Maandag kwam ik ruim op tijd bij Spaans de les binnen en kon ik dus nog even gezellig praten met wat mensen daar. Vervolgens begon de les en moest ik dus 50 minuten mijn best gaan doen. Vijf minuten voor het eind van de les vroeg het meisje die naast me zat hoe ik mijn assignment vond die we aan het eind van de les moesten inleveren. Assignment?! Helemaal vergeten te printen. Gelukkig heb ik al m'n assignments voor de rest van het kwartaal af, maar die stonden dus nog allemaal in m'n mailbox om op school geprint te kunnen worden. Ik ben dus in de laatste vijf minuten van de les naar de bibliotheek gerend. De bibliotheek zit niet echt in de buurt van m'n Spaanse les, dus duurde het even voor ik er was. Vervolgens had ik echt geen tijd om zo'n langzame computer op te starten, dus heb ik aan de eerste de beste persoon die ik zag, gevraagd of ik even z'n computer mocht lenen. Toen snel m'n mail opgestart, nou ja snel... Die computers op school zijn super traag, dus stond ik daar zenuwachtig op het bureau te tikken. Toen eindelijk m'n mailtje tevoorschijn kwam, wist ik niet hoe snel ik op "print" moest drukken om vervolgens uit te loggen en een sprintje te trekken naar de printer. Natuurlijk was m'n document niet naar de printen verzonden, dus begon het riedeltje weer opnieuw: inloggen, zo'n tien keer het knopje "print" aanklikken, naar de printer rennen en wéér het document niet zien staan.... Laat maar dan... Vervolgens weer terug naar de computer om uit te loggen en snel terug naar de klas.
Natuurlijk kwam ik helemaal buiten adem (maar nog wel op tijd) aan en legde ik m'n verhaal uit aan m'n lerares, waarop ze zei: "dan stuur je het mailtje toch gewoon door naar mij!" WAT? Mag dat ook? Hier had ik niet aan gedacht, want m'n lerares laat sinds het begin van het jaar duidelijk blijken welke leerlingen ze meer mag dan anderen. Daar hoor ik niet bij. Ik weet ook niet waarom, maar ze behandelt de ene groep heel aardig en de andere groep, waar ik bij hoor, erg raar. Daarom was ik dus super verbaasd dat ze zo begripvol en aardig was...
Na Spaans ben ik naar een andere plek gegaan en heb ik al m'n assignments uitgeprint. Dit gebeurt me niet nog een keer.
's Middags mocht ik weer naar de basisschool. Deze keer moest ik met drie kinderen apart gaan zitten en ze een toets laten maken. Ik moest alle vragen voorlezen en zij moesten ze dan beantwoorden. Streng als ik was moest ik ze er af en toe op wijzen dat ze niet bij elkaar mogen afkijken en dat ik helaas geen antwoorden mocht voorzeggen als ze het zelf niet wisten.
Na de toets heb ik weer in de klas geholpen met uitleg geven en ook dit uurtje was, net zoals de uurtjes van vorige week op de basisschool, weer veel te snel om.
's Avonds kwam Melissa met een leuke opdracht... Melissa volgt ook lessen aan Green River, waaronder "Windows". Bij dit vak moet je van bijna alle programma's die Windows biedt, weten hoe je ermee werkt, zo ook Windows Movie Maker. Melissa had echter geen zin zich hier in te verdiepen, omdat ze er nog nooit mee gewerkt heeft en ook niet van plan is dit ooit te gaan doen. Aan Margot en mij de vraag of wij haar assignment wilde doen en voor haar een filmpje wilde maken.
De opdracht moest aan bepaalde eisen voldoen, maar er was ook heel veel ruimte voor eigen ideeën, dus leek het ons leuk om er een Nederlandse touch aan te geven.
De film moest minstens drie dierenfilmpjes erin hebben en over de natuur gaan.
Zijn jullie nou super nieuwsgierig geworden?! Dan heb ik hier een link voor jullie om ons meesterwerk te bekijken:
https://m.youtube.com/watch?v=cTuJiFO9w_E
Natuurlijk hebben we onze namen niet in de credits genoemd, omdat het voor Melissa's les is, maar Margot en ik hebben er toch echt heel hard aan gewerkt.

