Op dag zeven was het tijd om Memphis te verlaten en door te rijden naar New Orleans. Dit is een erg lange rit van 630 kilometer. Daarom hadden we onderweg een paar stops in de staat Mississippi.
Onze eerste stop was in een heel klein dorpje. Er was hier niet heel veel te beleven, maar wel leuk om even rond te lopen en alle mooie gebouwen te zien.
Onze tweede stop was in Jackson, Mississippi. Hier gingen we lunchen in een typisch Amerikaanse diner. Dit vind ik echt nog steeds de leukste restaurantjes om te eten. Vervolgens reden we verder naar New Orleans in Louisiana.
Het hotel waar we verbleven in New Orleans was heel luxe en had ook een mooie locatie vlakbij Bourbon Street, de bekendste straat hier.
's Avonds gingen we hier uit. De eerste bar was niet heel bijzonder, dus zijn we naar een andere gegaan met live music. Er was een man piano aan het spelen en je mocht verzoekjes doen, als je tenminste geld aan hem gaf. Onze groep wilde een verzoekje doen, dus legde iedereen wat geld in. Het geld werd aan mij overhandigd en ik mocht naar voren stappen om het nummer aan te vragen. Aan mijn accent hoorde de man dat ik niet uit Amerika kwam, dus vroeg hij waar ik dan wel vandaan kwam. Toen ik zei dat ik uit Nederland kwam, riep hij door de bar dat er een Nederlander was. Iedereen begint te juichen, waarschijnlijk omdat iedereen dronken was, want zo bijzonder vond ik het niet. In ieder geval begon de man opeen Nederlands te praten en "De vlieger" van André Hazes te spelen. Hij was zelf dus ook Nederlands!! Iedereen in de kroeg begon natuurlijk weer te juichen... En toen ik weer terug liep waar de rest van de groep stond, werd ik onderweg omhelsd door allemaal dronken mensen die het dus geweldig vonden dat ik Nederlands was. Heel ongemakkelijk, maar ik heb naar onze tafel gered! We hebben een gezellige avond gehad.

Geschreven door Lisa.op.reis