De ferry terug is voor elkaar, niet via Belfast of Dublin, maar rechtstreeks van Ierland naar het continent, naar Duinkerke. 24 uur varen en vanaf Duinkerke op de fiets richting Vlissingen voor de trein naar Rotterdam.

Dublin, beroemd om de Guiness, de bars en de muziek. Was er al een paar keer geweest. Een keer met een fijne selectie van VOC om te voetballen en te golfen. Golfen was voor de niet-golfers ook geregeld: een fantastische 3 par baan, die helaas niet aan ons was besteed: op baan 8 lagen we al te biljarten met de clubs. Een keer met kantoor op bezoek bij collega's èn een keer om in een US strafzaak te worden verhoord door DoJ en FBI. Nu dan meer tijd voor andere cultuur.

Geen stad om te fietsen, veel te druk. Ca. 500.000 inwoners en qua toerisme druk als in Barcelona, Praag en Amsterdam. Daarbij vergeleken lijkt Belfast meer een grote provinciale stad met zijn 350.000 inwoners. Zou Belfast misschien niet net zo groot, welvarend zijn geworden als het bij Ierland had behoord? In 1911 had Belfast al 385.000 inwoners, met afstand de grootste stad van Ierland. Het enorme stadhuis getuigt ook van grootheid en aspiraties. Gemiste kans lijkt me, maar gelet op de felle tegenstellingen toen onhaalbaar.

Het IMMA, galeries voor hedendaagse kunst, viel wat tegen. Wel in een indrukwekkend complex, gebouwd in 1684 als verzorgingshuis voor oud-militairen, een soort Bronbeek dus. 250 jaar actief maar liefst.
De National Gallery of Ireland is van heel andere orde. Drie kolossale gebouwen uit verschillende tijdperken, onderling verbonden en met kunst van alle tijden en soorten. Kun je dagen zoet mee zijn. Ik was al helemaal 'geladen' na twee uur.

Enkele stukken.
Seán Keating, An Allegory uit 1924.
Net na de opstand, de zelfstandigheid en de burgeroorlog. Keating beeldt zijn ongenoegen uit over de gevolgen van de burgeroorlog en verdenkt de kerkelijke, politieke en zakelijke elite ervan dat zij dat alleen maar wilden omdat alleen zij er beter van werden. Een argument dat ik ook hoor over de Brexit (alleen voor Londen) en de EU (alleen voor de hoofdsteden). Op het schilderij Keating met zijn gezin, twee oud strijders van beide zijden die een kameraad bergraven en de elite.

Jack Yeats, Grief uit 1951.
Let there be no more war. Expressief stuk. Yeats was de jongere broer van de schrijver W.B. Yeats en kleinzoon van de schilder J.B.Yeats.

Peter Doig, Concrete Cabin West Side uit 1993.
De natuur die een verlaten appartementencomplex overneemt. Naar een verlaten complex in Frankrijk ontworpen (nog wel) door Le Corbusier.

Ook wat Murals, maar van heel andere aard dan in Belfast.

Nergens (nou ja bijna) in Ierland zonnepanelen, elektrische auto's, wel veel mestgeur en gras zo groen en mooi stevig als ik nog nooit eerder zag. Ook heel groen: Heineken. De Heinekendichtheid is hier groter dan in NL. Iers lagerbier moeizaam verkrijgbaar.

Morgen 24 km naar Rosslare, dan 24 uur naar Duinkerke, dan 240 km naar huis.

Geschreven door Cyclingcor.balticum18