel als een (leuke) workout. Vervolgens dacht ik op adem te kunnen komen in de hotelkamer, maar dit was niet het geval. De kamer stonk verschrikkelijk naar rook en Lizzy (kamergenoot uit Engeland) en ik weigerden hierin te gaan slapen. Lizzy is daarom naar de receptie gegaan om een andere kamer te regelen. Gelukkig waren er nog meer kamers vrij, dus hebben we een andere kamer gekregen.
's Avonds gingen we naar een basketbalwedstrijd van de Memphis Grizzlies tegen de Utah Jazz. Het was een spannende wedstrijd. Het ging steeds gelijk op tussen de teams tot in het laatste deel van de wedstrijd, want toen scoorden de Grizzlies vaak genoeg om een voorsprong van vijftien punten te krijgen. Hier was Utah niet zo blij mee, dus vonden ze het nodig om heel vaak time-out aan te vragen. In de laatste twintig seconden waren er zes time-outs. Dit was ook wel weer leuk, want er werden steeds dingen gedaan om het publiek te vermaken. Zo werd er bijvoorbeeld omgeroepen dat het publiek moest gaan dansen. Sommigen uit het publiek werden gefilmd (dancecam) en dat was te zien op een groot scherm. Uiteindelijk hadden wij (dus) gewonnen met 88-79.
Na de wedstrijd wilden we uitgaan, maar de controle in Memphis is heel streng. "Gelukkig" werden de bewakers bij één club afgeleid door een vechtpartij, dus probeerde de Wolfpack alsnog mee naar binnen te glippen, maar dit lukte helaas net niet, dus hebben wij een gezellige avond gehad op de hotelkamer met een groepje.

Geschreven door Lisa.op.reis