We hoeven vanmorgen gelukkig niet heel vroeg van het schip af. Om 9 uur moeten we hut uit zijn en om 11 uur moeten we wegwezen van het schip. Dus rustig ontbijten met onze handbagage.
Er gaan veel mensen van boord vanmorgen. Als je via Aida zelf geboekt hebt, mag je aan boord blijven tot dat je bus naar het vliegveld vertrekt. Die luxe hebben wij niet. Maar dat maakt ook niet uit. We gaan nog even Santa Cruz in. We zijn er nu toch tenslotte. Tot een uur of 2 hebben we bedacht.
Tijdens het ontbijt zijn er nog aardig wat tafels vrij en toch willen er mensen bij ons aan tafel komen zitten. We zijn populair blijkbaar. Een Duits stel en eigenlijk vind ik het helemaal niet leuk. Maar ja, je zegt ook niet zomaar nee.
We knopen toch maar een gesprek aan., Wel zo vriendelijk. Zij zijn in Las Palmas aan de cruis begonnen en blijven 8 dagen. Dan zijn ze weer in Las Palmas. Als wij aangeven dat we er vandaag vanaf gaan, vragen ze vanaf welk vliegveld we vliegen. Welk vliegveld? Heb je er meer dan? Dat wisten wij niet. Toch fijn dat ze bij ons kwamen zitten. Sorry!
Ik had uitgezocht dat vanaf Santa Cruz naar het vliegveld het ca. 15 min. rijden is. Maar wat blijkt, de man gaat direct voor ons aan de slag op z’n telefoon en we blijken dus naar het andere vliegveld te moeten. Vliegveld Sur, zo’n 60km vanaf het schip. Oké, even schakelen.
De mensen vertellen ook dat als je via Aida geboekt hebt er Aida transfers naar dat vliegveld gaan. Voor een zacht prijsje kunnen we vast wel mee. Commercieel slim toch.
Wij naar de receptie en vragen of we ook mee mogen, want wij hebben niet via Aida geboekt. Nee, dat kunnen ze helaas niet meer regelen. Nou dan niet, dan regelen we zelf wel een taxi.

10 uur checken we definitief uit en zijn we van het schip af. We zien onze koffers in de terminal staan, maar we laten ze daar. Ze worden tot 6 uur vanavond “bewaakt”. Koffers mee de stad is is niets en we hebben ook al de handbagage te sjouwen. Allebei een rugtas. We willen 3 dingen bekijken. De grote kerk, een Afrikaanse markt en het auditorium met op de rotsblokken in zee schilderingen van artiesten.
Bij de toerist office een plattegrond halen en het blijkt allemaal goed te belopen zijn.

Santa Cruz is een grote stad met 250.000 inwoners, maar geen groot openluchtmuseum. Hele nieuwe gedeeltes waar niet veel te beleven valt en dan de kust en het oude centrum met een paar highlights.

We beginnen bij de kerk. Iglesia-Parroquia Matriz de Nuestra Señora de La Conceptión. Die viel tegen. Erg donker van binnen, terwijl hij van buiten best aardig is. Geen typische kerkvorm en helemaal wit.
Dan maar door naar het auditorium. We gaan weer naar de boulevard en lopen nog verder van het schip af. Het auditorium ligt aan zee en heeft een aparte vorm. Een groot half rond gebouw met eroverheen een soort maansikkel. Je ziet hem van verre. We lopen er langs naar zee en zien dan de rotsblokken met de tekeningen van heel veel artiesten. Van oud tot jong en van klassiek tot alle moderne soorten muziek. Hartstikke leuk. Ik denk dat het geheel bij elkaar wel 200m lang is.
Door het auditorium lopen we terug en zien dan allemaal schoolklassen kleine kinderen, allemaal met dezelfde kleding aan. Groepen met trainingspakken en groepen met traditionele kleding. En allemaal netjes luisteren en in de rij lopen. Petje af voor de begeleiders.

Dan naar her derde en laatste punt wat we wilden bekijken. Alles loopt op schema. Mercado de Nuestra Señora de África. Een mooi zalmkleurig gebouw met allemaal bogen en poorten.
Het is druk daar binnen, het Afrikaanse zie ik er niet aan, maar wel een leuke markt van 2 verdiepingen. Ook hier veel groente en fruit, weer heel netjes opgestapeld in de kramen, kip, vlees en natuurlijk zelfgemaakte juwelen en souvenirs. En beneden, ja hoor we kunnen op de lucht af. Vis. Ook hier liggen ze mooi uitgestald. zo’n markt Is totaal anders dan bij ons.

