Ongelofelijk wat hebben wij geluk deze reis. Vanmorgen zijn we in Honningsvag aangekomen en weer hebben we veel blauwe lucht en mooi weer. Dat beloofd wat voor de Noordkaap. Er wordt gewaarschuwd dat het weer daar heel anders kan zijn. Fingers crossed.

Onze tour start om 11.15 maar omdat er hier nog 3 schepen komen vandaag willen we bijtijds van het schip om Honningsvag zelf te bekijken. Het is een vrij kleine plaats. We starten weer bij de vvv voor een plattegrond en zoeken uit waar we straks moeten verzamelen.

Ik wil graag in de Ice bar kijken. Deze wordt elk jaar opnieuw opgebouwd uit ijs van het fjord en kan dan de zomer overleven. Helaas, de ice bar is niet meer. Er waren geen vrijwilligers genoeg om hem te bouwen. De eigenaar heeft nu een kerstwinkel op die plek, die het hele jaar open is. Hahaha, ook leuk om in de zomer te bezoeken.

Ik koop in de supermarkt een ansichtkaart om te versturen bij de Noordkaap, daar is het meest noordelijke postkantoor ter wereld. Ik heb in Ushuaia ook bij het meest zuidelijke postkantoor een kaart verstuurd. Leuk om die 2 uitersten te bezoeken. Mam, de kaart komt er aan!

Aan het eind van het dorp is de kerk, ook niet gaan we even naar toe. Dit is het enige gebouw dat in de 2 wereld oorlog is blijven staan. Ook hier is alles platgebombardeerd door de Duitsers. De kerk is op slot. Acht we hebben hem gezien. Afstrepen maar.

Via de vissershaven lopen we terug. Wat is het water helder hier. Ik kan de zeesterren op de bodem zien liggen.

Dan is het tijd voor de tocht naar het hoogtepunt van deze reis. We hebben een tour van 3 uur geboekt. De rit ernaar toe is ruim 3 kwartier. Een mooie tocht met vele verschillende landschappen. Rotsen, gras, water, sneeuw, dorpjes, maar alles is vrij laag. Ook nu zien we rendieren, maar veel minder dan gister. Er liggen er een paar op de stukken sneeuw die er nog zijn. De gids zegt dat ze dat doen om af te koelen. Het is namelijk veel warmer dan normaal.

Dan zijn we er. De lucht is strakblauw en het is heerlijk weer. Natuurlijk geen 25 graden, maar uit de wind zeker wel een graad of 18.
We zijn hier niet alleen, ik zie nog zo’n 15 bussen en vele campers, auto’s, en motoren staan.
Dat wordt vast een foto bij de globe met veel anderen er ook op. Hindert niets. We zijn er!

Het is groot en weids hier. Je kunt echt honderden meters lopen naar verschillende mooie plekken. Echter als je bij de rotsen naar beneden kijken zie je alleen wolken. Dus geen water in de diepte. Ach, ook dit is niet belangrijk. We zijn er! En we maken veel, veel te veel, mooie foto’s. We hebben wat te kiezen straks.
We lopen eerst de andere kant op dan iedereen doet. Daar zijn ook mooie plekken. Een paar monumenten, een groot bezoekerscentrum en veel mooie uitkijkpunten. Onze gids heeft ons ruim 2 uur de tijd gegeven. Dus tijd genoeg voor alles.
Na een tijdje lopen we terug richting de globe en zien dat het er niet druk meer is. Gebruik van maken dus. Direct er op af en we kunnen mooie foto’s maken, zonder veel andere mensen. Geweldig!

Nog van vele andere kanten en posities bekijken we het belangrijkste punt hier. Het noordelijkste punt van Europa. Het is allemaal zo mooi, we genieten we volop van.

In het bezoekers centrum kunnen we nog een film kijken over de verschillende seizoenen hier, maar we nemen er geen tijd voor, evenals geen tijd om wat even te gaan zitten en wat drinken.
Wel posten we natuurlijk de kaart bij het postkantoortje en kijken we nog even binnen bij de worldsmost northern chapel.

Weer terug in de bus nemen we de zelfde weg terug. Er is namelijk maar 1 weg naar de Noordkaap. Die 3 uur die de tour zou duren is al lang voorbij. De gids maakt er geen probleem van. Ze last nog 2 stops in. Een bij een Sami familie, dit zijn de oorspronkelijke bewoners hier. Erg commercieel, wat ons betreft niet echt de moeite waard.
En we stoppen nog op een punt waar je de Noordkaap van verre moet kunnen zien. Helaas, in de mist. Hindert niets, we zijn we geweest.

Terug in het dorp loop ik nog even door het centrum en dan terug naar het schip. We moeten tenderen. Dat betekent met de reddingssloepen terug naar het schip. De Rotterdam is verplaatst van de kade naar midden in de baai, om plek te maken voor 1 van de andere schepen.

Rond 5 uur zijn we terug aan boord. Best weer een lange dag. We lopen al sinds een uur of 9 rond.
Even opfrissen, dan wat te eten halen in het Dutch café en weer terug naar de hut. Benen omhoog.

Vanavond varen we om de Noordkaap heen. Dan zouden we dus de Noordkaap ook nog vanaf het water moeten kunnen zien. Maar dat gebeurt helaas niet. Mist, mist en nog eens mist. We zien niets. Het schip toetert ook veel, waarschijnlijk om andere schepen te laten weten dat we er aan komen.
We kunnen dus rustig eten, zonder iets te missen.

Geschreven door Kirstens.reisverhalen