Dinsdag was er een volunteerfair op school. Er waren allemaal kraampjes waar je je kon aanmelden om vrijwilligerswerk te doen. Zo kan je je aanmelden om te werken met/voor ouderen, kinderen en daklozen, maar je kan ook helpen met het bouwen van huizen voor veteranen. Je hebt daar geen ervaring voor nodig. Je leert ter plekken wat je moet doen en hoe je dat moet doen. Dit leek Margot en mij wel interessant, dus gaan we binnenkort helpen met het bouwen van huizen en nog veel meer vrijwilligers werk doen.


Woensdag hebben Margot en ik gemaild naar de organisaties waar we vrijwilligers werk willen gaan doen. Dit zijn er drie geworden.
Huizen bouwen (zoals jullie net al hebben gelezen). Werken bij een bejaardentehuis en de voedselbank. Bij het bejaardentehuis organiseren we activiteiten en gaan we de patio onderhouden.

Donderdag zijn Margot en ik na school gaan hardlopen. Dit keer niet in de sportschool, maar in het bos naast de school. We hebben veertig minuten non-stop gerend en dat was best zwaar, want hier in Washington is alles heuvelachtig. Zo moesten we een paar keer stijl naar beneden en vervolgens weer stijl omhoog. Margot wist de weg gelukkig in het bos. Ik was er nog nooit geweest en was al heel snel kwijt waar we precies waren. Na zo'n veertig minuten kwamen we weer op de campus uit en zijn we vanaf school naar huis gaan lopen voor twintig minuten. We hadden onze beweging dus weer gehad. Gelukkig maar, want 's avonds gingen we uiteten bij Applebees.
Het eten was erg lekker, maar het drinken won van het eten. Margot en ik hadden super lekkere Strawberry lemonade. Het fijne aan restaurants in Amerika is dat je bij heel veel drankjes onbeperkt refills kan krijgen. Ik heb drie mega glazen lemonade op. Alleen hiervoor wil ik graag nog een keer terug naar Appelbees.
Na het eten gingen we naar Lowe's. Dit is een heel groot tuincentrum. Natuurlijk stonden er allemaal kerstspullen waar we geen genoeg van konden krijgen. Helaas is het nier handig mee te nemen naar Nederland, dus heb ik besloten niets te kopen daar, maar ze hadden zo veel mooie spullen.

Vrijdag zijn Margot en ik na school samen met nog wat anderen uit Duitsland en Nederland naar de PLU (Pacific Lutheran University) in Tacoma geweest. Dit is een universiteit waar heel veel mensen uit Scandinavië naar toe gaan en dan vooral uit Noorwegen.
We werden opgehaald door een jongen die daar op school zit, maar daarvoor op Green River heeft gezeten. We stapten bij hem in de auto en daar had ik meteen spijt van. Hij kon echt niet rijden!! We reden in de file en dan liet hij steeds een gat vallen tussen ons en de auto voor ons. Tot het gat groot genoeg was om vervolgens heel hard op te trekken en weer net op tijd te remmen om niet tegen de auto voor ons te botsen. Wat was ik blij dat ik na anderhalf uur de auto uit mocht en we dus eindelijk bij de universiteit waren.
We begonnen met wat kennismakingsspellen en daarna kregen we een rondleiding over de campus. Het was echt een heel mooie campus in een heel andere stijl dan de meeste gebouwen hier in Amerika. De gebouwen waren namelijk van baksteen in plaats van hout en gebouwen van (bak)steen zijn best bijzonder hier in the US.
Na de rondleiding gingen we naar de kantine wat meer op La Place leek. Er werd voor ons betaald en we mochten onbeperkt eten. Er waren natuurlijk hamburgers met French Fries, maar ook pizza, pasta, sandwiches, buritto's, taco's en salades. Dan heb ik het nog niet over de toetjes gehad: heel veel fruit, ijs en heerlijke cake. Margot en ik hebben van alles geprobeerd en voor het eten zouden we best naar die universiteit willen. Het enige puntje is, is dat je voor één semester (5 maanden) onbeperkt eten een bedrag van 2000 dollar betaald.
Na het eten was er een soort internationale talentenshow. Zo kregen we de Nieuw-Zeelandse haka te zien, maar ook een Ierse dans en een heel goed a-capellakoor en nog veel meer.
Ze waren allemaal echt heel goed.
Helaas moesten we na de voorstelling weer terug naar huis, wat betekende dat we weer in de auto moesten stappen bij onze geweldige chauffeur, ahum...
Gelukkig stond er geen file meer, dus hoefde mij minder te remmen, hoewel hij dat soms toch random deed. We waren in ieder geval sneller weer terug op school.

