De derde dag dat we om 8 uur van boord mogen, dus ook de derde dag dat we voor 7en opstaan. Een wekker zetten lukt niet, want de tijden op onze telefoons kloppen voor geen meter. En ook de telefoon van de hut is nog steeds niet goed dus geen goede wekker op in te stellen. Gelukkig hebben we een oplossing gevonden. We zetten een timer aan. We rekenen uit over hoeveel tijd we op willen staan en zetten de timer dan op diezelfde hoeveelheid tijd. Dus we staan nu niet op om zo laat, maar over zoveel tijd. Het werkt en daar gaat het om.
Als we van het schip gaan, lopen we door een gebouw met taxfree winkels en komen dan bij een soort meeting point waar we worden aangesproken. Of we een tour willen vandaag. Natuurlijk, leg maar uit wat je in de aanbieding hebt. De dingen die hij noemt komen overeen met mijn lijstje, dus we informeren naar de prijs. $ 30 voor 4,5 uur taxi langs alle highlight in een kleine bus met nog 6 anderen. Perfect, we gaan akkoord. We zitten in het busje met 4 Canadezen en 2 Amerikanen. Goed gezelschap. Als we onderdelen van de toer met de HAL zouden doen zijn we rond de $ 100 pp kwijt, dus good price!
Antony is onze chauffeur en spreekt heel snel Engels. Ik vraag hem een iets lager tempo aan te houden en af en toe denkt hij eraan. Hij legt de geschiedenis van St. Lucia uit. Het is een keer of 8 over gegaan van Engelse in Franse handen en weer terug. Het is nu onafhankelijk. Ze rijden links en spreken Engels of Creools.
Het land is niet rijk, er staan mooie grote huizen, maar het overgrote deel zijn eenvoudige houten kleurrijke huisjes.

De reis begint kort door Castries en dan gaan we de bergen in. Niet zo hoog hoor, maar we rijden wel alsof het hoog is. Constant bochten en steeds omhoog en weer omlaag. Het eiland is net als Martinique ontzettend groen en ook hier is een heel groot gedeelte tropisch regenwoud. De eerst stop is een uitzichtpunt op de haven waar de Koningsdam ligt met nog 2 andere cruiseschepen. Een paar kiekjes en door.

We komen bij enorme bananenplantages. Hier stoppen we ook en Anthony legt uit dat een bananenplant maar 1x vruchten geeft, maar dat er steeds nieuwe loten uitgroeien. Ze zorgen dat er steeds 2 blijven staan, een met bananen en een nieuwe voor volgend jaar, de rest wordt weggesneden. En zo blijven de bananenplantages in stand. Zodra er een tros bananen gaat groeien is het verplicht er een blauwe zak over te doen. Dit is tegen de vogels die ziektes overbrengen. Ook zijn er vele verschillende soorten bananen. Allemaal dezelfde vorm maar verschillend van grootte, smaak en kleur. Ook de bladeren van de plant zijn verschillend. Tot zover de les over bananen, we gaan verder door het enorme en mooie regenwoud en stoppen bij een vissersdorpje. We gaan het strand op en zien de netten in de bomen hangen en alle kleuren bootjes. Een leuk gezicht. Ook hier zijn vele rasta mannen, de een heeft nog langer haar dan de ander, met allerlei verschillende dingen opgebonden en in alle kleuren. Geweldig!

Anthony laat ons allerlei verschillende soorten fruitbomen zien die hier in het wild staan, de nationale boom, de kalebas, en de mango, mandarijn, sinaasappel, zure sinaasappel, papaya, man en vrouwelijke boom. En ook noten, zoals cashew en amandelen en de cacaoplant. Bij een tentje langs de weg is een vrouwtje dat alle soorten vruchten van het eiland uitgestald heeft. We hebben ze nog lang niet allemaal gezien.

De bezienswaardigheid op het eiland zijn de grote en kleine piton. 2 enorm puntige bergen die overal bovenuit tornen. Afhankelijk waar je bent zie je ze naast of achter elkaar, in werkelijkheid zit er 5 mijl tussen de 2 in. Natuurlijk ook hiervan weer mooie uitzichtpunten en die pakken we allemaal mee.
Bij de Pitons in de buurt is ook een krater van een vulkaan, de Sulpher springs bij Soufriere Bay, die vanuit het water omhoog gekomen is. Daar gaan we ook naar toe. Het is een actieve krater, maar de laatste eruptie was in de 18e eeuw. Ze noemen het een drive in vulkaan, want je kunt er helemaal met de auto komen. Dan doen we dan ook. We stoppen nog even bij een trap waar je beneden het water dat uit de kraters komt ziet stromen richting zee. Het is donkergrijs en erg warm. Er is een man in aan het baden, dat schijnt heel heilzaam te zijn. Bij de krater ruikt het enorm naar zwavel. (Rotte eieren) die stof wordt uitgestoten door de vulkaan. Vies dus, erg apart ook. We krijgen een rondleiding bij de krater en mogen ook bij een oud badhuisje het water voelen. Wow, heel heet. Dat komt dus uit de grond. Logisch dat uit de borrelende gaten ook stoom komt. Dat water is 100 graden vertelt de gids.

Dit is het einde van de toer, de terugweg is hetzelfde als de heenreis, want er is maar 1 weg terug, of we moeten door naar de andere kant van het eiland en dat is veel te ver. Weer omhoog en omlaag draaiend door het regenwoud rijden we in ca 45 minuten terug. Bij het mooiste uitzichtpunt van de pitons stoppen we nog even, het weer is nu helderder, dus betere foto’s!

Rond haf 2 zijn we weer in Castries. Nog 2 uur om daar rond te kijken. We bezoeken de markt. Wat een zooitje. Kleding, groente, fruit, speelgoed, vlees, vis enz. allemaal door elkaar, dat kan bij ons ook, maar dan ziet het er toch heel anders uit.
We wandelen nog wat door de stad en bij een WiFi punt weer het vorige verslag verstuurd.

Dan naar het schip, het is inmiddels ruim 3 uur, dus even lunchen dat hebben we verdiend.
Om 4 uur vaart de Koningsdam af. We gaan nog scenic cruisen langs de pitons. Dus we moeten dan wel weg, anders is het donker als we bij de Pitons zijn. We varen een stuk langs het eiland en daar doemen ze weer op. Toch weer een ander gezicht vanaf zee. De stuurman vaart het schip er heel dicht naar toe en dan draaien we in een half uur 360 graden rond zodat iedereen alles kan zien. Wat een leuke belevenis, zo’n rondje van de zaak. De tocht over zee gaat verder. Het is nu snel donker. Op naar Barbados.

Wij gaan ons gereedmaken voor een gezellige avond op het schip. Waar weten we nog niet, alleen dat we om 8 uur gaan dineren. De show is vanavond door een pianovirtuoos. Misschien gaan we daar wel kijken.

Geschreven door Kirstens.reisverhalen