Meer dan 250km in twee dagen heeft erin gehakt en twee dagen Daugavpils was niet alleen de moeite maar ook nodig om wat bij te komen.

Dit wordt een long read , niet alleen voor de volgers maar ook voor mijzelf: je wil later toch nog wel iets terugvinden van de reis. Komt bij dat ik nooit ontevreden ben over mijn eigen reisverslagen 😎

De camping heeft een prachtlocatie, heerlijk warme douche en knettersnel 5g WiFi, maar verder zijn de accomodatie en sanitair bagger. 5€ per nacht is dan ook net niet te veel. Er stond een Nederlands stel net terug van drie maanden door Kirgizië, Oezbekistan, Rusland etc., met kleuter van 4. Lijkt me niets. Diesel alleen zwart te krijgen met uitsluitend zwarte dollars en niet veel te zien. Er is ook een Duits stel dat Russisch spreekt en dat komt en gaat; hij heeft een kunstbeen. 'Stalingrad' zouden we dan in het zwembad in Soltau fluisteren, maar daar is deze knaap te jong voor. Suiker misschien, gelet op zijn postuur.

Op weg naar de stad een deel van een Russisch Orthodoxe dienst bijgewoond. In die kerk met de gouden koepels. In Rotterdam staat er ook zo één zij het met slechts één zo'n koepel. Indrukwekkende rite en nog indrukwekkender gezang. Niets meegaan met de tijd. Geen strikt celibaat en geen ontkenners van de verlichting, dus als ik nog een geloof moest kiezen, dan koos ik voor dit gezang.

Bij de Tourist Info veel nuttige kaarten met fietspaden gekregen. Helemaal door Letland lijkt het wel. Terwijl ik zo ontevreden was/ben over de vele steenslagwegen op de kaart. Gaan we morgen zien met eerst een bewegwijzerd fietspad naar Kraslava. Dat betekent wel dat ik nu al moet kijken waar ik in Estland wil uitkomen. Als het zo doorgaat zijn we zo weer thuis!

Ik ben hier in de provincie Latgale, de meest oostelijke van Letland en eerst sinds 1917 een provincie ervan. Er wonen merendeels etnische Russen en de dame van de Tourist Info zegt dat er wel buitenlanders komen die zeggen: ik kom snel nog even kijken in Daugavpils voordat het (weer) Russisch wordt. Dat vindt zij onzin, maar als ik het oosten van Oekraïne noem dat begrijpt zij dit soort gedachten wel. Riga besteedt echter weinig aandacht aan deze regio, dus als de lokale Russen ontevreden worden wordt de kans op groene mannetjes en 'humanitaire hulp' uit Rusland groter. Nog in 2014 was er een demonstratie voor de Letse ambassade in Moskou met de claim van 'reïntegratie van Latgale in Rusland'. Ik noem het feit van de EU hulp, die natuurlijk niet door Rusland kan/zal worden gegeven, maar dat trekt zij weer in twijfel. Zo slecht wordt Rusland hier ook niet gezien.

Wat wel opvalt is dat in vergelijking met Litouwen hier minder aandacht lijkt te zijn voor het (kortere) verzet tegen de Russen na 1945 en voor de uitroeiing van de Joodse populatie.

Beroemde zoon van die populatie was Mark Rothko aan wie een klein paviljoen is gewijd in het Arsenaal van het oude fort. Het Arsenaal is fantastisch opgeknapt, maar helaas kan er weinig origineel werk van Rothko worden getoond. Wel (redelijk onsamenhangende) info over zijn levensloop. Ook werk van voornamelijk Letse moderne kunstenaars.
"Together with Jackson Pollock, Willem de Kooning, Barnett Newman, and Clyfford Still, Rothko represented the so called abstract expressionism of the New York School" (uit de folder).

In het restaurant spreek ik een Let woonachtig en werkend in Zweden. Hij is erg somber over het land: er gebeurt te weinig en geen wonder dat bijvoorbeeld vorig jaar ca 160.000 voornamelijk jonge Letten het land hebben verlaten. Hmm. Dat geeft wel te denken op een populatie van net 2 miljoen in een land anderhalf keer Nederland.

Geschreven door Cyclingcor.balticum18