Mart wordt wat onrustig en wil terug naar het schip om de bagage te halen en te vertrekken naar het vliegveld. Het is dan pas kwart over 12. Oké, door het winkelcentrum wandelen we terug. Een gezellig centrum met alle grote ketens en ook hier is het natuurlijk al in kerstsfeer.

Zo’n kilometer voor we bij het schip zijn informeren we bij een taxi standplaats naar de kosten voor een rit naar het vliegveld. Welk vliegveld. Yes, dat weten we nu. Maar dat betekent ook dat we er waarschijnlijk wel op tijd achter zouden zijn gekomen en niet naar het verkeerde vliegveld gereden waren.
Hij doet ons een goed aanbod. We zeggen dat we de koffers gaan halen en denken daarbij, we informeren ook nog bij het schip en nemen dan de goedkoopste optie.
Haha, deze chauffeur wil wel een rit van 60 km. Hij komt ons achterna en zegt hij ons naar het schip wil brengen, daar wachten tot we de koffers hebben en dan naar het vliegveld brengen. Aantrekkelijk, dat doen we.
We rijden mee naar het schip en denken even de koffers te halen. Mis! We worden door security mensen 3 keer op verschillende plekken weggestuurd. We mogen daar niet naar binnen. Maar daar staan wel onze koffers.
We moeten naar binnen waar iedereen staat te wachten om in te checken voor hun cruise. Nou dat kan dan wel even duren. Arme taxichauffeur.
Eerst bagage check, dan door de security poortjes, dan via de check in van het schip en dan via een omweg naar het schip.
Daar moeten we helemaal niet zijn! We willen onze koffers alleen maar halen. We lopen met de meute mee naar de Nova en waar zij het schip op gaan, kunnen wij naar de exit. Nog een stukje lopen en we kunnen weer met de roltrap naar beneden. De security man die ons als eerste heeft weggestuurd, ziet ons nu van boven komen. En ja hoor, hij herkent ons, zegt sorry en nu mogen we wel naar onze koffers. Wat een kolder!!! Dan ben je wel bijna een half uur verder. En die chauffeur maar wachten op ons.
Langs wel 20 andere taxi’s lopen we naar onze taxi. Haha, ze kijken gewoon kwaad naar hem. Zij waren toch eerst. Blijkbaar is dit geen normale gang van zaken, zoals wij dit gedaan hebben. Maar ja, uiteindelijk werkt het wel. En we wisten nu zeker dat onze koffers goed bewaakt werden. Je kon nauwelijks bij je eigen koffers komen.

Redelijk gefrustreerd stappen we de taxi in. De goede man had de hele stad al rond kunnen rijden. We boden onze excuses aan. Hij bleef uiterst vriendelijk en bood ons zelfs in de taxi lekkere chocola aan. De prijs die we hadden afgesproken was 80 euro, je gaat bijna denken dat het veel te veel is. Hij zette bij vertrek de teller aan, dus maar eens kijken of we een goede prijs hebben afgesproken. We hadden al een stukje naar het schip gereden en hij heeft een half uur gewacht.
Bij het vliegveld stond er € 81,50 op de teller! Goed gedaan dus voor allebei. Hij kan nog een mooi ritje terug maken en wij hebben ons niet bekocht.
Rond kwart over 2 zijn we op het vliegveld. Nog 3 uur voor vertrek. We zien ook een Aida bus aankomen, zeker driekwart leeg. En wij mochten niet mee, vreemd!
We trekken ”Nederlandse, warme” kleding aan, eten en drinken wat en kunnen dan inchecken. We blijven in- en uitchecken vandaag.
We boarden op tijd en vertrekken. Dag Tenerife en cruise! We gaan naar huis.
We vliegen over Madeira, Lissabon, Porto en Parijs naar Rotterdam. Daar komt Reinoud ons weer ophalen, want de trein naar Veenendaal redden we dan niet meer.
Het ging heel snel allemaal, een kwartier eerder landen, 22.30 uur, de koffers lagen heel snel op de band, Reinoud was er al en voor 12 uur al thuis! Die snelheid is wel een voordeel van een klein vliegveld.
Het was weer een fantastische reis en vakantie en ook weer lekker om nu thuis te zijn.
Wij hebben genoten en hopelijk hebben jullie een beetje meegenoten.

Geschreven door Kirstens.reisverhalen