Zaterdag was het tijd voor meer voorbereidingen voor Thanksgiving en Kerst. Margot had arts-and-crafts als taak. Ik koos ervoor om koekjes te gaan bakken. Zoals is vorige week al zei, moeten er veel koekjes gebakken worden voor Kerst. Dat zijn ongeveer tien verschillende koekjes. Vorige week zei ik dat er ongeveer 50 koekjes per soort worden gemaakt, maar daar zat ik iets naast. Er worden ruim 100 koekjes per soort gemaakt. Wij hebben met Kerst dus niet 500 koekjes op tafel liggen, maar 1000. Ik heb in de keuken gestaan van 11 tot 4 om snicker doodles, mini cheesecakes en chocolate dip cookies te maken, maar daarna was ik nog niet klaar met bakken, want er moest pizza gemaakt worden. Ik had weer eens trek in pizza tonijn, maar aangezien ze dat in Amerika niet kennen, moest ik het zelf maken en als je dan toch bezig bent, kan je net zo goed ook pizza's voor de anderen maken, dus was ik van 4 tot 6 bezig met pizza's maken. En toen was de dag om en heb ik 's avonds lekker helemaal niks gedaan.

Zondag zouden we net zo'n productieve dag hebben als zaterdag, maar dat is niet helemaal gelukt. De dag begon wel productief met een erg zware bootcamp. Daarna hebben we nog meer boodschappen gedaan voor Thanksgiving. Ze hebben hier in huis drie koelkasten en ze zijn alle drie helemaal vol. Je moet je dan wel heel grote Amerikaanse koelkasten voorstellen. Melissa vindt dat er altijd meer bij kan. Ook zijn we meteen doorgereden naar de storage units. Melissa heeft zoveel kerstversieringen dat ze alle kisten heeft opgeslagen in units. Vanochtend zijn we er alvast acht gaan halen. De kisten zijn heel groot en zitten helemaal vol.
's Middags hebben Margot en ik huiswerk gemaakt. We waren wel productief dus, maar niet voor Thanksgiving en Kerst, dat komt volgende week wel weer.
's Avonds zei Melissa dat ze eigenlijk alle kisten met kerstspullen wel wilde hebben, dus zijn Paul en ik de tien overige kisten gaan halen.
We hebben nu dus achttien grote kisten vol kerstspullen in huis en de vijf kerstbomen die we komend weekend gaan kopen, zitten daar dus nog niet eens bij.
In ieder geval kan ik niet wachten tot het hele huis versierd is, want het is tenslotte the most wonderful time of the year.

Volgende week zal mijn verslag in het teken staan van Thanksgiving en Black Friday en natuurlijk het traditioneel omhakken/omzagen van onze kerstbomen😊

Geschreven door Lisa.op.reis