Zondag 12 december, zeedag
Een very lazy Day. Vandaag weer een dag op zee om naar Punta Arenas ter varen in Chili. Uitslapen, ontbijten een ronde over het schip om te kijken wat er allemaal te doen is en dan lekker op een terras met een boek en een spelletje en koffie en thee. Zo hebben we de o htend doorgebracht. 'S middags werd het iets drukker. Om 2 uur was er een presentatie over Ushuaia en omgeving. Daar wilden we naar toe want we hadden nog niet besloten wat we daar gaan bekijken. Weer heel veel informatie over vele mooie mogelijkheden. Het blijft dus moeilijk beslissen wat te gaan doen. Wel hebben we afgesproken geen excursie te boeken maar samen op pad te gaan. De taxi's staan namelijk weer bij de Oier te wachten. Waarschijnlijk laten we ons eerst naar "the train to the end of the World" brengen voor een reis van 3 kwartier langs mooie natuur en daarna naar Tierra del Fuego National Park.
Na de informatiesessies moet ik me haasten want er is een ladies pamper party. Haha, ben benieuwd wat dat en ga er naar toe.
Geweldig, het was in de fitnesszaal en we kregen van de dames van de beautysalon uitleg hoe je gezicht te behandelen. We kregen ook steeds een beetje lotion en crème uitgereikt om mee te doen. Dus nu ben ik exact op de hoogte hoeveel en welke cellagen mijn huid heeft. Namelijk, de diepste laag zijn de baby cellen en daarboven komen de jeugd, volwassen, doodgaande en dode cellen. En de crèmes moeten natuurlijk de dode cellen verwijderen om naar de babycellen te komen en die zo goed mogelijk conserveren. Ik ben er niet zo van, maar heb me goed vermaakt. De dames neem ik ook niet heel serieus met z'n tweeen waren ze aan het overleggen hoe ze 2800 op een bord moesten schrijven. Ze besloten samen dat er 3 nullen moeten staan!!? Maar mijn huid was heel zacht en schoon.
Ik besloot dat het voor bij beter was om nog wat te bewegen vandaag, dus weer naar de fitnesszaal. Buiten is het namelijk windkracht 9 en koud. Je merkt het wel op het schip, iedereen loopt weer te waggelen, ik zie veel ronde pleisters achter oren zitten en bij de liften hangen spuugzakjes. Maar het valt echt mee niemand ziet groen of geel en velen zitten rustig te kletsen of te lezen.
Het zwembad is nu wel erg leuk om te zien, de golfslg heb je daar ook en soms gaat het echt over de rand en is de rij mensen die aan die kant bij het bad zit nat.
Op de loopband gaat het heel goed. Ik kijk over de punt van het schip naar de zee en heb een film voor me op een tv scherm. Je merkt nauwelijks dat je bezig bent en ondertussen worden ook nog je hartslag, gelopen meters en verbruikte calorieën gemeten. Mart komt alleen even kijken hoe ik daar bezig ben.
De middag is dan al bij a weer om en 's avonds is er weer gala. Dus weer in de sjieke kleding naar het diner. Het ziet er altijd mooi uit wat veel mensen er allemaal van maken, maar in vergelijking met onze eerste cruise doen wel steeds minder mensen mee en staan ze meer toe in het restaurant.
Na het overheerlijke diner met o.a. lobster zijn we met onze tafelgenoten nog naar de show geweest. Een musical zangeres en een dwarsfluitiste. Beide erg goed. En daarna de koffer in, want deze Kerr gast om 6 uur de wekker. Onze excursie start om half 8 in Punta Arenas. En om 7 uur moeten we al verzamelen.

Maandag 12 december, Punta Arenas
Gisteravond zijn we rond 10 uur de Staat van Magellan ingevaren en zou de pilot aan boord komen. Door de zware wind mocht dat echter niet en hebben we tot half 4 vannacht bij de monding van de Straat gedobberd. Toen het minder werd is de procedure met de pilot opgestart en vanaf half 5 was er toestemming om weer verder te varen. Dit is allemaal gebeurd terwijl wij sliepen, met de wekker om 6 uur. Maar ja het schip is een aantal uren verloren, dus 6 uur in Punta Arenas halen we niet meer. Mart was al rond 5 uur wakker en heeft de mooie opkomende zon buiten gefotografeerd. De wind is gelukkig een stuk rustiger dan. Omdat we nog geen informatie hadden en het zekere voor het onzekere nemen gaan we er toch uit, warm aankleden en ontbijten. Op 7 uur krijgen we via de intercom het verhaal van onze kapitein, Joost Eldringa. We zullen pas rond half 11 op de bestemming zijn en rond 11 uur van boord kunnen. Dus rustig aan maar en afwachten wat er met de excursies gebeurt. De compensatie is dat we een uur later terug aan boord mogen komen. Hij zal dan de nacht wat sneller varen om toch om 14 uur in Ushuaia aan te komen en ook te kunnen genieten van de gletsjers die we onderweg zullen tegen komen in het Beagle kanaal.
Helaas onze excursie is afgelast. Dus geen pinguïns meer. We kunnen de excursie ook niet later starten en al vele andere excursies zijn volgeboekt. Wat nu. Zelf rond gaan kijken of een excursie die nog beschikbaar is. We kiezen voor het laatste want het is kort tijd om nog dingen uit te zoeken. We gaan nu naar Fort Bulnes en een aantal mooie uitzicht punten in de omgeving.
We gaan met een bus vol en een uur later gaat er weer een. Het was een goede keus, het fort zelf was niet zo veel. Maar we hebben zo veel mooie natuur en uitzichten gezien. De uitlopers van het Andes gebergte, gletsjers in de verte, met de zee er voor, we hebben zelfs dolfijnen zien zwemmen vanuit de bus en veel mooie planten, bomen, schepen, enz.
Toen rond half 5 de bus weer terug was in het centrum van Punta Arenas, ben ik met onze tafelgenoten bij het diner uitgestapt en zijn we met z'n drieën nog het stadje in gegaan. Op zoek naar een koelkast magneetje en sightseeing. Het is een zeer kleurrijke plaats, alle huizen hebben felle kleuren en weer een andere kleur dak. Het ziet er gezellig uit. Ook zijn we bij het Sara Braun Palace geweest en door een leuk park gelopen.
Maar toen vond ik het wel welletjes, terug naar het schip. Ik wil niet weer meemaken wat er in Buenos Aires gebeurde, dus ruim op tijd naar het schip. Nu viel het natuurlijk mee en voor 6 dollar (omgerekend) werden we in een klein kwartiertje naar het schip gebracht. We werden netjes voor de deur afgezet en daar hoorde ik een bekend fluitje. Ik kijk omhoog, dek 8 en ja hoor daar staat Mart te zwaaien. Hij was met de bus direct terug gegaan naar het schip.
Het was vandaag een mooie dag, de zon heeft zich veel laten zien waardoor het goed vertoeven was. Wel was het koud met veel wind, maar daar hadden we op gerekend en dus geen last van.
Nu eerst het verslag geschreven, dan kan dat nog verstuurd worden voor we de haven uit zijn. Dat gaat toch sneller dan midden op zee.
We krijgen net de kaptitein op de intercom door, ze zijn de 16 landvasten aan het inhalen. Dus bijna klaar voor vertrek. Vanaf morgenochtend 7 uur varen we door het mooie Beagle kanaal met 7 verschillende gletsjers met allemaal Europese namen. De laatste is de Holland. Dus weer vroeg opstaan en genieten van het uitzicht.

Geschreven door Kirstens.reisverhalen