Om half 7 ging de wekker. Vanmorgen verlaten we de Koningsdam en gaan via Parijs naar huis. We hebben nog een excursie geboekt naar de Everglades en om half 8 moeten we ons melden in het theater.
Met ongeveer 40 man gaan we op pad, eerst naar de Everglades dus en dan via het vliegveld van Fort Lauderdale naar het vliegveld van Miami, waar wij vandaan vliegen.
En dan krijg ik om 7 uur een sms’je binnen. Ja hoor, vlucht vertraagd in Miami, een uur, maar de aansluitende vlucht in Parijs is nu 10 uur later geworden. Dat betekent niet morgenochtend om 8.15, maar om 18.20 uur pas vliegen. Gatverdamme, dat worden 2 hele lange dagen.

Maar goed, eerst de excursie. Omdat we die geboekt hebben, gaat alles heel snel, we lopen alle andere gasten voorbij bij de controles. Top!
Onze koffers staan ook netjes klaar en we zitten snel in de bus voor een rit van ongeveer een half uuur naar de Everglades. Daar gaan we direct op een airboat. Een boot met 2 grote propellers boven water van ieder 350 pk. Ze maken een enorm lawaai, maar met gekregen oordopjes in, gaan we met een platte boot over het water op zoek naar alligators. Een tochtje van ongeveer een half uur. Onze stuurman is captain Disco.
Dit is heel gaaf, we zitten voorin en schieten echt over het water, overal overheen ook over gras in het water e.d.
We varen een stuk heel hard en dan remt hij af. We varen langzaam door, hier zal dus wel wat in de buurt zitten. Ineens zie ik een grote alligatorkop en wijs naar hem. De airboat remt nog verder af en gaat er naar toe. Het is een hele grote zegt captain disco, zeker 3 meter
We draaien een beetje om hem heen en maken foto’s. We kunnen hem bijna aanraken. Zeker 3 andere airboat komen ook naar ons toe, die hebben nog geen alligator gezien en komen deze dus ook spotten. Na enige tijd varen wij weer verder en hebben zij de ruimte om foto’s te maken.
Captain disco legt nog van alles uit over de alligators en het riet wat ze daar allemaal mee doen daar en dan gaan we weer terug naar de aanlegplaats. Een half uur is zo om.

Daarna krijgen we nog een rondleiding door een soort wilde dieren opvang met uitleg over die dieren en krijgen we de mogelijkheid om jonge alligators vast te houden. Dat laat ik me geen 2 keer vertellen. Met een plakbandje werd de bek zachtjes dichtgeplakt, dus het was niet gevaarlijk. Het voelt heel raar aan de huid van zo’n beest.
We konden ook nog alligator eten, maar dat hebben we niet gedaan. Dat hebben we de vorige keer daar al geproefd. Het smaakt een beetje naar shoarma.

In de bus weer terug. We rijden eerst weer naar de Koningsdam, waar 4 mensen uitstappen, waarom, geen idee. En dan naar de luchthavens.
Ondertussen heb ik weer een sms’je gekregen dat ons vliegtuig nog een uur later vertrekt. Nou ja, dat maakt niet uit. Als we in Parijs maar wat kunnen regelen.
Het inchecken gaat snel, maar de douane duurt eeuwen. En dan hangen op het vliegveld, nog een uur of 4.

Later blijkt ook nog dat we de comfortplaatsen met extra beenruimte die we geboekt en extra voor betaald hadden, niet meer hebben. Daar gaan we niet mee akkoord. Een hele vriendelijke vrouw van Air France in Miami begrijpt ons helemaal en regelt het voor ons. Wel comfortplaatsen, maar op andere stoelnummers. Oké, het zij zo.
Als we in het vliegtuig zitten, blijkt dat we een hele aardige vrouw met, jawel, een baby naast ons hebben. Een erg lief kind, maar Mart krijgt ook nog een baby bedje voor zich opgehangen. Dus weer de extra ruimte weg. Wat is Air France weer slecht! Mart vraagt om een andere stoel en dat kan maar dan een gewone plek zonder extra ruimte. Ongelofelijk, ze denken ook nog eens niet na. Hij ziet zelf een lege plek met extra ruimte en vraagt of hij daar kan gaan zitten. O ja, die is er ook nog. Het mag. Gelukkig. Tijdens de vlucht hebben we allebei een paar uur geslapen, de tijd gaat dan snel.

En dan Parijs, we zoeken direct een informatiebalie van air France KLM en leggen onze uitdaging neer. Dat gaat moeilijk worden. Het is het drukste weekend van het jaar door de kerst. Maar weer een aardige dame lukt het om de vlucht van rond half 7 over te boeken naar 11.45 uur. Dat is mooi, dan valt het toch nog allemaal mee. Met een klein beetje vertraging vertrekken we en na het opstijgen, dalen we al bijna weer omdat we bij Schiphol zijn. Dat gaat snel. En daarna loopt alles ook voorspoedig. De koffers zijn meegekomen en met de trein zijn we zo op het station in Veenendaal waar Marijke al staat te wachten.
Wat een service! Van Charles de Gaulle in Parijs naar Veenendaal west binnen 3,5 uur. Een mooi einde van een heerlijke vakantie.

Bij thuiskomst ligt Bikkel al in huis op ons te wachten, Juliette en Simeon hebben hem vast gebracht en we worden enthousiast ontvangen.
En jawel, er staat zelfs een kerstboom. Ik ben helemaal blij. Reinoud heeft hem gebracht en zelfs al opgehangen. De aankleding doe ik morgen.
Nog een paar foto’s toevoegen en dit verslag versturen, dan stop ik er weer mee.
We gaan uitpakken, wassen, weer wennen aan de Nederlandse tijd en nagenieten!!!!!!

Geschreven door Kirstens.reisverhalen