Vanmorgen weer vroeg uit de veren, voor het 2e eiland van de 6 die achter elkaar komen.
Vandaag Martinique. We komen rond 7 uur aan en om 8 uur kunnen we van het schip. We hebben geen excursie geboekt, we regelen het vandaag zelf. Vanaf de pier waar we aanleggen, lopen we direct Fort de France in. Een grote stad met meer dan 100.000 inwoners. Dit is de hoofdstad. Vroeger was dat St. Pierre, maar er is een eruptie geweest van de vulkaan Pelee in 1902 en die heeft heel st. Pierre van de aardbodem weggevaagd. Meer dan 30.000 doden en de lava heeft de stad meegezogen de zee in. Er is nu ook nog steeds lavastrand daar, donkergrijs zand. De stad is wel weer opgebouwd en we hebben een heel klein stukje ruïne gezien, maar Fort de France is nu dus de hoofdstad. Martinique is Frans, Frans is de voertaal en je betaald er ook met de euro.

Na de verplichte controles komen we op het vaste land waar we ontvangen worden door dansende dames. Het swingt gelijk. Mart gaat op zoek naar vervoer en komt terug met Mozes, we mogen samen met 6 anderen mee in zijn biezen mandje voor een tour over het eiland. Hij gaat naar de plekken die we graag willen zien, dus perfect. Mart klimt direct voorin in het busje en ik mag ernaast. Goede plekken geregeld!!
We rijden een stukje door de stad, die Europees aan doet, tot moderne flatgebouwen toe, maar ook niet Europese woningen tegen de bergen. Grote tegenstellingen. We gaan de stad uit en komen in de bergen, een geweldig tropisch regenwoud. Zo mooi om al die verschillende soorten bomen, enorme bladeren, lianen en dergelijke te zien. Boven op een berg zien we een kerk opdoemen. Dit is de Sacre coeur van Martinique. Even stoppen voor een foto. We rijden er daarna naartoe en maken daar nog een paar foto’s buiten en binnen. Hij staat midden in het tropisch regenwoud, dus mooie foto’s genoeg te nemen.
We vervolgen onze weg en komen bij een botanische tuin. 12,50 toegang en ca 3 kwartier de tijd om rond te kijken. We besluiten met zn allen de tuin maar over te slaan. We rijden langs koffieplanten, struiken vol bloemen, kerststerren bomen en overal stopt Mozes zodat we alles op de gevoelige plaat kunnen vastleggen.
De volgende echte stop is een waterval. We moeten via een trap naar beneden, via stenen over een watertje en dan weer een stukje omhoog en dan....... een watervalletje. Haha. Blijkbaar is dit hier heel bijzonder. Hij is een meter of 6 hoog en 1 meter breed en ervoor kun je tot je knieën in het water staan. Dat doen we niet, maar we leggen hem natuurlijk wel weer vast.

Na teruggekomen te zijn bij ons busje rijden we naar een kathedraal in Morne, niet bijzonder en we gaan ook niet naar binnen, de kindertjes die uit een busje stappen in schooluniform en naar school gebracht worden, zijn veel leuker.
Een klein stukje verder kunnen we de vulkaan zien. Mount Pelee, waarover ik in het begin vertelde. Volgens Mozes ligt het bovenste gedeelte altijd in de wolken, zo ook nu. Hij ziet er heel vredig uit, dat die berg zoveel ellende heeft kunnen veroorzaken. We gaan er niet naar toe. Dat zou nog 2 uur klimmen zijn. Wij gaan wat leukers doen.

We gaan naar de rhum distilleerderij Depaz. Rhum met een h, dat is veel beter dan zonder h. Dat wordt ambachtelijk gemaakt en niet industrieel.
Wat een mooi plekje zeg. En vol in de zon met uitzicht over de oceaan. Een suikerplantage en op het gras ervoor lopen statige witte vogels, ze lijken op witte reigers, maar zijn iets kleiner. We zien ook een grote dikke pad van zeker 15cm. Hij blijft netjes voor me zitten, zodat ook hij op de foto kan.
We lopen het terrein rond en komen langs een enorme Ficus elastica van1960. Een boom waar je echt omheen kunt wandelen. Na de boom en schuren en dergelijke van de distilleerderij komen we natuurlijk bij de winkel. Maar, erg leuk, we mogen alle soorten rhum proeven. Als je wilt, kun je dronken weggaan. We proeven er een paar, Mart vooral rhum en cognac en ik punch. En Mart koopt een blanke rhum. Die moeten we straks op het schip inleveren en krijgen hem aan het eind van de reis weer terug. Helemaal goed.

We zijn bijna aan het eind van onze rondrit, we zitten inmiddels vanaf de start rechts onder op het eiland, nu links boven aan de kust. Mozes trakteert ons nog op een mooie kustroute terug door St. Pierre en langs de donker grijze stranden. Ook nu stopt hij weer als er mooie uitzichten zijn. Dit is een hartstikke leuke excursie! Na een half uur langs de kust zijn we weer bij de pier. We stappen uit, betalen Mozes en bedanken hem voor de top excursie.

Eerst even terug naar het schip, even bijtanken door middel van een lekkere salade en dan kunnen we nog ca. 2 uur Fort de France zelf in. We lopen naar nog een Kathedraal, die niet open is, de Schoelcher library en in een park naar het standbeeld van Josephine, de vrouw van Napoleon. Zij is hier geboren. Haar standbeeld is onthoofd. Waarom staat er niet bij.

Het is genoeg voor vandaag, het is erg warm vandaag en dat hakt er best in. In Fort de France ca. 32graden. Een heel verschil met in het regenwoud waar het rond de 22 graden was. We hebben weer veel gezien en gelopen en we eindigen bij een tentje waar we wat kunnen drinken. Mart een lekker biertje en ik wat fris. Martinique is erg duur. We liepen langs een ander tentje waar een Afligem biertje 9 euro kost. Bij ons tentje is het gelukkig wat goedkoper. Er is ook WiFi, dat komt goed uit. Ik verstuur mijn vorige verslag, download de krant en haal onze ontvangen e-mails binnen. Zo administratie is weer bijgewerkt en we lopen terug naar het schip.
Om 5 uur klinkt de scheepshoorn, het teken voor vertrek. Vandaag saai alleen 3x lang toeteren. Gister was het heel vrolijk, toen toeterde de scheepshoorn een stukje van het nummer van de loveboat.
Als we wegvaren staan velen langs de reling of op hun balkon, want we varen nog langs de vulkaan. Het is niet mooier of beter dan we al gezien hebben, maar ja waarschijnlijk heeft niet iedereen zo’n mooie excursie gedaan als wij. Dus velen zullen hem nog helemaal niet gezien hebben.
Tot zover vandaag, het eten en avondprogramma is niet anders dan anders. Morgen weer verder. Dan zijn we op St. Lucia.

Geschreven door Kirstens.reisverhalen